Wincenty Witos (1874-1945) – polski działacz ludowy, polityk, trzykrotny szef rządu. Urodził się i prowadził gospodarstwo rolne w Wierzchosławicach koło Tarnowa. Od 1908 roku wójt wsi. Poseł na galicyjski Sejm Krajowy, członek austriackiej Rady Państwa. Współtwórca i wieloletni przywódca PSL „Piast” – partii powstałej w 1913 roku na skutek rozpadu Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości był nieprzerwanie przez czternaście lat posłem na Sejm. W latach 1920-1921, a więc w czasie wojny polsko-bolszewickiej, premier Rządu Obrony Narodowej. Na czele rady ministrów stanął po raz kolejny w 1923 roku, szybko jednak zmuszono go do ustąpienia. Jego ponowny wybór na premiera, w początku maja 1926 roku, skłonił Józefa Piłsudskiego do przeprowadzenia wojskowego zamachu stanu. W 1930 roku został przez władze uwięziony w twierdzy wojskowej w Brześciu nad Bugiem. W procesie politycznym skazano go na osiemnaście miesięcy więzienia.
W latach 1933-1939, w obawie przed ponownym osadzeniem w więzieniu, przebywał na wychodźstwie w Czechosłowacji. W latach 1941-1941 więziony przez Niemców, którzy widzieli w nim potencjalnego kandydata na „polskiego Quislinga”.