Ewa Braun żyła w centrum wydarzeń, które ukształtowały to, jak dziś wygląda Europa. Trwała u boku człowieka, który podpalił kontynent i wymordował miliony. Jaka była ona sama i jakie było jej życie na co dzień dowiadujemy się dzięki opowieści jej służącej i powiernicy.
W książce Anny Lerke „Spowiedź Ewy Braun. W cieniu Hitlera” otrzymujemy unikalną możliwość przyjrzenia się życiu jednej z najsłynniejszych par w historii świata. Oprócz tego przeniesiemy się w czasy rewolucyjne i zastanowimy, czy Lenin był dobry, czy zły. Przyjrzymy się sytuacji na współczesnym Krymie oraz sprawdzimy, czego w Italii mógł szukać polski renesansowy rycerz.
Lerke A., Spowiedź Ewy Braun. W cieniu Hitlera (Bellona)
Ewa Braun miała 17 lat, gdy spotkała Adolfa Hitlera. Młodziutka pracownica zakładu fotograficznego stała się wkrótce jego konkubiną. Z Hitlerem żyła przez kilkanaście lat, podejmując w tym czasie dwie próby samobójcze. Oficjalnie Ewa nie istniała. Fuhrer był kreowany na męża wszystkich Niemek i ojca wszystkich Niemieckich dzieci.
Dlatego, gdy jej osobista służąca Anna Lerke po raz pierwszy zjawiła się w Berghofie, czyli rezydencji Hitlera, nie była w stanie skojarzyć filigranowej blondynki z osobą jego najbliżej kobiety. W końcu jednak zrozumiała, jakie zasady panują w rezydencji państw Hitler i bardzo szybko się do nich dostosowała, a wreszcie stała się zaufaną osobą Ewy Braun.
Każdego dnia obserwowała, jak kobieta wodza Trzeciej Rzeszy wyrusza w podróże, wydaje pieniądze, urządza przyjęcia, uprawia sporty i uskarża się na to, że jest zaniedbywana. Braun nie umiała się także pogodzić z tym, że coraz gorsza passa Niemiec w drugiej wojnie światowej zaczyna wpływać na jej życie i luksusy. Lerke opowiada w swojej książce o najróżniejszych aspektach życia Hitlera i Ewy, dając nam tym samym niejako sposobność spojrzenia na nich przez dziurkę od klucza. Czasem warto zabawić się w takiego podglądacza. „Spowiedź Ewy Braun”, choć tak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, nie jest książką wspomnieniową. To… doskonale skonstruowana powieść, która może wywieść w pole nawet wytrawnego czytelnika. Dzięki temu, jak została wykreowana, ma jedną podstawową zaletę – zmusza czytelnika by patrząc na postać Ewy Braun i jej relację z Hitlerem przyjął świeżą optykę.
Sebestyen V., Lenien dyktator (Prószyński i S-ka)
Włodzimierz Lenin do tej pory pozostaje jednym z najbardziej interesujących fenomenów politycznych wszech czasów. Ten demagog i trybun ludowy dzięki kłamstwom, półprawdom i manipulacjom dążył do zrealizowania swego celu bez względu na koszty.
To on stworzył system, w którym terror stał się usankcjonowanym narzędziem do osiągnięcia wyższej idei i zbawiania świata. Czego jeszcze możemy się o nim dowiedzieć?
Semmler P., Krym. Znikając półwysep (Wydawnictwo Poznańskie)
Do niedawna gdy słyszało się słowa „Jadę na Krym”, w myślach natychmiast pojawiała się wizja pięknego morza, zachwycających plaż i tygla kultur, jakie od wieków mieszały się w tym miejscu. Rajskie wakacje.
Teraz opanowany przez Rosjan półwysep stał się zupełnie innym miejscem. Obraz społeczeństwa oraz kultury tego regiony zmienił się radykalnie, a niedawna multikulturowość odchodzi w niepamięć.
Czeszumski Ł., Krew wojowników, t. II Książę
Początek XVI wieku to w historii Włoch jednej z najciekawszych i najbardziej gorących okresów. To w tych czasach Łukasz Czeszumski osadza swoją powieść.
Jarosław Burzyński, polski rycerz-wygnaniec opuszcza kraj i rusza na południe, do Italii. Na miejscu wplątuje się w sieć intryg i zbrodni. Jeden z książąt chce wykorzystać rycerza z dalekiej krainy, by ten stał się wykonawcą jego planu.
KOMENTARZE
W tym momencie nie ma komentrzy.