Najciekawsza książka tygodnia. O kilku takich, co zdobyli Księżyc

W tym roku minęło 50 lat od momentu, gdy człowiek po raz pierwszy stanął na powierzchni Srebrnego Globu. Historia tego, jak w ogóle doszło do lądowania jest o tyle fascynująca, co skomplikowana. Aby nieco rozjaśnić splątane wątki wiodące od amerykańskich polityków, przez odważnych pionierów kosmicznych podróży i pisarzy science-fiction, po nazistowskich naukowców, warto sięgnąć po książkę Roberta L. Stone’a i Alana Andersa. Oprócz tego czytelników czeka nieco bardziej przyziemna, ale równie interesująca historia kuchni, a także…

Stone R. L., Anders A., Ścigając Księżyc. Naród, politycy i obietnica, która przeniosła USA w erę kosmiczną, Wydawnictwo Bez Fikcji 2019

W 1961 roku prezydent John F. Kennedy przedstawił wart 20 miliardów dolarów plan lądowania człowieka na Księżycu jeszcze przed końcem dekady. Dotrzymał obietnicy. To gigantyczne przedsięwzięcie nie byłoby jednak możliwe, gdyby nie grupa wizjonerów. Jak podkreślają w książce „Ścigając Księżyc” Robert L. Stone i Alan Anders: „Niektórzy z nich spełniali swe dziecięce marzenia, inni zamierzali promować w ten sposób demokrację (…). Część uważała wyprawę za nieuchronne, ewolucyjne przeznaczenie ludzkości, inni za osobisty, patriotyczny obowiązek”.

Śladami ludzi, takich jak Wernher von Braun, Poppy Northcutt, Edward Dwight czy Arthur C. Clarke, ruszają autorzy, by odtworzyć wydarzenia, które doprowadziły do historycznego „małego kroku dla człowieka i wielkiego skoku dla ludzkości”.

Stawska-Ostaszewska A. E., Dzieje łakomstwa i obżarstwa, Wydawnictwo Harde 2019

Czy istnieje coś bardziej prozaicznego od pożywienia? A przecież gotowanie to zarazem wysublimowana sztuka! Podobnie jest z historią jedzenia – przekonuje Adrianna Ewa Stawska-Ostaszewska w książce ,,Dzieje łakomstwa i obżarstwa”. Z jednej strony dotyczy ona kwestii najbardziej podstawowej – przetrwania, z drugiej – stanowi jeden z fundamentów ludzkiej cywilizacji. Nie bez powodu wielu antropologów jest przekonanych, że ludzie stali się inteligentnymi stworzeniami dopiero wtedy, gdy nauczyli się gotować!

Autorka zabiera czytelników w niezwykłą podróż do samych kulinarnych korzeni ludzkości. Ze swadą i dowcipem opowiada o paleolitycznym jadłospisie, kuchni starożytnych Greków i Rzymian, prasłowiańskich rytuałach. Prezentuje kamienie milowe historii gastronomii, przedstawiając kuchenne ewolucje i rewolucje w czasach nowożytnych. To idealna pozycja dla wszystkich (dosłownie) głodnych wiedzy.

Cubała A., Miłość ’44. 44 prawdziwe historie powstańczej miłości, Prószyński Media 2019

Książka Agnieszki Cubały, byłej pracowniczki Muzeum Powstania Warszawskiego i wieloletniej badaczki tego okresu dziejów stolicy, pokazuje nieco zapomnianą dotąd stronę tragicznego zrywu z 1944 roku. Autorka wyszukała i opisała 44 historie powstańczej miłości. Jej praca nie ma jednak nic wspólnego z tanim romansem: miłość ma tu tyle twarzy, ilu było zakochanych. Poznajemy zarówno historie młodych dziewcząt i chłopców, którzy zdecydowali się zawrzeć w czasie powstania związek małżeński, jak i podglądamy relacje długoletnich małżeństw.

Jak to bywa w opowieściach o walce z bronią w ręku, nie wszystkie historie kończą się tu szczęśliwie. Ale wszystkie warto poznać – choćby po to, żeby przekonać się, jak zaraźliwe bywa szczęście i radość – i jak prawdziwe uczucia potrafią osłodzić najtrudniejsze chwile w życiu.

Łucyan M., Powstańcy. Ostatni świadkowie walczącej Warszawy, Znak Horyzont 2019

Dlaczego zdecydowali się walczyć? Co skłoniło ich do narażania własnego życia? Jakie są ich najtrudniejsze wspomnienia z czasu walki? Te i inne pytania zadała ostatnim żyjącym członkom powstania warszawskiego dziennikarka Magda Łucyan. Ich odpowiedzi stanowią bezcenne źródło wiedzy na temat przebiegu i atmosfery powstania. Nic dziwnego, że zamieszczone w książce relacje dziewięciu powstańców czyta się z zapartym tchem. Dzięki nim śledzimy bieg wydarzeń zarówno z perspektywy wyższego oficera, stawiającego pierwsze kroki w walce osiemnastolatka, jak i marzącej o strzelaniu do Niemców nastolatki.

Poznajemy jednak także ich późniejsze losy i oceny, ferowane z perspektywy lat, a w przypadku niektórych odkrywamy niegasnący żal z powodu przeszłych wyborów. Niezależnie od tego, jakie zajmuje się stanowisko w debacie na temat sensu powstania warszawskiego – to głosy, których warto wysłuchać.