Carin Göring. Żona idealna

Carin Göring (z domu von Fock), pierwsza żona Hermanna Göringa, przyszła na świat w Szwecji w 1888 roku. Była jedną z pięciu córek barona Karla von Focka oraz jego pochodzącej z Irlandii małżonki Huldine (z domu Beamish). Już na pierwszy rzut oka Carin wyglądała jak dama idealna. Niezwykle piękna, o delikatnych rysach i zapadających w pamięć dużych oczach. Potrafiła skraść serce każdego mężczyzny. Jej pierwszym mężem był zawodowy oficer, baron Nils Gustav von Kantzow. Para pobrała się w 1910 roku, a dwa lata później doczekała się narodzin jedynego dziecka, Thomasa.

Małżeństwo szybko znudziło Carin. Uważała męża za nieciekawego człowieka, z którym nie można ani prowadzić interesujących dyskusji, ani nawet się pośmiać. On natomiast był w niej szczerze zakochany, co udowodnił szczególnie po rozwodzie (do czego jeszcze wrócimy). Jednak egzystencja znużonej rodzinnym życiem baronowej diametralnie się zmieniła, gdy kobieta poznała młodszego od niej o pięć lat Hermanna Göringa. Jak doszło do ich spotkania?

Porywy namiętności

Mary, siostra Carin, wyszła za mąż za zamożnego hrabiego Erica von Rosena, badacza, odkrywcę oraz jednego z członków szwedzkiego ruchu nazistowskiego. Carin często bawiła na zamku szwagra i właśnie tam w pewną mroźną lutową noc 1920 roku poznała Hermana Göringa. Przywiózł on jej szwagra w szalejącą śnieżycę podniebną taksówką, brawurowo lądując na pobliskim zamarzniętym jeziorze. Eric był tak zachwycony podróżą, że zaproponował niemieckiemu pilotowi przenocowanie na zamku. Wieczór spędzony z hrabią, jego żoną oraz szwagierką w bibliotece przy kominku odmienił życie zarówno Hermanna, jak i Carin.

Warto tutaj wspomnieć, iż 27-letni wówczas Göring prezentował się zupełnie inaczej niż otyły mężczyzna, którego większość z nas kojarzy ze zdjęć dokumentujących II wojnę światową. Był młody, o atletycznej budowie i wyraźnych rysach szczupłej twarzy. Jako niemiecki as przestworzy z arystokratycznym pochodzeniem przyciągał kobiety. A jako weteran I wojny światowej nosił w sobie zadrę, wynikającą z krzywdzących dla Niemiec postanowień traktatu wersalskiego. Z ich powodu nie mógł się spełniać w zawodzie pilota w ojczyźnie. Podjął zatem pracę w krajach skandynawskich – i tak los zaprowadził go do Rockelstad.

fot.Henry B. Goodwin/domena publiczna

Carin wyglądała jak dama idealna. Niezwykle piękna, o delikatnych rysach i zapadających w pamięć dużych oczach.

Carin i Hermann od razu zapałali do siebie namiętnym uczuciem. Szybko zostali kochankami i równie szybko ze sobą zamieszkali. Nastąpiło to zaledwie kilka miesięcy po pierwszym spotkaniu, latem 1920 roku. Wywołali oczywiście niemały skandal, jednak żadne z nich się tym nie przejmowało. Żyli między Szwecją a Niemcami, ciesząc się sobą.

Z miłości do nazizmu

W grudniu 1922 roku, zgadzając się na przekazanie pełnej opieki nad synem pierwszemu mężowi, Carin uzyskała rozwód. Nie pozostała jednak długo w wolnym stanie. Panią Göring została w styczniu 1923 roku. Na nową drogę życia jej były mąż sprezentował młodej parze nowego mercedesa oraz willę pod Monachium.

Tekst powstał m.in. w oparciu o najnowszą książkę Christophera Machta Spowiedź Göringa. Szczera rozmowa z zastępcą Hitlera, Dom Wydawniczy Bellona, 2025.

Carin zauroczyła Hermanna swoja urodą, intelektem oraz fascynacją nazizmem. On zaś był dla niej partnerem, którego nie odnalazła w mężu – żądny przygód, odważny, oczytany i zabawny. Zresztą nie tylko Göring ujął sobą Carin. Bardzo dobre wrażenie wywarł na niej również Adolf Hitler, którego poznała w 1922 roku. Twierdziła, że przyszły wódz III Rzeszy zachwycił ją swoją rycerskością oraz zamiłowaniem do prawdy. Uważała go za geniusza i chętnie gościła w domu.

Niestety, choć gorące uczucie rozpalało związek Göringów, to zdawał się on również być przeklęty. Carin miała poważne problemy zdrowotne. Chorowała na dławicę piersiową, astmę oraz reumatyzm, a z czasem rozwinęła się u niej również gruźlica. Małżeństwo borykało się też z dużymi problemami finansowymi. Po powrocie do kraju Hermann miał kłopot ze znalezieniem dobrze płatnej pracy. Były momenty, kiedy trudno było im się utrzymać. Były mąż wspierał finansowo jej leczenie, ale i to nie trwało wiecznie. Nils, borykający się z własnymi problemami ze zdrowiem psychicznym, w końcu targnął się na swoje życie. Podobno do samobójstwa miało się w dużej mierze przyczynić się odejście jego żony.

Czytaj też: Joseph i Magda Goebbelsowie: (nie)idealne małżeństwo i (niezbyt) wzorowa rodzina

Chude lata

Sytuacja pary pogorszyła się po puczu monachijskim, który miał miejsce w listopadzie 1923 roku. W jego wyniku Hitler i wielu jego zwolenników trafiło do więzienia. Poważnie ranny Göring zdołał jednak uciec przed aresztowaniem – i to dzięki Carin. Niestety, odniesione obrażenia przyczyniły się do jego uzależnienia od morfiny. Stracił też atletyczną sylwetkę.

Małżonkowie spędzili dwa lata, unikając organów ścigania oraz próbując wspierać rozwój partii nazistów. Musieli sprzedać willę pod Monachium, a ich samochód został skonfiskowany przez rząd. Sytuacja Göringów z każdym dniem prezentowała się coraz gorzej. W 1925 roku znaleźli się w końcu w Sztokholmie, gdzie na koszt teścia Hermann leczył się w klinice. Nigdy jednak nie wrócił do pełni sił.

fot. Berna Roth/domena publiczna

Carin (z prawej) ze swoją najmłodszą siostrą Lily.

W międzyczasie nazistowska partia zaczęła zyskiwać na znaczeniu. To otworzyło w końcu przed Göringiem drzwi do politycznej kariery i pozwoliło mu odbić się od dna. Ostatecznie był jednym z pierwszych członków partii i pozostał jej wiernym przez cały ten trudny czas. Zasłużył na nagrodę, a fortuna wreszcie zaczęła mu sprzyjać.

Czytaj też: Idzie goły Göring ulicą… Jakie kawały opowiadali sobie mieszkańcy III Rzeszy?

Tragiczny koniec

Małżeństwo wróciło do Monachium i zaczęło brylować pośród lokalnej śmietanki – zresztą nie tylko w tym mieście. Niestety stan zdrowia Carin uniemożliwiał jej intensywne życie na świeczniku. Kobieta dosłownie marniała w oczach. Coraz więcej czasu spędzała na odpoczynku oraz wizytach w uzdrowiskach.

Pod koniec września 1931 roku niespodziewanie zmarła jej matka. Mimo sprzeciwu ze strony lekarzy, Carin postanowiła pojechać na pogrzeb do Szwecji. Na miejscu jej stan zaczął się gwałtownie pogarszać.  Hermann czuwał przy łóżku ukochanej żony, jednak gdy ta dowiedziała się, że jest on pilnie potrzebny w Berlinie, kazał mu jechać. Nigdy więcej się nie zobaczyli. Carin Göring zmarła 17 października 1931 roku. Została pochowana w Szwecji, na tym samym cmentarzu co jej matka. Trzy lata po śmierci jej szczątki zostały przeniesione do specjalnie wybudowanego przez Hermanna mauzoleum w jego nowej posiadłości, Carinhall. Podczas pochówku był obecny sam Adolf Hitler.

fot.Bundesarchiv, Bild 102-03643A / CC-BY-SA 3.0

Hitler i Göring podczas przeniesienia ciała Carin do Carinhall.

Choć Hermann w 1935 roku poślubił niemiecką aktorkę Emmy Sonnemann, to nigdy nie zapomniał o swojej pierwszej żonie – swojej jedynej prawdziwej miłości. Na jej cześć nazwał dwa jachty, a w berlińskim mieszkaniu przygotował ołtarzyk. Gdy Armia Czerwona zbliżała się do Carinhall, kazał wysadzić posiadłość, a szczątki żony zakopać w lesie, by uchronić je przed zbezczeszczeniem.

W latach 50. miały one zostać odnalezione. Skremowano je i wysłano do Szwecji. Jednak w 1991 roku ponownie natrafiono w okolicach dawnego Carinhall na tajemnicze ludzkie kości. Wykonane w 2012 roku testy DNA wykazały, że należały do Carin. Spoczęły w tym samym grobie co prochy wcześniej zidentyfikowane jako szczątki pierwszej żony Göringa. Po śmierci wokół Carin naziści zbudowali legendę żony idealnej – oddanej, kochającej i gotowej na wszelkie poświęcenia dla miłości oraz partii.

Bibliografia

1. Macht C., Spowiedź Göringa. Szczera rozmowa z zastępcą Hitlera, Dom Wydawniczy Bellona, 2025.
2. Sigmund A.M., Kobiety nazistów, Dom Wydawniczy Bellona, 2002.
3. Wyllie J., Żony nazistów. Kobiety kochające zbrodniarzy, Agora, 2020.

Zdj. otwierające tekst: NAC/domena publiczna; Henry B. Goodwin/domena publiczna