fot.Warren K. Leffler/domena publicznaChruszczow w trakcie Zgromadzenia Ogólnego ONZ, 1960.
Nikita Chruszczow (1894-1971) – radziecki polityk i dyktator. Urodził się w Kalinówce na Ukrainie. W młodości pracował jako ślusarz, w 1919 roku wstąpił do Armii Czerwonej, w której szeregach brał udział w rosyjskiej wojnie domowej. Od 1925 roku pracownik aparatu partyjnego na Ukrainie, następnie też w Moskwie. W latach 1944-1947 premier Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Od 1953 do 1964 pierwszy sekretarz Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego; faktyczny przywódca ZSRR po śmierci Józefa Stalina i Ławrientija Berii.
Znany z głośnego referatu O kulcie jednostki i jego następstwach, który zapoczątkował tak zwaną destalinizację. Był odpowiedzialny zarówno za zbrojną interwencję sił Układu Warszawskiego na Węgrzech (1956), jak i za sprowokowanie kryzysu kubańskiego, który mógł doprowadzić do wybuchu III wojny światowej (1962).
Odsunięty od władzy w 1964 roku. Był jedynym dyktatorem w historii ZSRR, któremu pozwolono przejść na „emeryturę” i zachować życie.
