Nałożnice, wojowie i kastraci. Słowiańscy niewolnicy w krajach arabskich

Deonimizacja czyli przyjęcie tutaj nazwy własnej ludów słowiańskich dla całej kategorii ludności – tutaj niewolnej, najpewniej zaczęło się w czasach gdy kaganat chazarski opanował tereny wschodnie – stepowe zasięgu osadnictwa słowiańskiego i zaczął masowo sprzedawać swoich nowych słowiańskich „poddanych”.
Ze względu na przyjęcie przez Chazarów judaizmu często mylono ich z żydami arabskimi (Chazarów nazywano czasami dla odróżnienia „ruskimi żydami”). Robić to samo, to jest eksploatować niewolniczo wschodnich Słowian „stepowych”, zaczęli również Rusowie i Waregowie.
Sporym rynkiem zbytu „towaru niewolniczego”, obok wymienionych w artykule głównie rynków krajów arabskich czy praskim w Czechach, były też kraje słowiańskie niezbyt nadające się do osadnictwa, tj. pokryte zwartymi, gęstymi lasami – stąd też i bardzo słabo zaludnione do nawet XII wieku; jak nasza domena Piastów, dalej Połabian ale i np. Karyntia, Serbia etc.
Tutaj po prostu byli potrzebni ludzie niewolni lub półniewolni, w znacznej liczbie do karczunku, lokowania miejscowości, budowy grodów itp.
By to szybko nastąpiło – to osiągnąć, znany był zwyczaj nieomal natychmiastowego „wżeniania” niewolników płci męskiej w lokalne społeczności – nawet ledwie po kilku miesiącach bycia niewolnikiem (stąd być może w takich językach jak nasz, słowo Słowianin nigdy nie zaczęło być tożsame z – oznaczać niewolnika).
Skąd brano pieniądze w ww. „państwach lesistych”, na zakup niewolników?
Ze sprzedaży innych niewolników w tym swoich „poddanych”?…
…jak to twierdzą niektórzy nazwijmy ich „krzykliwi” w tym względzie, nasi uczeni mężowie?
Nonsens oczywisty.
Po pierwsze nie tylko ich kupowano, ale i sami np. Polanie, Połabianie, Pomorzanie, wyprawiali się po nich głównie na wschód (być może Przemyśl był takim ich „magazynem” dla naszych Polan), a kroniki niemieckie mówią z kolei o uprowadzaniu znacznej ilości głównie Sasów, …też oczywista na wschód. I tak Bawarczycy, długie lata wielcy wrogowie i ciemiężcy Sasów, odsprzedawali m. in. nam, ich, saskich jeńców, „nadwyżki”. Wieleci zaś sprzedawali – również m. in. nam – Polakom, duże ilości jeńców z wojen wewnętrznych międzyplemiennych ale także (głównie?) Germanów (tak jeńców jak i zwykłych brańców) ofiar wypraw łupieżczych, oraz co ciekawe dużą liczbę obok Bałtów to i również Finów oraz, wyraźnie mniejszą, Danów.

Skąd brano pieniądze i zastępujące je „płacidła” (ciekawe były w Pradze – muślinowe chusteczki) na zakup u nas, czy na Pomorzu i Połabiu, niewolników?
Ano po pierwsze z łupienia sąsiadów i, jak twierdzi spora część zwłaszcza archeologów, z eksportu naprawdę ogromnych ilości ceramiki swego – połabskiego, pomorskiego i „wielkopolskiego” wyrobu, przeważnie na rynek skandynawski ale i wareski (archeolodzy znajdują te ogromne ilości pochodzące z tych czasów tejże ceramiki, w praktycznie całej Skandynawii i na terenach nadwołżańskich, naddniestrzański, naddnieprzańskich etc., w pozostałościach po obozowiskach Rusów i Waregów).
Wielu badaczy zauważa, w związku z powyższym, że w wiekach: druga połowa VIII, IX i do połowy X, momentami nawet większość tzw. słowiańskich niewolników, mogła stanowić ludność de facto nie słowiańskiego pochodzenia, lecz głównie germańskiego, „normańskiego” i bałtyjskiego.

P.S. A kastrowanie przez arabskich nabywców niewolników było na tyle powszechne, że dzisiaj trudno się doszukać słowiańskich (ale i germańskich) genów – typowych dla nas i Germanów haplogrup, w arabskich społeczeństwach.

Nazwa „Słowianie” nie może pochodzić od niewolnika, bo byłoby to nielogiczne. Jeśli rozejrzymy się wokół znajdziemy nazwy własne użyte do nazywania pewnych produktów – np. adidasy czyli nazwa butów pochodzi od producenta (dostawcy) czyli firmy Adidas, podobnie z nazwą kola od Coca-cola i innymi jak dżip, karcher, walkman itp. itd. Dlatego logika wskazuje na to, że jeśli faktycznie te słowa byłyby ze sobą powiązane, to najpewniej towar (niewolnicy) został nazwany od swojego dostawcy, czyli Słowian, a nie lud od lokalnej nazwy towaru. To że Słowianie handlowali innymi Słowianami, to inna sprawa.

„chodliwy towar” – jakże pogardliwe określenie przecież ludzi…

– i tutaj jest całe niebezpieczeństwo błędnych interpretacji. W takich określeniach.
Sprawa niewolników słowiańskich służy bowiem do deprecjacji słowiańszczyzny jako takiej w tym i tej dzisiejszej. Słowianie to bowiem tacy „od zawsze” nieporadni „murzyni” Europy których ciągle trzeba wychowywać i ciągle im pomagać, niosąc zdobycze cywilizacyjne np. na skrzydłach bombowców ,jak robili to Niemcy w 1939. …
Prymitywni i dzicy na których i obecna „cywilizowana” Europa zachodnia patrzy ciągle z nieukrywana pogardą. Byliśmy także (i jesteśmy?) skrajnymi dzikusami słowiańskimi we wczesnym średniowieczu – również wg zwłaszcza polskiego lewackiego pseudoliberalizmu (choć i np. Łysiakowi się to przydarzyło w „dziejach bajecznych”…), którego nieformalnym głównym ideologiem jest niewątpliwie O.Tokarczuk, ale i np. dla niemieckiego pangermanizmu… – jednym słowem teza o rzekomej naszej słowiańskiej odwiecznej prymitywności, niższości cywilizacyjnej, jest powszechnie wykorzystywana w tzw. polityce historycznej i obecnie. Służy zatem synonim Słowianin – niewolnik, jak najbardziej aktualnym celom politycznym.

Ktoś – któryś z historyków opublikował swoją pracę naukową w Wikipedii (no cóż jest to coraz częstsza praktyka i trzeba się z tym pogodzić) naprawdę znakomicie udowadniającą, że rzeczywiście słowo Słowianin zaczęło być synonimiczne dla niewolnik m. in. (ale nie tylko) z powodu znacznej i dominującej w całości, liczby słowiańskiego pochodzenia niewolników. Tylko, że z dziesiątek tysięcy robi się obecnie nawet ich miliony (i robią to niestety i znani historycy) twierdząc, że inne nacje, a zwłaszcza Germanie to nie, nie, to nigdy nie byli oni niewolnikami, właściwie to co najwyżej margines był…

No i to Słowianie sami siebie mieliby sprzedawać w niewolę – ich dzicy jak i oni władcy. No bo co mogliby tacy „prymitywi”, jak Słowianie ludzie, innego zaoferować? Mięso, skóry, łój, miód co najwyżej… – twierdzi prof. P. Urbańczyk. Ale za to, za ten miód i skóry, to te ogromne skarby srebrne siekańców to byśmy sobie przecież nie zafundowali, oj nie… Tylko sprzedając „samych siebie” mogliśmy się aż tak wzbogacić!
Dziwne, że archeolog nie zauważa, że cała Skandynawia zalana jest wyrobami ceramicznymi słowiańskiego pochodzenia… A w Czechach rzeczywiście żyjących z handlu niewolnikami, to takich skarbów srebrnych kompletnie nie ma! Co najwyżej pojedyncze! Archeolog Skandynawii zakochany w wikingach nie zauważa, że takie skarby w Skandynawii służyły za wyposażenie zmarłych „na tamten świat” (zawsze do nich dokładano nigdy z nich nic nie zabierano) i nie mogły one pochodzić z handlu niewolnikami, bo ten w krajach słowiańskich był monopolizowany przez władców plemiennych (to stąd brak licznych rozproszonych skarbów w Czechach – choć religijne zwyczaje fumeralne były podobne do naszych to ich ceramika nie robiła już takiej „furory” na zachodnich rynkach). Większość z fakt, dominującej na rynkach niewolników, grupy ludnościowej pochodzenia słowiańskiego, pochodziła z rejonów wschodnich Europy zdominowanych przez elity innych narodowości – skandynawskich Rusów, Chazarów etc. Nie łudźmy się, ze słabo zaludnionej bo gęsto zalesionej Polski, było ich „masakrycznie” – jak to mówi obecna młodzież w miejsce słowa „skrajnie” :), niewielu na rynkach arabskich.

Do tego naszego, polskiego, słowiańskiej odmiany „samobiczowania” niewolniczego, dochodzi jeszcze prymitywna kultura praska, rzekomo leżąca u podstaw naszego prymitywnego – po dzień dzisiejszy wg niektórych nawet nas charakteryzującego, bytu słowiańskiego. Prymitywizm zaś tej kultury i niektórych innych z tychże czasów, wg najnowszych ustaleń wynikał jedynie z ochłodzenia klimatu: „Silne susze w III w. i w pierwszej połowie VI w. były powodem spadku produkcji rolnej, a w konsekwencji okresów głodu. W VI w. wystąpiły okresy silnego ochłodzenia w rezultacie potężnych erupcji wulkanicznych w latach 536, 540 i 547, na które nakładało się przypadające w tym czasie minimum aktywności słońca. Rozpowszechniająca się w latach 541–543 epidemia dżumy, tzw. plaga justyniańska, i jej nawroty w następnych latach, miały dalsze konsekwencje demograficzne i gospodarcze.” (za M. Kowalski, Geografia średniowiecznej Słowiańszczyzny, 2019.). Jak zauważa F. Curta, w takich warunkach kryzysowych nikt nie będzie produkował pięknej ceramiki na kole garncarskim, bo nie będzie jej po prostu komu to sprzedać…
Wystarczyło jednak kilka dziesięcioleci gdzie wystąpiła „…poprawa i stabilizacja klimatu w połowie VII w. [która] sprzyjała budowie nowego ładu politycznego w Europie i rozwojowi osadnictwa na wcześniej wyludnionych terenach, w tym na obszarze Polski.”, by ta sama ludność produkować zaczęła i produkowała długie lata doskonałej jakości ceramikę rozchwytywaną zwłaszcza w bogatej Skandynawii…

Czyli już w średniowieczu wiedzieli jak zrobić z kibolstwa ludzi cywilizowanych. Szkoda, że dzisiaj tego typu praktyki są nielegalne.

Co za pierdoły, mam uwierzyć że zdziesiątkowani słowianie przez małą grupę po dekadzie wzięli kilkadziesiąt tysięcy wojów i plądrowali Rzym?? Tak że 3 legiony jak zobaczyły wracających Słowian to się zesrali i nic nie zrobili. To nie biblia tu musi być logika której nie ma. Albo Krzywousty najechał Prusy, to nie byli słowianie, a germanie, którzy rodzimy lud wybili. Słowianie splądrowali danie w okresie jej szczytu zabierając ze sobą 2/3 ludności. Z całej tej historii można wywnioskować że nasi brali na niewolników franków, german, itd bo z tego artykułu można powiedzieć że cezar brał Chińczyków czy Indian na niewolników których nie podbili.

Jest mnóstwo zamieszania, którego niestety nie wyjaśniacie.

Słowo slave pochodzi od nazwy Słowian (nie na odwrót!) – i stało się to już po upadku Imperium Rzymskiego. Największa akcja niewolnictwa słowiańskiego przypada na X wiek – gdzie trzeba liczyć niewolników w setkach tysięcy (nie milionów!). Słowo to nie jest pochodzenia łacińskiego ale greckiego. To z greki przeszło do np. dzisiejszego angielskiego.

Potwierdzeniem jest włoskie „ciao” pochodzące od średniowiecznego włoskiego pożegnania „pozostaję Twoim niewolnikiem” (pozostaję Twoim Słowianinem) – w skrócie „sc’iao”. Słowo slave/sclave nie ma wpływu na nazwę Słowian gdyż jest ona dużo wcześniejsza.

Słowianie handlowali Słowianami – dlatego, że było wiele plemion które po prostu łupiły inne plemiona – jednym z takich byli … Polanie. Wyludnili oni znaczne obszary obecnej Polski.

Niestety jak zwykle nie dopracowujecie artykułu.

„Czy sprzedanego w niewolę do Arabii czekał straszny los?” – albo to zwykła mizoginia, albo kobiet w tamte rejony, według tajnych źródeł autora sprzedano zaledwie garstkę, albo nie obraca się on na co dzień wśród pań i ich nie dostrzega, ale całą tę część artykułu poświęca wyłacznie mężczyznom, półgębkiem wspominając o nałożnicy jednego z władców. Autorze, jak nie chcesz wyjść na świeże powietrze, użyj wyszukiwarki, kobiety stanowią 50% ludności ziemi.