Aldona Anna Giedyminówna (-1339) – księżniczka litewska i królowa polska jako żona Kazimierza III Wielkiego. Była jedną z przynajmniej sześciu córek księcia Giedymina – zwierzchniego władcy Wielkiego Księstwa Litewskiego uważanego za twórcę potęgi tego państwa. Jej pogańskie imię nie jest znane – jako Aldona księżniczka pojawia się w późnym i niewiarygodnym źródle, ale określa się ją tak z uwagi na tradycję. Nie da się też wskazać dokładnej daty narodzin Aldony Anny. Prawdopodobnie przyszła na świat około roku 1312. W 1325 roku doszło do zawiązania sojuszu między Giedyminem a władcą Polski Władysławem Łokietkiem. Przypieczętowano go małżeństwem pomiędzy córką litewskiego księcia a polskim następcą tronu, Kazimierzem.
Litwinka przybyła do Krakowa wiosną 1325 roku. Została ochrzczona i otrzymała chrześcijańskie imię Anna. Ślub odbył się po kilku miesiącach. Sojusz z Litwą okazał się dla Polski mało przydatny i nietrwały. Związek Aldony Anny z Kazimierzem również nie spełnił oczekiwań żadnej ze stron. Teściowa Litwinki, królowa Jadwiga Kaliska, po śmierci Władysława Łokietka usiłowała zablokować jej koronację. Aldona Anna narażona była także na zniewagi ze strony biskupa krakowskiego i papieża.
Oceniano ją jako zbyt frywolną, niezdolną do spełniania obowiązków przynależnych monarchini. Jej pozycja była tym słabsza, że mężowi urodziła wyłącznie dwie córki i żadnego syna. Jeszcze za jej życia Kazimierz Wielki zawarł ze swoją siostrą, królową węgierską Elżbietą Łokietkówną, pakt o dziedziczeniu, dający pierwszeństwo do tronu mężowi lub synowi Elżbiety, nie zaś monarszym córkom z małżeństwa z Aldoną Anną.
Królowa zmarła w 1339 roku w nieznanych okolicznościach. Krakowska kornika Traski podaje, że „strasznym losem z tego świata zeszła”.