Jerzy Urban nie żyje

Jerzy Urban przyszedł na świat 3 sierpnia 1933 r. w Łodzi. Jego ojciec Jan był dziennikarzem, członkiem PPS-u oraz Bundu (Powszechny Żydowski Związek Robotniczy na Litwie, w Polsce i Rosji).

W pierwszych tygodniach II wojny światowej rodzina Jerzego Urbana przeniosła się do Lwowa, gdzie jego ojciec otrzymał państwową posadę inżyniera. Rodzina przyjęła wówczas obywatelstwo radzieckie i zmieniła nazwisko z „Urbach” na „Urban”. Gdy Niemcy zaatakowały ZSRR, rodzina ukrywała się na Kresach. Do Łodzi wrócili krótko przed końcem wojny.

fot.PAP- domena publiczna/Wikipedia/ CC0

Jerzy Urban jako rzecznik prasowy Rady Ministrów, lata 80.

Karierę dziennikarską rozpoczął w 1951 roku. Początkowo publikował w czasopiśmie „Nowa Wieś” . Po czterech latach przeszedł do tygodnika „Po prostu”, gdzie już po roku pracy został kierownikiem działu politycznego, a w 1961 roku podjął współpracę z „Polityką”. Jerzy Urban w latach 1981-1989 pełnił funkcję rzecznika prasowego PRL i był w tym okresie jednym z głównych autorów propagandy państwowej i cenzury.

W 1989 r. został wybrany na członka Rady Ministrów. W tym samym czasie pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji. W styczniu 1990 roku został członkiem SLD, ale nie podejmował żadnych działań politycznych. W 2003 zeznawał przed sejmową komisją śledczą w sprawie afery Rywina, oskarżając publicznie Leszka Millera o tolerowanie korupcji w jego bezpośrednim otoczeniu, co wywołało spore zaskoczenie i oskarżenia o zdradę środowiska SLD. O aferze wiedział przed jej ujawnieniem, poinformował go o niej Adam Michnik. Z partii wystąpił w 2004 r.

Od 1990 r. pełnił funkcję redaktora naczelnego tygodnika „NIE”, a od 2012 prowadził w serwisie YouTube oficjalny kanał Tygodnika NIE, zamieszczając na nim treści satyryczne.