Czy na pewno znasz wszystkich najdłużej panujących władców? Od lewej: królowa Wiktoria, K’inich Janaab’ Pakal, Rama IX

W minionych stuleciach przeciętna długość życia, nawet wśród uprzywilejowanych kręgów społecznych, oscylowała w okolicach 40-tki. Mimo to niektórym władcom udawało się dożyć bardzo sędziwego wieku i rządzić swoimi państwami przez wiele dekad. Imionami niektórych z nich nawet nazwano epoki historyczne!

Choć przeciętny mieszkaniec ich państwa żył stosunkowo krótko, oni panowali długie lata. Oto dziesiątka najdłużej panujących monarchów. O niektórych z nich pewnie nigdy nie słyszeliście!

10. Wiktoria, Królowa Wielkiej Brytanii i cesarzowa Indii (1837-1901), 63 lata, 216 dni

Panowanie Wiktorii to nie tylko ekspansja Imperium Brytyjskiego, ale także powrót do wartości rodzinnych. Wstępując na tron w wieku 18 lat, młodziutka królowa była zbulwersowana rozpustnym stylem życia wujków, braci swojego ojca, i zamierzała postępować inaczej.

fot.domena publiczna Królowa Wiktoria w młodości

Wspólnie z mężem Albertem byli przykładem wyjątkowo zgodnych małżonków wychowujących swoje dzieci w atmosferze miłości i skromności. Najbardziej na świecie Albert i Wiktoria cenili spokojne życie rodzinne z dala od przyjęć i światowych rozrywek.

9 . Król Ferdynand I, Królestwo Obojga Sycylii ( 1759-1825), 65 lat, 90 dni

Było to państewko istniejące w latach 1816 -1860 i składające się z Sycylii i południowej części Półwyspu Apenińskiego. Przedtem było to Królestwo Neapolu przekształcone po Kongresie Wiedeńskim.

Ferdynand I władał i jednym, i drugim państwem. Władca nie zapisał się niczym szczególnym w historii swojego kraju i Europy. Bodajże najciekawszym okresem jego panowania były wojny napoleońskie.

8. Bazyli II, Bizancjum, ( 960-1025), 65 lat, 227 dni

Bazyli i Konstanty współrządzili państwem. Ten drugi niezbyt interesował się sprawami państwowymi, wystarczały mu przywileje nadane z tytułu zajmowanego stanowiska.

Bazyli II Bułgarobójca

Faktycznym władcą państwa był Bazyli II, dzięki któremu do Bizancjum wcielono m.in. Serbię i Bułgarię. Wówczas Bizancjum osiągnęło apogeum – rozciągało się ono od współczesnej Armenii po Serbię.

7. Cesarz Konstanty VIII, Bizancjum ( 962-1028), 66 lat, 226 dni

Cesarz trafił do rankingu, gdyż formalnie współrządził z Bazylim. Osobiste rządy rozpoczął jednak dopiero po śmierci brata. Podobno lubował się w karze oślepienia, łatwo również wierzył w jakiekolwiek pogłoski o buncie.

6. Cesarz Franciszek Józef I, Austro – Węgry, ( 1848-1916), 67 lat, 355 dni

Za panowania tego monarchy jego imperium coraz bardziej kłoniło się ku upadkowi. W 1866 roku Austria przegrała wojnę z Prusami o dominację wśród państw niemieckich. To państwo także doznało porażki w wojnie o niepodległość Włoch i musiało zrzec się Toskanii, Lombardii i Wenecji.

Franciszek Józef zawarł sojusz z Imperium Niemieckim, co z kolei doprowadziło do wybuchu I wojny światowej, która zmusiła jego następcę – cesarza Karola – do abdykacji.

5. Pakal Wielki (K’inich Janaab’ Pakal )władca Palenque, miasta-państwa Majów ( 615-683), 68 lat, 33 dni

Zasiadł na tronie już w wieku 12 lat. W Palenque władca zainicjował wzniesienie obiektów, które w chwili obecnej są uważane za największe skarby kultury Majów.

K’inich Janaab’ Pakal

4. Królowa Elżbieta II, Wielka Brytania (1952 – obecnie), 68 lat, 146 dni

Wstępując na tron w lutym 1952 roku, 26-letnia Elżbieta była władczynią ogromnego Imperium Brytyjskiego. Ale w następnych dekadach kilkadziesiąt państw, np. Ghana w 1957 roku, Nigeria w 1961 roku, Barbados w 1966 roku, Grenada w 1974 roku, ogłosiły swoją niepodległość, formalnie pozostając członkami Brytyjskiej Wspólnoty Narodów.

Niektóre kraje, np. Pakistan, nie tylko stały się niezależne, ale wprowadziły ustrój republikański. Można powiedzieć, że panowanie Elżbiety II to okres , gdy – dzięki mediom – monarchia brytyjska została odarta z tajemnicy i majestatyczności.

3. Książę Johann II, Liechtenstein ( 1858-1929), 70 lat, 91 dni

Właśnie podczas panowania tego monarchy Liechtenstein, jedno z najmniejszych państw świata, uzyskał niepodległość po tym, jak w 1866 Johann II postanowił o opuszczeniu Konfederacji Niemieckiej.

Johann II

W 1868 roku książę podjął decyzję o likwidacji armii ( kraj nie posiada własnego wojska do dnia dzisiejszego). W 1921 roku wprowadził Konstytucję, czyniąc Liechtenstein monarchią konstytucyjną.

2. Król Rama IX, Tajlandia ( 1927-2016), 70 lat, 126 dni

Charakterystyczną cechą króla był zawieszony na jego szyi aparat fotograficzny. Chodziło o to, że monarcha uwielbiał dokumentować życie swojego kraju i codzienność jego mieszkańców.

Często widywano go siedzącego na ziemi i rozmawiającego z obywatelami. Rama IX będzie pamiętany m.in. dzięki temu, że zaangażował się w rozwiązywanie problemów rolników. Stolica państwa Bangkok zawdzięcza mu swoje współczesne oblicze.

1. Król Ludwik XIV, Francja (1638-1715), 72 lata i 115 dni.

W swoich własnych oczach Ludwik XIV był przedstawicielem Pana Boga na ziemi, obdarzonym boskim prawem do sprawowania władzy absolutnej . Aby podkreślić swoje wyjątkowe położenie, król wybrał słońce jako symbol i pielęgnował wizerunek wszechwiedzącego i nieomylnego „Króla Słońce”, wokół orbity którego krążyła cała Francja.

fot.domena publiczna Ludwik XIV nazwał sam siebie Królem Słońce i do dnia dzisiejszego pozostaje najdłużej panującym władcą w historii

Ludwik XIV jest pamiętany z odważnego i niesławnego stwierdzenia „L’État, c’est moi” („Państwo to ja”).

Monarcha prowadził wyjątkowo agresywną politykę zagraniczną i dla pozyskania kolejnych terenów nie wahał się angażować w konflikty zbrojne w Europie. Przyczynił się do rozwoju kultury i sztuki, m.in. przekształcił skromną rezydencję myśliwska w Wersalu na pełny przepychu pałac.

Bibliografia:

1. Kings, Rulers and Statesmen. L. Wise, M. Hillary (eds), London 2008