Operacja „Catapult” (1940)

Bardzo ciekawe wiadomości historyczne Dziękuję !

Co tu dużo mówić Anglicy wykazali się gracją słonia w składzie porcelany. A Francuzi, raz że dali się podejść jak dzieci Anglikom. Dwa zamiast podzielić siły Anglików i swoje wysyłając najstarsze okręty do Aleksandrii, natomiast najlepsze i najnowsze w tym Strasbourga i Dunkerque oraz niszczyciel, niby do kolonii w Azji, a w rzeczywistości do Casablanki. To wybrali najgłupsze i najgorsze rozwiązanie – walkę do której nie byli zupełnie gotowi. Bo najnowsze i najsilniejsze okręty francuskie miały całą artylerie skierowaną w stronę lądu w dwu czterodziałowych wieżach. Później też było tylko gorzej, bo okręty które wysłali do Tulonu zostały tam zatopione, szkoda że Francuzi całkiem zapomnieli o bazie w Casablance, gdzie cumował ich potężny Jean Bart.

No cóż Larson to tzw. twórca bestselerów historycznych, na które znów na szczęście nastała „grand” moda…, zresztą czy kiedykolwiek jej tak na prawdę nie było?
Chciał, nie chciał, przeczytać więc trzeba :) ale mam obawy bowiem…

O całej wyżej opisanej operacji, to bajki – jak m. in. te tutaj powyżej (ale i poniżej), pisać to jest po prostu taki „fatalny” niestety standard. Proszę więc nie mieć z tego tytułu żadnych wyrzutów sumienia jeśli i Wy… ;)

„Między najbardziej nieprawdopodobne bajki należało włożyć zapewnienia Hitlera, że nie zaangażuje francuskiej floty do działań wojennych.”
A niby dlaczego?
Przecież to jest właśnie ta „najprowdziwsza prawda” – Hitler nie miał najmniejszej ochoty na francuską flotę, to fakt!, moi drodzy w ww. istnym morzu bajek! przekazywanych nam zresztą już od dziesięcioleci, w narracji do tej całej historii chyba zresztą jedyna taka „faktyczna” prawda…

„Dostanie się ich pod kontrolę Niemców mogło radykalnie zmienić układ sił.”
– a to już jest właśnie ta kompletna „bazowa bajka” dla wszystkich innych, taki od podszewki wręcz totalny nonsens…

Wyobraźcie sobie bowiem Państwo, że flota francuska wzięła jednak udział w walkach po stronie aliantów! I to licznie, do… dnia kapitulacji Francji. Sukcesów w przeciwieństwie do swoich aliantów nie osiągnęła jednak absolutnie żadnych, a…
Churchill wiedział o kompletnym niedoinwestowaniu i niedostosowaniu tej floty do współpracy z brytyjską ale… i potencjalnie niemiecką. Owszem włączano okręty francuskie, by nie urazić ambicji alianta, do nawet operacji oceanicznych – ale z racji tego, że miały niewielki zasięg, to były one raczej tam bardziej „kulą u nogi”, niż realnym wsparciem. Zgodnie bowiem z porozumieniem jeszcze z przed I wojny, Francuzi mieli się skupić wyłącznie na Morzu Śródziemnym i ochronie francuskich portów kolonialnych w Afryce (jedynie najnowsze pancerniki Richelieu i Jean Bart oraz ostatnie serie niszczycieli, miały quasi oceaniczny – nieco większy zasięg). Duży zasięg był im bowiem do niczego niepotrzebny. No i Francja, międzywojenny ekonomicznie niewątpliwy „chory człowiek Europy”, zdemolowana i zadłużona po I wojnie, za wszelką cenę chciała oszczędzać na drogich okrętach, co zresztą i przed I wojną już robiła, miała więc potrzebne doświadczenie ;) w tym względzie.

Anonim napisał: „…najlepsze i najnowsze w tym Strasbourg i Dunkerque…”
Najlepsze? Nic bardziej mylnego, nigdy takimi te okręty nie były!
Miały np. iście idiotyczny kaliber dział głównych, nigdzie indziej niespotykany – 330 mm, trudny do użycia w szyku liniowym. No fakt miały być przeznaczone głównie do walki z pancernikami kieszonkowymi Hitlera, ale do tego by nigdy nie doszło, te bowiem ostatnie miały działać wyłącznie na Atlantyku…
Strasbourg i Dunkerque były zbudowane ponadto w typowym dla Francuzów stylu: niepoprawnie „poprawnym politycznie”, tj. zgodnie z ograniczeniami traktatowymi – waszyngtońskimi, podczas gdy wszyscy inni robili to tylko na papierze… ;) Ponadto Francuzi swe okręty budowali naprawdę długo – np. Richelieu 5 lat!
„Oszczędnościową” piętą achillesową tych jednostek (tak samo jak i nowszych: Richelieu i Jean Bart) było umieszczenie artylerii głównej tylko w dwóch 4 działowych wieżach. Wystarczył więc jeden celnie wystrzelony pocisk by sparaliżować połowę ich artylerii… Co zresztą się stało na Richelieu po nakryciu go salwą oddaną z HMS „Valiant” i, lub HMS „Resolution”. Anonim wspomniał jeszcze niszczyciele, jako wartościowy składnik francuskiej floty. Niestety i tam oszczędności dały się we znaki – zbudowano zbyt dużo niepraktycznych „do bólu”, tzw. dużych niszczycieli, tj. takich „ni pies ni wydra”, czyli ni to krążownik, ni niszczyciel, do tego często z równie nonsensownym,bo nietypowym, kalibrem dział głównych 130 mm.
Flota francuska to zatem był taki „niepraktyczny” kolos na glinianych nogach, ładnie prezentujący się jedynie na paradach, w praktyce jednak nigdzie i nikomu do niczego niepotrzebny. Widać to wyraźnie po historii, rzekomo z grupy tych „najlepszych”, pancernika Strasbourg. Niemcy i Włosi do końca wojny traktowali ten okręt, podrzucając go sobie wzajemnie, jako takie „kukułcze jajo”;)

Dlaczego po zdemolowaniu przez Brytyjczyków floty francuskiej najbardziej ODETCHNĄŁ Z ULGĄ Hitler, i… głośno śmiał się z radości?
Po pierwsze znał kiepski stan floty francuskiej, nie miał też w ogóle przeszkolonych choć wstępnie marynarzy, by obsadzić choćby tylko najcenniejsze jej jednostki, wolał ponadto tych marynarzy, gdyby ich miał, zaokrętować na… u-boty.
Po trzecie Führer pamiętał co się stało po bitwie jutlandzkiej – wielka flota Kajzera rdzewiała w portach do końca wojny przez dwa lata, a jej bezczynne załogi ulegały demoralizacji (zwłaszcza słysząc ilu ich kolegów dziennie ginie za Wilusia i ojczyznę) i ca za tym idzie komunistycznej agitacji – to przecież marynarze zaczęli w Niemczech rewolucję…!
Zresztą, po zatopieniu Bismarcka niemieckie wielkie jednostki też zaczęły rdzewieć w portach… No i flota UK nawet nad połączoną niemiecko-francuską, dalej miałaby co najmniej 2,5 krotną przewagę!
Hitler mówił więc o inwazji na UK tylko do, wobec własnego narodu, dla jego „wewnętrznego” użytku, w celach li tylko propagandowych, wiedział bowiem, że nigdy „lew morski” nie mógłby de facto realnie „ożyć”, bo nie miałoby to jakiegokolwiek tak politycznego, jak i strategicznego wojskowo, sensu…

Co więc i jak tak naprawdę chciał osiągnąć Churchill, wydając rozkaz zaczęcia operacji Catapult?

W bodajże 2018 roku na aukcji akt dawnych w Londynie, poddano licytacji ściśle tajną depeszę Winstona… A były tam ni mniej ni więcej, tylko właśnie omówione cele i wytyczne do operacji Catapult. Otóż chodzić miało w niej głównie o pokazanie ciągle wielkiej potęgi imperium brytyjskiego, zastraszenie na tyle Francji i Francuzów, żeby kolonie francuskie, ich siły wojskowe, przeszły na stronę aliancką, jako na tą silniejszą od Osi, i nie tyle o francuskie kiepskie w większości okręty, ale o ich wyszkolonych i doświadczonych marynarzy…
Churchill zatem w rzeczonej depeszy, zalecał aby zrobić wszystko by było jak najmniej ofiar śmiertelnych wśród francuskich marynarzy… Chciał więc operacji wykonanej z iście chirurgiczną precyzją, tylko że… W warunkach wojennych było to, stało się to niestety nie możliwe…
„Bo w innym przypadku kolonie będą twardo stały przy rządzie Vichy” – napisał Churchill, a ten może przystąpić do koalicji z Hitlerem – a z kolei tego Winston bał się najbardziej, bo to by już realnie dało istotną przewagę państwom Osi w siłach lądowych. No bo „na morzu czuję się tchórzem” przyznawał się samokrytycznie Hitler, chciał więc wojnę wygrać w operacjach lądowych..
Gdy zatem Winston dowiedział się, że tylko na samym pancerniku Bretagne, który wyleciał w powietrze, życie straciło aż 977 marynarzy…, to ponoć przez kilka godzin siedział samotnie i szlochał w swym gabinecie, absolutnie nikogo nie dopuszczając do siebie…, a… Pech chciał, że trafiło na już w chwili wejścia do służby w 1915 r., słabo opancerzony istny złom okrętowy z prawie równie „cudacznym” kalibrem dział głównych jak te z Strasbourga, 340 mm; i słabiutkim jak na tak duży kaliber zasięgu…
Hitler natomiast, gdy się o tym – „demolce” floty francuskiej, dowiedział, to ponoć aż zawył z radości!, i wyściskał wszystkich którzy akurat wtedy byli u niego!
Czy miał się rzeczywiście z czego cieszyć?
Otóż tak, jak najbardziej. W wyniku tego rzeczywiście nonsensownego i „haniebnego ataku” mordującego bezsensownie francuskich marynarzy, a… Po zajęciu kolonii francuskich przez aliantów oburzenie na Brytoli francuskich żołnierzy było tak wielkie, że blisko 90 % z nich demonstracyjnie i z pogardą, odrzuciło propozycję zasilenia szeregów Wolnych Francuzów… A słynny francuski ruch oporu rozwinął się dopiero po zajęciu resztek Francji przez Hitlera… Churchill zatem wbrew swej woli, mordując francuskich marynarzy, przedłużył II wojnę co najmniej o kilka mm-cy…
„Z konfliktu brytyjsko-francuskiego najbardziej zadowoleni byli oczywiście Niemcy. Kilka tysięcy ofiar pogrzebało szanse porozumienia pomiędzy Londynem a Vichy.” – słusznie skonstatował jeden z naszych historycznych popularnonaukowych periodyków.
………
Mimo to nawet wybitni felietoniści, piszą tutaj ciągle przysłowiowe kompletne „kocopoły”, propagandowe bajki. Np. Z. Rogers, 2020: „Jego [Churchilla] decyzja o ataku na Mers el-Kebir jest wyraźnym przykładem postępowania godnego męża stanu [???], wartym studiowania i naśladowania [!!!].” „…okazał się mężem stanu, z mocą rozwagi i determinacji podejmującym decyzję o zniszczeniu francuskiej floty w Oranie […!!!].” „Prezydent Franklin Roosevelt pochwalił decyzję Churchilla i powitał ją jako istotną przysługę daną amerykańskiej obronie. Również innym amerykańskim urzędnikom „Catapult” rozwiał wszelkie wątpliwości co do zdolności Wielkiej Brytanii do odparcia inwazji wroga. To nowo odkryte zaufanie przełożyło się na korzyści materialne dla Wielkiej Brytanii, gdy FDR naciskał na Kongres, aby wzmocnił wsparcie w ramach umowy Lend-Lease…” „Gdyby więc – jak rozumował Churchill – francuskie okręty zostały wcielone do Kriegsmarine, Royal Navy znalazłaby się w rozpaczliwym położeniu [???].”

Jak więc widać mity zawsze mają długie i „barwne” życie, jednak pamiętajmy, że kłamstwa nawet wielokrotnie powtarzane, nigdy nie będą prawdą, no bo np. tutaj…
FDR w swych wspomnieniach mówił, że gdy, po pierwsze, zauważył jaki oddźwięk w angielskim społeczeństwie, jego „dołach” zwłaszcza, miało wyśmiewane przez europejskie elity, przemówienie Becka o honorze…, i zobaczył te rozentuzjazmowane tłumy na ulicach Londynu, gdy UK wypowiedziały wojnę Hitlerowi… oraz doszły do niego groźby linczu, powieszenia na latarni lorda Halifaxa, który po klęsce Francji optował za upokarzającym pokojem z Hitlerem; to już wtedy nie miał absolutnie żadnych wątpliwości co do zdolności Wielkiej Brytanii do odparcia inwazji wroga… I natychmiast podjął, jeszcze przed operacją Catapult, decyzję o „wypożyczeniu” Wielkiej Brytanii na początek 150 starych niszczycieli…

Czy więc Churchill popełnił „niewybaczalną zbrodnię”? Gorzej, „To nie zbrodnia, to błąd” – Charles-Maurice de Talleyrand…

Co opracował i napisał zajmujący się nią blisko już pół wieku, jeden z największych :) zatem być może na świecie znawców „realnych realiów” operacji Catapult.
I nie jest to li tylko objaw megalomanii z mojej strony… :))))

P.S. No i przepraszam ale krócej to chyba by się jednak tego wszystkiego ująć nie dało ;)

sorry, oczywiście powinno być u-booty, a nie u-boty.
Przy okazji reasumując: to Brytyjczykom zatem zależało na francuskich okrętach – głownie ich załogach a Niemcom by ich właśnie Brytyjczycy nie przejęli.

Z Francuzami to w ogóle jest coś nie tak. Wiele „dziwnych” historii z udziałem Francuzów można usłyszeć, przeczytać itd…
Jak nie opisywana sytuacja z flotą która niby jakąś wartość bojową posiadała ale tak naprawdę to nie posiadała zdolności wcale, Ilość jednostek przy braku odpowiedniej ilości marynarzy a gdy takowych wcielono to powstawał problem z wyszkoleniem ich… Albo sytuacja z Polski również z Francuzami w roli głównej podczas walk na pomorzu. Tam to dopiero powstało zamieszanie… Podczas wyzwalania już obszarów Polskich z rąk Niemców doszło do sytuacji z której można by się śmiać jednak śmiesznie nie było. Otóż Polskie Oddziały wraz z oddziałami Francuskimi walczyły z Niemcami. Na to wszystko z rozpędu wjechali żołnierze armii czerwonej. Jako że w tamtym momencie wszyscy grali do jednej bramki dokładnie to tej niemieckiej powinno doprowadzić do szybkiego zniszczenia wojsk niemieckich. Zamiast takiego rozwiązania zrobił się kocioł. Ponieważ Francuzi nie mogli pojąć dlaczego polacy walczą razem z armią czerwoną skoro oni są komunistami… I ot tak sobie oddziały Francuskie zaatakowały oddziały Polskie i armię czerwoną. Przez pewien czas Francuzi pomimo gorszego wyposażenia lecz z większym morale walczyli z Niemcami, Polakami i ZSRR na raz zadając wszystkim poważne straty. Czy to to jest normalne ? Normalne tak samo jak dwa biegi wsteczne i trzy do przodu we Francuskich czołgach…