Prawda historyczna w „Koronie królów”. 10 artykułów, które powinieneś przeczytać, jeśli chcesz wiedzieć jak było naprawdę

Panie Bartoszu, to co Pan wytyka nam, uważa Pan za nadinterpretacje. Nie może Pan wskazać stuprocentowych źródeł zaprzeczającym źródłom, z których korzystają Autorzy naszych tekstów. A w „Koronie królów” można znaleźć naprawdę ogromną ilość błędów, i to rażących każdego historyka. Pozdrawiamy :)

Szanowny Panie Marku, no cóż, wszystko zależy od tego jak na ten serial spojrzymy. Jeśli jak na dokument historyczny – to ciężko to w ogóle komentować, a jeśli – jak obecnie twierdzi producent – „telenowelę historyczną” to jak Pan wspomniał: „ładni aktorzy i piękne stroje” mogą przyciągać, chociaż lepiej by było gdyby Ci aktorzy jeszcze dobrze grali, a stroje odpowiadały również faktom historycznym :) Pozdrawiamy.

Drogi Panie Jaremo, a więc zapraszamy do rozpoczęcia dyskusji – musi być jednak ku temu jakiś bodziec. „Korona królów” nie wzbudza tylu kontrowersji dlatego, że po prostu jest, tylko dlatego, że to serial, który miał przedstawiać polską historię w przełomowym momencie. W dodatku został stworzony przez telewizję publiczną i okazał się niezbyt wybitny, a więc otrzymaliśmy mieszankę wybuchową, która nie mogła pozostać bez echa. Każdy ma prawo wyrazić o nim własne zdanie na naszym portalu, zwłaszcza, że sami do serialu się odnieśliśmy. Co do innych telewizyjnych przedsięwzięć historycznych – również jesteśmy otwarci na dyskusje, jeśli Czytelnicy ją podejmą. Pozdrawiamy serdecznie.

Drogi Panie Jaremo, bardzo spodobał mi się fragment o kwestii nagości, rzeczywiście – jak widać żyjemy w wyjątkowo pruderyjnych czasach, i nawet mogę na to przytoczyć nasze redakcyjne argumenty: https://ciekawostkihistoryczne.pl/2014/06/11/10-dowodow-na-to-ze-zyjemy-w-pruderyjnych-czasach/ :) Co do ogólnej oceny „Korony Królów” możemy ją chwalić, możemy krytykować, ale niezaprzeczalne jest to, że jest o niej po prostu głośno, co niewątpliwie przysparza jej oglądalności, a nam – Czytelników zainteresowanych tematem. Pozdrawiam serdecznie :)

Za przeproszeniem, ale proszę nie stosować takiej retoryki: „A bo oni tamto albo śamto”, nie w obliczu tak poważnej sprawy. Klasyka jak u towarzysza Chruszczowa: „A u was biją murzynów!”. Nie jest bowiem istotne jak oceniamy działania PiS-u w tej sprawie. Czy przegięli? Bardzo możliwe, ale to nie usprawiedliwia drugiej strony nawet w 1%. Mam ci przypomnieć niejakiego Palikota i jego słowa do Kaczyńskiego, że: „Wysłał własnego brata na śmierć do Smoleńska”? To nawet prowadzący wtedy obrady Sejmu Wenderlich z SLD (czyli raczej na bakier z „Kaczorem”) powiedział później do dziennikarzy, że gdyby Kaczyński w tamtym momencie wstał, podszedł do Palikota i strzelił mu w pysk, to on by to w pełni rozumiał i prawdopodobnie nie wyciągnął konsekwencji wobec szefa PiS-u. Do takiego niewyobrażalnego łajdactwa, wręcz zbydlęcenia posuwał się bliski przyjaciel Donalda Tuska i Bronisława Komorowskiego (zwłaszcza „rozparcelowanego hrabiego”). A bezczelne łgarstwa Kopacz w sprawie ciał ofiar katastrofy? Co się potem okazało na części ekshumacji!? A ile było bełkotania, że: „to niepotrzebne”, „a po co”, „nie ma sensu”, „to jakaś chora fanaberia i obłęd” itd. I co? Anna Walentynowicz, prezydent Kaczorowski oraz inni… No i kto miał rację? Wiesz jak się czuły rodziny tych osób? Mam nadzieje, że nie, bo nie doświadczyłeś sam niczego podobnego, ale spróbuj postawić się w ich sytuacji. Nie dość, że mieli rację i w grobach nie leżeli ich bliscy, to jeszcze ich lżono i nabijano się z nich. A co z Niesiołowskim? Szkoda nawet gadać. Tamci ludzie (PO i ich satelita z palikociarni) zachowali się jak osobnicy pozbawieni godności (nie mówiąc o choćby namiastce honoru). I żadne ewentualne głupoty PiS-u tego nie zmienią.

Co do pseudo-celebrytów-aktorzyn, to żadna „chęć odreagowania” nie usprawiedliwia takich niegodziwości jak nabijanie się z brutalnej śmierci sporej grupy ludzi. Już chociażby dlatego, że pluli w ten sposób nie tylko na tych, którzy zginęli, ale i na ich żyjących krewnych i bliskich. Czym oni tak naprawdę są? Psychopatami pozbawionymi choćby szczątkowej empatii? Na to by wychodziło. Tak jak pisał „Jarema”, wychodzi na to, że jak umrze Stuhr senior (swoją drogą kolejny „as” ostatnimi czasy), to wbijamy na feisika do Maciusia i robimy sobie żarciki z jego ojca? Jak by się poczuł? Bo patrząc jak jakiś czas temu groził pozwami za pisanie/mówienie o dziadku – stalinowskim prokuratorze, to konkluzja jest jedna: brak temu człowiekowi jakikolwiek odwagi cywilnej, jest ponadto hipokrytą i oderwanym od realiów narcyzem, jak zresztą większość tego nędznego towarzystwa (nędznego, bo większość z tych ludzi jak on sam, Ostaszewska, Cielecka itd. nie prezentuje sobą właściwie niczego specjalnego). Pozwolisz więc, że będę oceniał owo towarzystwo tak jak na to zasługuje. I nie, ocenianie kto jak głośno się śmiał nie ma nic wspólnego z ustrojem zasłużenie „niby” minionym (choć część ludzi, których pan broni, najwyraźniej do niego tęskni). Wręcz przeciwnie, to owe niemal mechaniczne „podśmiechujki” ze Smoleńska czy żołnierzy wyklętych (wszyscy jak jeden mąż) przypominają tamte czasy i tamto klaskanie.

A co do „Korony Królów” to zdania są faktycznie różne, sam nie mam najlepszego, ale nie będę ukrywał, że opinie niektórych osobników mi wiszą i powiewają, bo nie przedstawiają sobą owe osoby choćby podstawowych atrybutów predestynujących ich do oceniania innych (nie, nie mam na myśli nikogo z wypowiadających się tutaj, piszę to, bo znowu ktoś czegoś „nie doczyta” i oskarży mnie o „obrażanie innych dyskutantów”). Ma jednak „Korona” jeden duży plus, wiesz jaki? Już wyjaśniam, otóż jak widzę jej obsadę, to przynajmniej nie robi mi się niedobrze od oglądania niektórych twarzy. To spora wartość dodatnia.

Celny strzał z tym celowym polaryzowaniem społeczeństwa ze szczególnym nasileniem od 2005 r. w górę. Też mimo wieku nieźle to pamiętam. Jako, że byłem wtedy zwykłym szczylem to sam uległem tej propagandzie moherowych babć i innych, ale ostatecznie wyszło mi to na zdrowie, bo teraz już nie tak łatwo zrobić mnie w konia różnym np. Ryszardom Petru, Jonnym Danielsom i innym tego typu podobnym, na których wciąż daje się nabierać (O zgrozo!) tak wiele osób. Racja też w tym, że przesadne ataki na „Koronę” (sam mocno po niej pojechałem, ale robiłem to z punktu widzenia czysto historycznego i licznych głupich błędów, których łatwo można było uniknąć) to po prostu kolejna odsłona tej szopki. Najzwyczajniej w świecie pewnym ludziom i ugrupowaniom zależy na, brutalnie mówiąc, zgnojeniu naszego i tak już skołatanego i upokorzonego narodu. Pamiętajmy, że w pewnych kręgach rzadko coś się dzieje przypadkiem. To tylko nam próbowano wmawiać, że narodów i ich interesów tak właściwie już nie ma. Jest tylko jeden wspólny, globalny kolektyw (Coś to komuś przypomina?). Taa… spróbujcie to powiedzieć np. Żydom, na pewno się zgodzą z taką diagnozą. Racją jest też niestety to, że wszystko co zachodzi w tej materii tak naprawdę stanowi pokłosie „grubej kreski” i braku „przewietrzenia” atmosfery. Powoływano się na przykład niemiecki, że w wyniku lustracji rozpadły się przyjaźnie i rodziny… i dobrze, że tak się stało, albowiem takie katharsis było absolutnie konieczne w dłuższej perspektywie. A u nas co? Wszyscy byliśmy święci? Zbudowano ową nieszczęsną III RP na zgniłych fundamentach i obawiam się, że bez rozwalenia tego całego gmachu i rozpoczęcia pracy od nowa nie ma szans na cokolwiek sensownego. Czyż bowiem budynek może stać na tak wadliwych fundamentach?

Pani Gosiu, ciekawe wnioski. Rzeczywiście, nie mamy wątpliwości co do propagandy seriali z czasów PRL, ale trudno nie przyznać, że i dziś ogląda się „Czterech pancernych” z ogromną przyjemnością, nie mogąc oderwać się od ekranu. Smutne to, że dziś nie potrafimy wyprodukować niczego, co temu dorówna… Pozdrawiamy.

Nieprawda, miał być o Kazimierzu Wielkim od samego początku. I bardzo dobrze, niby najwybitniejszy władca w dziejach naszego kraju, a jednak uważam, że stanowczo za mało rozpropagowany. I to w sytuacji, gdzie zwłaszcza współcześnie znalazłoby się mnóstwo odniesień do jego czasów, polityki i osiągnięć. Krótko mówiąc ktoś taki bardzo potrzebny byłby dzisiaj, a kogo mamy? Szkoda gadać. Zresztą Łokietek to postać mocno przereklamowana i niesłusznie pchana do panteonu narodowego. Przecież ten człowiek w porównaniu ze swoim synem był wyjątkową miernotą, a gdybym był złośliwy to nazwałbym to jeszcze dosadniej. I żeby nie było nie jestem fanem porównywania poprzedników z następcami na zasadzie przeciwieństw, bo każdy człowiek jest inny, a i okoliczności często są różne (np. Władysław Herman i Bolesław Krzywousty), ale w tym przypadku mamy fajny kontrast jak działał awanturnik-farciarz, który nigdy nie dorósł do roli władcy całego królestwa, a jak mąż stanu i polityk w okresie, kiedy było potrzebne gospodarowanie, jednoczenie i mądra polityka zagraniczna, a nie pakowanie się w kolejne awantury. Owszem, Łokietek byłby teoretycznie lepszy na serial przygodowy, ale Kazimierz jest z kolei bardziej pozytywny, niesie większą wartość edukacyjną i nawet w kinematografii dawałby więcej pół do popisu, od wielkiej polityki, przez tanie romansidła, po wątki para-szpiegowskie, kiedy monarcha chce się uwolnić od swojej drugiej, bezużytecznej żony, a kochana siostra i jej synek blokują jego wysiłki w Rzymie i intrygują, żeby dostać tron polski w swoje ręce (co niestety faktycznie się stało). I na koniec Kazimierz jest tym ważniejszy, że pomimo jego wiekopomnych osiągnięć pojawia się ostatnio w kilku miejscach (na szczęście nie tak bardzo popularnych) nagonka na tego władcę, próbuję się odebrać mu jego zasługi, albo przynajmniej umniejszyć jego rolę, przypisując ją innym. Nawet tutaj są podejmowane takie próby, niektóre naprawdę nieprzyjemne w swojej wymowie jak „delikatne” sugerowanie, że Kazimierz pomógł zejść z tego padołu swojej pierwszej żonie, co w świetle jego postępowania z kolejną jest zwyczajnie bezsensowne. A mimo to takie insynuacje padają i mogą namieszać niektórym w głowach. Nie mówiąc już o wspomnianym wcześniej pomniejszaniu roli króla poprzez dość nachalne promowanie jego matki (nie twierdzę, że nie mogła mieć mocnej pozycji za życia męża, bo tego nie wiemy, ale za panowania syna znalazła się na marginesie życia politycznego i takie są fakty) jako faktycznej „kierowniczki”. Problem z tą tezą (bo nawet nie hipotezą) jest taki, że matka Kazimierza umiera w 1339 r., a jej syn panuje jeszcze ok. 31 lat. Kto przeją rolę „kierownika”? A może matka robiła to jako duch z zaświatów? Bądźmy poważni. Do tego dochodzi tendencyjne pisanie o samym Kazimierzu, że wymienię tylko takie przykłady: słaby fizycznie i zdrowotnie, chowany pod kloszem – nieprawda, życie Kazimierza pokazuje (także jego śmierć), że nie miał on przewlekłych problemów zdrowotnych, z tego co wiemy zdarzyło mu się zachorować „aż” 3 razy w życiu, z czego w dwóch przypadkach wyzdrowiał (a to dowód, że miał całkiem silny organizm), a za ostatnim był zbyt pewny siebie i sam przyczynił się do swojego zgonu poprzez niedbanie o siebie w czasie choroby. Kolejne: był człowiekiem kompletnie niewykształconym, a co za tym idzie być może zwyczajnie głupim (a ktoś taki nie mógł być wybitym władcą) – pomijając to, że piśmienność nie była jeszcze wtedy konieczna monarchom w naszej części kontynentu (władca w praktyce ani sam nie pisał, ani nie czytał, chyba że miał taki kaprys), to jest to nadinterpretacja faktu, że nie zachowały się żadne podpisy Kazimierza na dokumentach. Problem w tym, że w tamtym czasie ograniczano się u nas tylko do pieczęci, zwyczaj dodawania podpisu dotarł bardzo późno, bo na przełomie XV i XVI w. Dokładnie taki sam problem jest z Kazimierzem Jagiellończykiem, nawet dziś nazywa się go potocznie „ostatnim królem polski-analfabetą”, co jak słusznie zauważyła Maria Bogucka jest nieuprawnione, bo nie mamy tak naprawdę na to twardych dowodów, a raczej spekulacje. Praktycznie taka sama sytuacja jest z jego piastowskim poprzednikiem, jako że współcześni kronikarze nie przekazują nam żadnych informacji o ewentualnym wykształceniu króla lub jego braku. O takim Wacławie czeskim na ten przykład mamy wprost przekazane, że nie potrafił czytać ani pisać. Tak samo o Karolu Wielkim, ale nie o Kazimierzu. Tak na logikę to wydaje się wprost nieprawdopodobne, że zwłaszcza królowa Jadwiga, pochodząca z dość nieźle wykształconej linii Piastów wielkopolskich, dopuściłaby się takiego rażącego zaniedbania pod kątem wychowania jedynego (od 2 roku życia Kazimierza) syna. To takie dwa główne zarzuty, jakie można znaleźć w tutejszych artykułach. I ostanie: Kazimierz był maminsynkiem, pantoflarzem i był emocjonalnie uzależniony od siostry z Węgier – tego to nawet nie skomentuję, bo powiedzmy sobie szczerze, nie ma za bardzo do czego.Każdy ma prawo do swoich teorii, a ja nie mam obowiązku się z nimi koniecznie zgadzać.

Jak ktoś ma pojęcie o epoce to przeczyta takie rewelacje z przymrużeniem oka, jak np. ja sam, ale większość czytających właśnie NIE MA zielonego pojęcia, a potem „chwali się” w otchłaniach internetu swoją ogromną „wiedzą”, od której co najwyżej bolą mnie zęby. Tym bardziej, że tutejsze artykuły m. in. o Kazimierzu puszczano na pierwszej stronie Der Onet, a tam jest już sporo, że tak to nazwę „historycznie ograniczonych” osobników, którym taka lektura prędzej zaszkodzi niż pomoże (przez ów brak choćby podstawowej wiedzy, że o samodzielnym myśleniu nie wspomnę, które pozwalają podejść krytycznie i z namysłem do czytanego tekstu). Właśnie dlatego nawet takie „Korony” mogą się okazać pożyteczne. Oczywiście nie muszą, ale mogą, poprzez dotarcie z jakimikolwiek faktami do tej „ciemnej masy”.

Pani Gosiu, proszę nie straszyć, 2540 odcinków??? Nie wiem czy i zagorzali zwolennicy tego serialu by to wytrzymali… Pozdrawiam :)

No, Wajda zwłaszcza w wiekopomnym dziele pt. „Lotna” faktycznie przyczynił się bardzo do prawdy historycznej i chwały naszego narodu:) Albo co ten facet wyprawiał w ostatnich latach życia, zresztą i wcześniej był nieciekawą personą, że wspomnę tylko jego kłamstwa jak to niby jego ojciec został zamordowany w Katyniu. Już przez litość nie będę się rozpisywał o jego propagandowym „dziele” o tajnym współpracowniku „Bolku”, choć moją faworytką z tamtego filmidła jest chyba Dorota W. jako Henia Krzywonos, ha, ha, ha!

Co do tego, że w serialu powinno być więcej wielkiej polityki ponad faktycznie trochę śmieszne, trochę żenujące, a trochę zwyczajnie głupie „babskie intrygi” to w pełni zgoda. A jeśli chodzi o pełną ścisłość to chyba miało być „o Łokietku i Kazimierzu Wielkim z naciskiem na tego drugiego”. W praniu wyszedł w 99% Kazimierz. Nigdy też pani nie zarzucałem atakowania króla, to była dygresja co do oficjalnej linii portalu jako takiego, a nie poszczególnych dyskutantów. Tak na marginesie mogę dorzucić kolejną rzecz, której redakcja pewnie nie może znieść. Otóż z godnym podziwu uporem lansują wersję, w której król był na pewno analfabetą, a w serialu co? Otóż tam mamy odwrotne założenie. Kazimierz co chwila coś czyta, a to list, a to dokument. Normalnie grzech śmiertelny pokazywać coś takiego! Aż strach się bać po prostu:) To właśnie ową zajadłość w atakowaniu „Korony”, podyktowaną w sporej mierze prywatą (spór „ideologiczny” wokół osoby KW) krytykowałem choć sam uważam, że poziom aktorski i poziom w ogóle, jest raczej kiepski. Co do Andrzeja Wajdy, to z tego co pamiętam to sprawa jego twierdzeń została dość dobrze zbadana i okazało się, że w Katyniu został zamordowany oficer o nazwisku Wajda (może nawet więcej niż jeden w sumie, ale głowy nie dam), ale miał on zupełnie inne imię niż ojciec reżysera. Co za tym idzie szło o zbieżność nazwisk. Jeśli chodzi o samego ojca Wajdy to miał on istotnie zginąć bodajże gdzieś na Kresach, ale nie w ramach „zbrodni katyńskiej”, ale wielu „standardowych” śmierci okresu wojny. W końcu faktycznie był wojskowym więc okazji do tego niestety nie brakło. Nie pamiętam tylko czy miało się to stać jeszcze w czasie kampanii wrześniowej, czy już za okupacji. Czy sam Andrzej Wajda o tym wiedział i faktycznie kłamał świadomie? Przyznam, że nie mam 100% pewności. Pozostaje jednak fakt, że jego zaangażowanie polityczne, zwłaszcza w późnym etapie życia, było godne pożałowania. Jako jego ocena jako reżysera też jest niejednoznaczna. Z jednej strony mamy świetne filmy jak „Kanał” właśnie (nigdy tego filmu nie krytykowałem, a wręcz przeciwnie), a z drugiej taki kłamliwy, propagandowy badziew jak „Lotna”, powtarzający chamskie i bezczelne łgarstwa Goebbelsa, bo czerwoni kacykowie chcieli „pojechać” po przedwojennym wojsku polskim, którego kompleks mieli od 1920 r. Co do filmu o „Bolku” to jak wyżej, szkoda czasu i klawiaturowego atłasu, by pisać o tej propagandówce.

Cieszę się, że mogłem wyjaśnić wątpliwości i nie zostałem przez panią z miejsca zaatakowany:) Niestety już kilka razy doszło tutaj do takiej sytuacji. Rozumiem, że czasami piszę nie do końca jasno, ale gdyby każdy się w miarę kulturalnie dopytał zamiast od razu atakować to byłoby znacznie lepiej i przyjemniej. Oburzanie się pojedynczych powstańców rozumiem, chociaż nie popieram. Według mnie pokazywanie prawdy w tym przypadku nie odziera ich z godności, a wręcz przeciwnie. Jednak niektórzy mają inne zdanie, ale z uwagi na wiek i przeżycia powinniśmy to uszanować (choć nie ulegać).

Oczywiście te wszystkie wątki poboczne z „Korony” to zmyślone bzdury, ale jakieś być muszą. Tak jest w każdym serialu historycznym czy około-historycznym, także tych słynnych zagranicznych. I choć sam go ostro zjechałem za błędy i niedociągnięcia czysto historyczne właśnie, to muszę powiedzieć otwarcie raz jeszcze, że nie należy za bardzo przejmować się tutejszymi opiniami, albowiem redakcji zwyczajnie nie podoba się, że nie mamy w serialu lansowanej ich własnej koncepcji o Kazimierzu (niby z jakiej racji miano by to robić, ale to szczegół), którą można streścić do dosłownie kilku epitetów: przygłup, gwałciciel, nieuk, nieudacznik, oraz insynuacji, z których najgorsza jest ta, że król zamordował/usiłował zamordować/chciał zamordować swoją pierwszą żonę Anne Giedyminówne, która to insynuacja jest albo podłością, albo wręcz kłamstwem. Dodatkowo przedstawia się go jako maminsynka (jakoś dziwnie same maminsynki wśród tych naszych władców…), który był tylko narzędziem w rękach matki, a po jej śmierci siostry z Węgier, która sterowała nim chyba telepatycznie lub przy użyciu czarów patrząc na odległości jakie ich dzieliły (bo telefonów przecież wtedy nie było:)) No i na koniec największy grzech twórców serialu, grzech absolutnie niewybaczalny i śmiertelny. Otóż jak już pisałem w „Koronie” król Kazimierz bez wątpienia potrafi… czytać i pisać! Normalnie wszystkie ręce na pokład! Bij kto w Boga wierzy! Tak okrutna zniewaga krwi wymaga! Jak oni śmieli dawać coś takiego, a nie podążać za jedynie słuszną, oczywiście naszą, linią! Otóż od razu odpowiem, że tak, jak najbardziej mogli, bo sprawa wykształcenia króla lub jego ewentualnego braku jest tak naprawdę otwarta (dla tego większość historyków w ogóle tego zagadnienia nie porusza, po prostu historyk jest od faktów, a nie od konfabulacji bądź nadinterpretacji kiedy brakuje owych faktów na dany temat). Ja sam nie wiem jak było i dlatego też staram się unikać tej kwestii.

A na zakończenie powiem, że przecież mówimy tutaj o człowieku, którego jednoznacznie pozytywnie (przynajmniej jako władcę) oceniają właściwie WSZYSCY kronikarze (całkiem współcześni oraz późniejsi) i historycy przez kolejne ich pokolenia. To nie jest tak, że ktoś coś sobie bezpodstawnie, od tak, wywnioskował w oparciu o własne widzimisię. No ale cóż… jeśli redakcja chce sobie walczyć z wiatrakami niczym nieszczęsny Don Kichot z La Manczy to nie będę ich zatrzymywał. Są w końcu dorośli i chyba wiedzą co robią… Zresztą w końcu nawet największe postacie w historii ludzkości mają swoich „hejterów”. Taki już chyba po prosu jest ten nasz świat.

Byle tylko na fali tej popularności propagowano prawdę o Kazimierzu, a nie tanią propagandę pseudo-sensacyjną. Zapewne wiesz o co mi chodzi,

Cóż, ułani stanowili do 10% naszych sił zbrojnych, Polskie wojsko nie było super uzbrojone ale na pewno dobrze. Jedyny problem to taki że my walczyliśmy nie z tym wrogiem na którego nas szkolono i zbrojono.

Droga Pani Małgorzato, zwięzła i trafna puenta. Pozdrawiamy :)

Ułani szarżujący z szablami na czołgi to goebbelsowskie kłamstwo, wymyślone w celu totalnego ośmieszenia naszego wojska. Owszem, konie odgrywały ważną rolę, ale polegała ona raczej na dowożeniu tak ludzi jak i sprzętu (np. działka przeciwpancerne) na miejsce walki. Tak było chociażby w słynnej bitwie pod Mokrą. Konie posłużyły ułanom do sprawnego transportu działek pp, a i oni sami mogli dzięki temu znacznie szybciej niż na piechotę przemieścić się z miejsca na miejsce. Tan naprawdę ówczesna „kawaleria” to była formacja bardziej zbliżona do dragonów (w ich pierwotnej formie), a więc w sumie bardziej piechota przemieszczająca się konno niż jazda sensu stricto. Oczywiście jak grupka ułanów wpadła na koniach z szablami między niemieckich piechurów to dochodziło do jatki szwabskich synów. Inaczej z walką na przepastnych terenach wschodnich, z Sowietami, którzy sami mieli długi czas liczne formacje kawalerii, tam mogłoby dojść do jakiś walk czysto kawaleryjskich, ale z Niemcami wyglądało to częściej tak jak opisałem (oczywiście były też takie akcje jak nagłe wypady konne, ale taki przykład też już podałem, wszystko tak naprawdę zależało od okoliczności, jako że była to bardzo uniwersalna formacja). Zresztą Niemcy też mieli jeszcze jednostki określane mianem kawalerii we własnych szeregach, ba, były nawet jednostki kawalerii SS…

PS. Nie wiemy ile miał nieślubnych dzieci Kazimierz, ani z kim je miał jeśli chodzi o ścisłość. Pardon, z góry możemy skreślić niejaką „Esterę” – najpewniej postać fikcyjną. Wiemy, że miał prawdopodobnie 3 nieślubnych synów, z których prawdopodobnie 2 go przeżyło, ale nie jest to ani nic szokującego, ani jakoś spektakularnego. Jeśli dobrze pamiętam to taki Jan bez Ziemi, król Anglii (ten od Robin Hooda) miał co najmniej (bo co do tylu mamy informacje)… 17 nieślubnych dzieci. A byli tacy co mogli się pochwalić jeszcze lepszymi wynikami (np. Henryk I, też król Anglii z jego 21 bękartów). Ponadto to, że „lubił babki” to jedno, ale nie zapominajmy, że te „babki” też mogły go lubić i same się „pokazywać” lub wręcz napraszać, nie wiemy tego. Ale jest to jedna z tych rzeczy, które „Korona” robi dobrze. Pokazuje bowiem, że to nie tylko król musiał się oglądać za spódniczkami (jak się powszechnie przyjmuje), równie dobrze to mogło być obopólne zainteresowanie. Na koniec zapytam, czy fakt posiadania licznych kochanek uchybia w czymś władcy? Bo jak się czyta tutejsze „to i owo”, to można odnieść takie wrażenie. Zapewniam, ktokolwiek orientujący się w realiach epoki zapewni, że taka teza jest zwyczajnie nieprawdziwa. Co najwyżej duchowni (jak Długosz piszący dodatkowo jakieś 100 lat po śmierci Kazimierza) mogli pomstować, ale takie akurat było ich zadanie, więc oni są usprawiedliwieni ze swojego czepiactwa.