Czy to możliwe, że człowiek, który miał na rękach krew milionów, a na sumieniu niewyobrażalne cierpienia połowy świata był dla kogoś ukochanym wujkiem? Co to znaczy być dzieckiem nazisty i czy można obwiniać je o grzechy ojca?
Na te i wiele innych kontrowersyjnych pytań odpowiada książka Geralda Posnera. Autor postawił swoim rozmówcom warunek, że będą się wypowiadać pod prawdziwym nazwiskiem. Czy potępią swoich ojców-zbrodniarzy, czy też będą do upadłego bronić ukochanych tatusiów?
Oprócz tego przeniesiemy się do ogarniętego paniką Krakowa lat sześćdziesiątych, który poszukiwał zwyrodniałego mordercy, zaburzymy się w czasy wojen wikingów oraz sprawdzimy, dlaczego kobiety zostają tajnymi agentkami.
Posner G., Dzieci Hitlera. Jak żyć z piętnem ojca nazisty (Znak Horyzont)
Hans Frank z wysokości krakowskiego Wawelu zawiadywał całym Generalnym Gubernatorstwem, dbając przy tym, by hitlerowska maszyna śmierci funkcjonowała niczym szwajcarski zegarek. Ten sam człowiek wiele czasu poświęcał swoim dzieciom. Uwrażliwiając syna na muzykę, godzinami ćwiczył z nim grę na fortepianie. Josef Mengele, zwany aniołem śmierci, który bez mrugnięcia okiem wysyłał ludzi do gazu lub poddawał ich najstraszliwszym eksperymentom medycznym także był ojcem.
Jego syn po latach postanowił opublikować jego zapiski, by w ten sposób poradzić sobie z mrocznym bagażem, na jaki sam nie zapracował. To wówczas Posner po raz pierwszy spotkał potomka nazisty i wtedy zdecydował się, że musi dowiedzieć się więcej na temat ludzi podobnych młodemu Rolfowi Mengele. Udało mu się dotrzeć do wielu z nich, jednak na rozmowę zdecydowali się nieliczni.
W książce znaleźli się między innymi się poza Hessem, Mengelem, Schachtem i Göringiem, dwaj synowie Hansa Franka, córka Karla Dönitza i syn pułkownika Clausa von Stauffenberga. Dzięki nim mamy niezwykłą możliwość spojrzeć na słynnych niemieckich nazistów z zupełnie innej perspektywy.
Semczuk P., M jak morderca (Świat Książki)
W 1964 roku w Krakowie zapanowała psychoza strachu. Ktoś zaczął napadać na kobiety. Kiedy to zwyrodnialcowi przestało wystarczać, zamordował jedenastolatka.
W głowie miał opracowane plany kolejnych zabójstw, a kolegom lubił opowiadać o swoich chorych wizjach. Karol Kot, zwany wampirem z Krakowa, nie żałował ani przez chwilę. Przemysław Semczuk udowadnia w swojej książce, że o tej historii da się powiedzieć coś nowego.
Cornwell B., Zwiastun burzy (Wydawnictwo Otwarte)
Znany nam z poprzedniego tomu „Wojen wikingów” Uhtred staje przed nowymi przeciwnościami. Gdy po zwycięskiej bitwie i zabiciu wrogiego wodza zamiast gnać prosto do króla woli popędzić do swojej żony. Później zrobił coś nawet gorszego – gdy już zjawił się u władcy, wyjął w jego obecności miecz, za groziła kara śmierci.
Po tym występku czeka go prawdziwa lekcja pokory, w której towarzyszyć mu będzie królewski bratanek. A tymczasem na horyzoncie widać nowych wrogów.
Boyd D., Agentki (Bellona)
Szpiegostwo to jeden z najstarszych zawodów świata, a kobiety są w nim od wieków niezrównane. Dzięki żywionemu przez wielu przekonaniu, że są częścią słabszej płci, lekceważone, mogą wniknąć głębiej w struktury wroga i dowiedzieć się więcej.
Niezwykle niebezpieczną bronią były także ich kobiece wdzięki, które potrafiły sprowadzić na manowce niejedno wysoko postawione „źródło informacji”. Najważniejsze były jednak inteligencja i żelazna wola, które pozwalały im wywinąć się nawet z najtrudniejszych tarapatów.
KOMENTARZE
W tym momencie nie ma komentrzy.