Ciekawostki Historyczne
Zimna wojna

Marita Lorenz. Kobieta, która na zlecenie CIA miała zabić Fidela Castro

Fidel Castro w swoim długim i burzliwym życiu miał wiele kochanek. Jednak tylko jedna z nich chciała go zabić. Nazywała się Marita Lorenz i była Amerykanką niemieckiego pochodzenia. Pikanterii całej historii dodaje fakt, że plan pozbawienia życia kubańskiego dyktatora narodził się w siedzibie CIA.

El Commendante poznał swoją kochankę i niedoszła zabójczynię 27 lutego 1959 r. Miała wtedy 19 lat i razem z rodzicami, na pokładzie MS „Berlin” – jej ociec był kapitanem jednostki – odbywała rejs po Karaibach. Ich spotkanie to zupełny przypadek.

Gdy statek zawinął do Zatoki Hawańskiej, świeżo upieczony przywódca Kuby postanowił wpaść z niezapowiedzianą wizytą. Heinrich Lorenz, nie chcąc drażnić porywczego Castro, wpuścił go na pokład, a nawet zaprosił do swojego stolika. Była to decyzja, której żałował to końca życia.

Dyktator i piękna nastolatka

Szybko okazało się, że piękna córka kapitana wpadła w oko kochliwemu Kubańczykowi. Jak pisze w swojej najnowszej książce „Kobiety dyktatorów 2” Diane Ducret, zaraz po kolacji – ku rozpaczy rodziców – Castro zabrał Maritę na mostek.

Wódz kubańskiej rewolucji był niezwykle kochliwym mężczyzną. Kolejnym obiektem jego westchnień miała stać się Marita Lorenz.

Wódz kubańskiej rewolucji był niezwykle kochliwym mężczyzną. Kolejnym obiektem jego westchnień miała stać się Marita Lorenz.

Stamtąd pokazuje jej światła Hawany. „To wszystko należy do mnie. Kuba należy do mnie. Czyż nie jest cudowna? Podoba ci się, to co widzisz?”, upewnia  się słabą angielszczyzną. Potem przyciąga ją do siebie i zadaje ostateczny cios:  „Ja jestem Kubą”.

Takie deklaracje oczywiście zawróciły w głowie młodej dziewczynie. Na razie jednakże do niczego nie dochodzi. Zdawać by się nawet mogło, że cała historia zakończy się niewinnym flirtem, szczególnie że po kilku dniach statek wypływa do Nowego Jarku. Nic bardziej mylnego!

Zanim MS „Berlin” ruszył w dalszy rejs, Fidel zdobył nowojorski adres Marity oraz jej numer telefonu. Gdy tylko nowa wybranka jego serca wróciła do domu zaczął do niej wydzwaniać obiecując gwiazdkę z nieba oraz sprezentował jej… dziesięć kubłów lodów kokosowych.

W końcu, w połowie marca wysłał po nią samolot. Dziewczyna nie wahała się ani chwilę i po zaledwie kilku godzinach znów znalazła się w Hawanie.

Na lotnisku została przyjęta z prawdziwymi honorami. Czekała na nią limuzyna i bagatela 20 żołnierzy. Ich zadaniem było odeskortowanie Marity do słynnego pokoju 2406 w Hiltonie, w którym mieszał i urzędował El Commendante. Po dotarciu na miejsce zaskoczyły ją dziecięce samochodziki porozrzucane po podłodze prezydenckiego apartamentu.

Marita i Fidel na pokładzie MS "Berlin". Zdjęcie zrobione 27 lutego 1959 r., czyli w dniu w którym wszystko się zaczęło.

Marita i Fidel na pokładzie MS „Berlin”. Zdjęcie zrobione 27 lutego 1959 r., czyli w dniu w którym wszystko się zaczęło.

Jak się okazało, zabawki należały do samego Castro, który – wedle relacji panny Lorenz – pozostał dużym dzieckiem. Lubi bawić się modelami pojazdów wojskowych i czołgów. Ale ona przecież nie przyjechała bawić się zabawkami. W końcu po ponad godzinnym oczekiwaniu zjawił się Fidel i – jak pisze w swej książce Diane Ducret:

Zaciąga zasłony, bierze Maritę za rękę i włącza płytę  z romantyczną muzyką. Choć od tamtego spotkania minęło ponad pięćdziesiąt lat, w pamięci bohaterki zachowało idylliczny charakter. „To moje najlepsze  wspomnienie związane z Fidelem. Leżałam w jego ramionach na łóżku w Hiltonie, słuchając piosenki Piano mágico.

Sielankę, trwającą pięć godzin, przerwał brat kubańskiego dyktatora – Raúl. Wezwał Fidela w jakichś niecierpiących zwłoki sprawach państwowych. Ten na odchodne rzucił jeszcze: nie wychodź, czekaj tu na mnie. Kocham cię.

Okazuje się wszelako, że Kubańczykowi wcale nie jest spieszono do młodziutkiej kochanki. Widuje się z nią coraz rzadziej, wymyślając kolejne wymówki. W tej sytuacji zakochana dziewczyna, nie mając nic lepszego do roboty, staje się właściwie jego osobistą sekretarką.

W kwietniu obydwoje lecą do Nowego Jorku, gdzie odbywa się międzynarodowa konferencja prasowa Castro. Mimo początkowej niechęci Amerykanów i zagranicznych dziennikarzy Fidelowi – po długim wystąpieniu – udaje się wielu z nich przekonać, że jest właściwym człowiekiem, na właściwym miejscu.

Dotyczy to głównie dziennikarek. Jak sam mówi wszystkie go kochają. Posuwa się nawet do stwierdzenia: Jestem jak Jezus! Noszę brodę, mam podobną sylwetkę i trzydzieści trzy lata jak on.

W kwietniu 1959 r. Fidel i Marita pojechali do Nowego Jorku, gdzie Castro cały czas otaczał wianuszek wielbicielek. To zdecydowanie nie spodobało się Maricie.

W kwietniu 1959 r. Fidel i Marita pojechali do Nowego Jorku, gdzie Castro cały czas otaczał wianuszek wielbicielek. To zdecydowanie nie spodobało się Maricie.

Popularność El Commendante ewidentnie nie podoba się za to Maricie, która staje się zazdrosna i ma dosyć ciągłych telefonów od dziennikarek, chcących spotkać się z kubańskim przywódcą sam na sam. Dochodzi to tego, że w pewnym momencie krzyczy do zgromadzonych dziennikarzy: Żadna kobieta nie przekroczy tego progu! Ja będę decydować, kogo wpuścimy. Jestem  Marita, a to prywatny apartament Fidela! Jasne?!

Ten nagły wybuch ma niebagatelne znaczenie dla dalszej historii związku panny Lorenz i Fidela. To właśnie dzięki niemu CIA ustala, że jego piękną towarzyszką jest Amerykanka. W siedzibie Centralnej Agencji Wywiadowczej rodzi się plan wykorzystania jej przeciw kochankowi.

Artykuł powstał w oparciu o książkę Diane Ducret "Kobiety Dyktatorów 2" (Znak 2013).

Artykuł powstał w oparciu o książkę Diane Ducret „Kobiety Dyktatorów 2” (Znak 2013).

Dalsza część artykułu pod ramką
Zobacz również:

Na usługach Centralne Agencji Wywiadowczej

Do realizacji misternej intrygi został oddelegowany Frank Sturgis. Specjalista od Ameryki Łacińskiej, którego zadaniem było umieszczanie w lokalnych rządach ludzi przychylnych Stanom Zjednoczonym. W połowie 1959 r. udaje mu się przeniknąć do najbliższego otoczenia braci Castro i nawiązać kontakt z Maritą.

W sierpniu proponuje jej pomoc w uwolnieniu się od coraz bardziej zaborczego kochanka. Inna wersja mówi, że to sama dziewczyna się do niego zgłosiła. Być może zadecydował fakt, że była w czwartym miesiącu ciąży. Tak czy inaczej klamka zapadła i Marita nawiązała współpracę z CIA. Polegała ona głównie na dostarczaniu Sturgisowi tajnych dokumentów.

Wszystko szło dobrze aż do 15 października. Tego dnia domorosła agentka postanawia zjeść kolację w samotności. Jak  pisze autorka „Kobiet dyktatorów 2”:

Fidel czuje, że idzie w odstawkę. Jakiś czas po posiłku dziewczynę ogarnia słabość. Z trudem się porusza i myśli. Pogrąża się w dziwnym półśnie. Pamięta jazdę samochodem, lekarza, krzyk i przeraźliwy ból.

Gdy odzyskuje przytomność odkrywa, że nie jest już w ciąży. Na domiar złego leży cała we krwi w nieznanym pokoju hotelowym. Pomocy udziela jej dopiero Camilo Cienfuegos, jeden z najbliższych przyjaciół Castro. Niestety, u dziewczyny pojawiają się objawy sepsy.

Hawański Hilton. To w nim zamieszkał Fidel Castro ze swoją świtą po obaleniu Batisty.

Hawański Hilton. To w nim zamieszkał Fidel Castro ze swoją świtą po obaleniu Batisty.

Życie ratuje jej przewiezienie do kliniki w Nowym Jorku, gdzie powoli dochodzi do siebie. Po wyzdrowieniu oczywiście nie ma zamiaru wracać na Kubę. Wyjeżdża do rodzinnych Niemiec. I tak mogłaby zakończyć się historia jej romansu Fidelm. Wszystko potoczyło się jednakże zupełnie inaczej.

W maju 1960 r. na łamach amerykańskiej dwutygodnika „Confidential” ukazuje się artykuł, w którym Alice Lorenz (matka Marity) oskarża Castro o gwałt na córce. Ta, widząc, że nie ucieknie od przeszłości wraca do Stanów i nawiązuje ponowną współpracę z CIA.

Tym razem przechodzi odpowiednie szkolenie w ośrodku na Florydzie. Ma wziąć udział w operacji „40”, która miała na celu powstrzymanie komunizmu w państwach sąsiadujących ze Stanami Zjednoczonymi – także poprzez zamachy, jeśli taka będzie konieczność.

A oto i Frank Sturgis we własnej osobie.

A oto i Frank Sturgis we własnej osobie.

Fidel musi umrzeć

W październiku dowiaduje się jakie czeka ją zadanie. Jest nim zabicie Fidela Castro, który coraz wyraźniej dryfuje w stronę komunizmu. Za wykonanie misji czeka na nią sowita nagroda. Gdy tylko kubański dyktator wyzionie ducha na jej szwajcarskie konto zostaną przelane dwa miliony dolarów, a ona sama zyska sławę bohaterki narodowej.

Wsiadając na pokład samolotu lecącego do Hawany jest zdecydowana zabić dawnego kochanka, w końcu przez niego straciła dziecko i omal sama nie umarła.

Jednak w trakcie lotu dopadają ją wątpliwości. Ciągle kocha Fidela i gdy w końcu dochodzi do spotkania, zamiast podać mu truciznę, rzuca się w jego ramiona. Potem spędza z nim jeszcze ostatnią noc i nie wykonawszy zlecenia wraca do Miami. Fidel nawet nie zdaje sobie sprawy, że od śmierci dzielił go dosłownie krok.

Źródło:

Ciekawostki to kwintesencja naszego portalu. Krótkie materiały poświęcone interesującym anegdotom, zaskakującym detalom z przeszłości, dziwnym wiadomościom z dawnej prasy. Lektura, która zajmie ci nie więcej niż 3 minuty, oparta na pojedynczych źródłach. Ten konkretny materiał powstał w oparciu o:

Zobacz również

Dwudziestolecie międzywojenne

Chłopak już Ci nie pomoże. Jak kończyły kobiety gangsterów?

Ceną za wielkie pieniądze, seksowne kobiety, absolutną władzę i codzienną porcję adrenaliny była świadomość, że zginą młodo i to śmiercią gwałtowną. O tym wiedział każdy gangster...

13 października 2017 | Autorzy: Jakub Kuza

Dwudziestolecie międzywojenne

Najbardziej zabójcze kobiety epoki prohibicji [18+]

Pragnęły wielkiej miłości, marzyły o sławie równej hollywoodzkim gwiazdom. Dlatego nie cofały się przed niczym – nie tylko towarzyszyły swoim gangsterom, ale same stawały się...

20 września 2017 | Autorzy: Anna Dziadzio

Dwudziestolecie międzywojenne

Farbowane włosy zabiły seksbombę z Hollywood!

Przed Marilyn Monroe była Jean Harlow. To ona, a nie MM,  brutalnie zrzuciła brunetki z piedestału Hollywood. Zanim zmarła w wieku zaledwie 26 lat, zdążyła...

28 maja 2014 | Autorzy: Agnieszka Bukowczan-Rzeszut

Zimna wojna

Najgorsi ojcowie świata? Kubańscy rewolucjoniści!

Każdego wieczora zastanawiasz się, czy tatuś dzisiaj przyjdzie? Pytasz czy może już go aresztowali? Czy znowu będzie musiał się ukrywać? Czy dosięgnie go kula znienawidzonej...

14 maja 2014 | Autorzy: Aleksandra Zaprutko-Janicka

Zimna wojna

Jak poderwać rewolucjonistkę? Sztuka uwodzenia według Che Guevary

Kiedy w zagubionym w górach obozie partyzantów nagle pojawia się młoda i piękna dziewczyna, każdy marzy o tym, by zawrzeć z nią bliższą znajomość. I...

28 kwietnia 2014 | Autorzy: Aleksandra Zaprutko-Janicka

Zimna wojna

Chcesz się zabezpieczyć na starość? Zostań krwawym dyktatorem

Końcówka życia dyktatora kojarzy nam się raczej z przerażonym Hitlerem w bunkrze niż z beztroskim staruszkiem umierającym wśród bliskich i pod opieką najlepszych lekarzy. To...

10 lutego 2014 | Autorzy: Aleksandra Zaprutko-Janicka

KOMENTARZE (10)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Mariusz

Bardzo, bardzo podobny artykuł (i 2 podobne cytaty) zostały opublikowane w gazetce „Empiku” sprzed może(?) miesiąca. Czyżby artykuł był elementem kampanii reklamowej tej książki?!
Pozdrawiam

Znafca

„Pikanterii całej historii dodaje fakt, że plan pozbawienia życia kubańskiego dyktatora narodził się w siedzibie CIA.”
Gdyby narodził się w umyśle jego braciszka to dopiero by była sensacja.To oczywiste że w CIA go nie lubili i tam można było się spodziewać takich pomysłów.
Do tego wbrew propagandzie Fidel Castro nie był takim potworem jak go malują.Podobno nawet był bardziej humanitarny niż jego poprzednik.

Bolesław Chrobry

No cóż, gdzie diabeł nie może tam babę pośle

Kasia

Niech będzie, że się czepam, ale po hiszpańsku mówi sie EL COMANDANTE ( jedno m i a nie e)

Ewa

Jak widać amerykanom rzadko coś się udaje…

Nasz publicysta | Autor publikacji | Redakcja

Komentarz z naszego profilu na Fb https://www.facebook.com/ciekawostkihistoryczne:

Kobieta po 40- stce: Bylam w jego domu rodzinnym, poczulam klimat…przepiekna, mlodziutka przewodniczka wiedziala WSZYSTKO o Wodzu i jego rodzinie, wszystko – ulubiony kolor, pora dnia, przyprawa, piosenka… i mowila o tym ze smiertelna powaga

Mirosław Spyra

,,Ja jestem Kubą ” Rozpruwaczem chyba . ?

Harryangel

Podobno po zamachu na JFK znaleziono w szufladzie biurka „Resolute” w Gabinecie Owalnym list tej treści:
„John, nie przysyłaj mi tu więcej zamachowców. Bo w przeciwnym razie ja wyślę tylko jednego człowieka i drugiego już nie będzie trzeba wysyłać. Fidel”

    Robert

    Dziwne bo taka sama anegdotka była opisana w książce ,,Prywatne życie Stalina” Jurija Boriewa, podobno to napisał Josip Broz Tito w liście do Stalina….

      Blasius

      Przecież to troll.

Jeśli chcesz zgłosić literówkę lub błąd ortograficzny kliknij TUTAJ.

Najciekawsze historie wprost na Twoim mailu!

Zapisując się na newsletter zgadzasz się na otrzymywanie informacji z serwisu Lubimyczytac.pl w tym informacji handlowych, oraz informacji dopasowanych do twoich zainteresowań i preferencji. Twój adres email będziemy przetwarzać w celu kierowania do Ciebie treści marketingowych w formie newslettera. Więcej informacji w Polityce Prywatności.