Ledwie Polska wróciła na mapy Europy po okresie zaborów, a jej niepodległość znów była zagrożona. Jak przebiegała wojna polsko-bolszewicka w latach 1919–1921?

Wskutek rewolucji październikowej na gruzach obalonego caratu powstała Rosja Radziecka. W 1919 roku walki pomiędzy „białymi” a „czerwonymi” jeszcze trwały. Józef Piłsudski, nie chcąc powrotu caratu, nie opowiedział się po żadnej ze stron. Mimo to bolszewicy zaatakowali niedawno odrodzoną Polskę – bo stała im na drodze do rozszerzenia rewolucji na zachód. Jak twierdził Włodzimierz Lenin, musiał nastąpić szereg straszliwych bojów pomiędzy Republiką Radziecką a państwami burżuazyjnymi. II Rzeczpospolita miała po prostu to nieszczęście, że była blisko.
A więc wojna…
1919 rok
3 stycznia – wojska radzieckie uderzają na Wilno (a 29 grudnia 1918 roku oddziały tworzące wcześniej Samoobronę Wileńską zostają rozwiązane)
5 stycznia – polskie oddziały zostają wypchnięte z Wilna
luty – walki na Białorusi

Przebieg linii frontu wschodniego (polsko-bolszewickiego i polsko-ukraińskiego) w lutym 1919
14 lutego – polskie wojska docierają do Mostów nad Niemnem, powstaje pierwsza linia frontu
podjęta wiosną próba pertraktacji polsko radzieckich okazuje się nieudana
16 kwietnia – początek polskiej kontrofensywy w kierunku na Wilno i Mołodeczno kończy się sukcesem
19 kwietnia – Polacy zdobywają Wilno
lipiec – Polacy zdobywają Mołodeczno
8 sierpnia – polskie wojska zajmują Mińsk
sierpień/wrzesień – polscy kryptolodzy łamią radzieckie szyfry – jako pierwszy zostaje złamany szyfr „Delegat”
do listopada dochodzi do ukształtowania się frontu na linii rzek Dźwina-Auta-Berezyna
1920 rok
3 stycznia – grupa operacyjna pod dowództwem gen. Edwarda Rydza-Śmigłego zdobywa Dyneburg
marzec – wojska polskie zdobywają region Mozyrza i Kalenkowicze
10 marca – dowództwo Armii Czerwonej zatwierdza plan wojny z Polską

Józef Piłsudski i Edward Rydz-Śmigły podczas wojny polsko-bolszewickiej.
Ramię w ramię z Ukraińcami
1920 rok
marzec/kwiecień – Polacy podejmują pertraktacje z ukraińskim atamanem Symeonem Petlurą
21 kwietnia – zawarto porozumienie polsko-ukraińskie dla wspólnej obrony przed radziecką agresją; celem Józefa Piłsudskiego było utworzenie państwa ukraińskiego, które oddzielałoby Polskę od radzieckiej Rosji
25 kwietnia – początek wyprawy kijowskiej, w której bierze udział 60 000 żołnierzy polskich i ukraińskich
7 maja – wojska polskie i ukraińskie wkraczają do Kijowa, Petlura i gen. Rydz-Śmigły odbierają defiladę

Edward Rydz-Śmigły odbiera defiladę Wojska Polskiego i armii URL w Kijowie.
Czytaj też: Kiedy naprawdę powstała Ukraina?
Problemów ciąg dalszy
1920 rok
14 maja – początek kontrofensywy radzieckiego Frontu Zachodniego, gen. Stanisław Szeptycki odpiera natarcie, ale w międzyczasie w maju na miejsce dociera 1 Armia Konna pod dowództwem Siemiona Budionnego
koniec maja – wojska Budionnego ruszają z ofensywą
5 czerwca – radzieckie wojska przebijają się przez polską obronę pod Samohrodkiem, polskie tyły są zagrożone i atakowane
11–13 czerwca – Edward Rydz-Śmigły przebija się pod Borodzianką, wojska polskie cofają się pod naporem sił radzieckich
początek lipca – nieudana próba zatrzymania wojsk radzieckich pod Równem

Przebieg bitwy nad Berezyną.
4 lipca – oddziały gen. Szeptyckiego nad Berezyną i Autą zostają zaatakowane przez siły pod dowództwem Michaiła Tuchaczewskiego, kilka dni później polska obrona zostaje przerwana; Tuchaczewski pisał do swoich żołnierzy: Zemścijcie się za wszystkie przypadki naigrywania się polskiej szlachty z rewolucji! Poprzez trupa białej Polski prowadzi droga do światowego pożaru.
Tymczasem w polityce krajowej i międzynarodowej…
1920 rok
1 lipca – powołana zostaje Rada Obrony Państwa na czele z Józefem Piłsudskim
3 lipca – Józef Piłsudski wydaje odezwę: „Na ochotnika wstępujcie do armii!”
8 lipca – powstaje Generalny Inspektorat Armii Ochotniczej, kierowany przez Józefa Hallera – szeregi polskie armii zasiliło w tym czasie około 106 000 nowych żołnierzy
9 lipca – Piłsudski przedstawia plan Wielkiej Kombinacji – oddzielnego pokonania armii radzieckiej na dwóch przedzielonych poleskimi bagnami odcinkach; Władysław Grabski bierze udział w konferencji w Spa, stara się pozyskać wsparcie Europy Zachodniej (otrzymuje je od Francji i Węgier, Wielka Brytania dąży do pokoju „za wszelką cenę”)
10 lipca – Grabski przyjmuje warunki Davida Lloyda George’a – na stronie polskiej wymuszono zaakceptowanie linii Curzona
24 lipca – po tym, jak rząd Grabskiego podał się do dymisji, powołany zostaje Rząd Obrony Narodowej, na którego czele staje Wincenty Witos
Wzloty i upadki
1920 rok
14 lipca – bolszewicy i Litwini przejmują kontrolę nad Wilnem
19 lipca – pada Grodno
29 lipca – 4 sierpnia – dochodzi do bitwy pod Beresteczkiem i Brodami, marsz 1 Armii Konnej Budionnego zostaje spowolniony
lipiec – powstanie Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski

Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski na początku sierpnia 1920. W środkowym rzędzie od lewej: Iwan Skworcow-Stiepanow, Feliks Dzierżyński, Julian Marchlewski, Feliks Kon.
1 sierpnia – Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski zapowiada powstanie Polskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
11 sierpnia – ustanowione zostaje nowe odznaczenie: Krzyż Walecznych
18 najważniejsza bitwa świata
1920 rok
6 sierpnia – generał Tadeusz Rozwadowski podpisuje rozkaz 8358/III, zawierający opracowane przez płk. Tadeusza Piskora i stworzone przez Józefa Piłsudskiego wytyczne do bitwy
12 sierpnia – wojska radzieckie podchodzą pod Warszawę
13 sierpnia – zaczyna się szturm polskich pozycji, pada pierwsza linia polskiej obrony
14 sierpnia – ciężkie walki toczone są pod Radzyminem i Ossowem; kontruderzenie sił generała Sikorskiego nad Wkrą, w wyniku którego radzieckie siły zostają odepchnięte

Sierpień 1920
15 sierpnia – 10 Dywizja Piechoty naciera pod Wólką Radzymińską, a generał Lucjan Żeligowski odzyskuje Radzymin; zajęty zostaje Ciechanów, gdzie zniszczono radziecką radiostację
16 sierpnia – wykonane zostaje kontruderzenie (manewr znad Wieprza), w ciągu dwóch dni polskie siły wychodzą na tyły wojsk Tuchaczewskiego
22 sierpnia – 1 Dywizja Piechoty Legionów zdobywa Białystok, odcinając siłom radzieckim drogę odwrotu
Czytaj też: Bitwa Warszawska czy cud nad Wisłą? Kurz po walce jeszcze nie opadł, a Polacy już spierali się o jej wynik
Ostatnie bitwy
1920 rok
17 sierpnia – „Polskie Termopile” pod Zadwórzem, batalion kpt. Bolesława Zajączkowskiego zostaje niemal rozbity przez wojska Budionnego
sierpień/wrzesień – w bitwie pod Komarowem zatrzymana zostaje idąca z odsieczą Tuchaczewskiemu 1 Armia Konna

Rekonstrukcja bitwy pod Komarowem w Wolicy Śniatyckiej w 2020 roku.
20 września – początek bitwy nad Niemnem
wrzesień/październik – radziecki Front Zachodni zostaje rozbity, polskie wojska docierają do linii Dźwiny i do Mińska, na Froncie Południowym odbite zostają Wołyń i Galicja Wschodnia
Czytaj też: Bitwa pod Komarowem. Największe starcie polskiej kawalerii w XX wieku
Ku pokojowi
1920 rok
12 października – podpisane zostaje zawieszenia broni datowane na 18 października
1920/1921 rok
21 września 1920 – 18 marca 1921 – toczą się negocjacje pokojowe w Rydze, które doprowadzają do zawarcia pokoju

Konferencja pokojowa w Rydze: Prawa strona – delegacja polska, lewa – radziecka. Przy stole siedzą: Karol Poznański (trzeci z prawej), Aleksander Ładoś (czwarty z prawej), Leon Wasilewski (szósty z prawej).
Ustalenia traktatu ryskiego:
- ustalenie granicy polsko-radzieckiej na wschodzie, w większości pokrywającej się z tą z II rozbioru;
- Polska uzyskała zaledwie 25% ziem, których się domagała, za granicą pozostała m.in. Mińszczyzna;
- strona radziecka została zobowiązana do zwrotu zagrabionych dóbr kultury, a także wypłaty odszkodowania;
- strona polska musiała internować grupy antybolszewickie, w tym siły Symeona Petlury;
- niekiedy uważa się, że traktat ten stał się gwoździem do trumny koncepcji federacyjnej autorstwa Józefa Piłsudskiego

Ostateczne granice Rzeczypospolitej w 1922, po traktacie ryskim, powstaniach śląskich i wcieleniu Litwy Środkowej do Polski
Bibliografia
- N. Davies, Orzeł biały. Czerwona gwiazda, Wydawnictwo Znak, Kraków 2020.
- P. Libera, Wojna polsko-bolszewicka 1920 roku, ipn.gov.pl, dostęp: 17.08.2024.
- A. Ochał, Tarcza II Rzeczypospolitej. Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2018.
- Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 – zarys tła historycznego. Opracowania tematyczne, OT-685, Kancelaria Senatu, Warszawa 2020.
- Wojna polsko-bolszewicka 1919-1921. Zwycięstwo Wojska Polskiego w Bitwie Warszawskiej 1920 r., Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej im płk. dypl. Mariana Porwita, dostęp: 17.08.2024.
KOMENTARZE (1)
Z tymi Ukraińcami to już przesadzacie. Było ich zaledwie 4000 podczas kiedy żołnierzy WP było 50 000. Do końca wojny Ukraińców było 0d 16 000 do 20 000, natomiast liczebność WP wzrosła do 360 000. Natomiast bolszewików wspomagał co najmniej 1000 Ukraińców z tzw. armii halickiej.