Dziś dla wielu to okazja do przedłużenia weekendu, ale sto lat temu Boże Ciało było jednym z najważniejszych świąt w kościelnym kalendarzu. Jak je obchodzono?
Boże Ciało (a właściwie Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – bo tak brzmi pełna nazwa tego święta) po raz pierwszy obchodzono w Liège w 1246 roku. Siedemdziesiąt lat później zostało ustanowione oficjalnym świętem Kościoła rzymskokatolickiego przez papieża Jana XXII (acz bazował on na XII-wiecznej bulli Urbana IV, który usiłował wprowadzić to święto w związku z widzeniami św. Julianny z Cornillon).
Do Polski Boże Ciało „zawitało” nieco później. W 1320 roku na synodzie w Krakowie wprowadził je krakowski biskup Nankier, ale we wszystkich diecezjach zaczęto je celebrować dopiero pod koniec XIV wieku. Odtąd stało się ono jednym z najważniejszych świąt w kalendarzu liturgicznym. W późniejszych stuleciach zyskało też wymiar pozareligijny – podczas zaborów było manifestacją polskości. Zresztą podobnie było również w okresie PRL-u, kiedy świeckie władze usiłowały zakazywać procesji, a ludzie masowo w nich uczestniczyli – na przekór komunistom.
Również w okresie po odzyskaniu przez Polskę niepodległości celebrowano Boże Ciało z wielką pompą. Dla mieszkanek wsi była to okazja do założenia pięknych, ludowych strojów, a procesje były naprawdę imponujące. Poniżej przedstawiamy archiwalne zdjęcia ukazujące obchody Bożego Ciała w dwudziestoleciu międzywojennym.
Boże Ciało na Kurpiach (1937 rok)
Obchody Bożego Ciała w Garwolinie (1934 rok)
Zobacz też: Wielkanoc sto lat temu [GALERIA]
Boże Ciało w Łowiczu (1928 rok)
Czytaj też: Czy Polska była przedmurzem chrześcijaństwa?
Boże Ciało w kościele garnizonowym 1 Pułku Szwoleżerów (1930 rok)
Źródło fotografii:
Narodowe Archiwum Cyfrowe
KOMENTARZE
W tym momencie nie ma komentrzy.