Niezwykła historia braci syjamskich

Chang Bunker i Eng Bunker przyszli na świat w Syjamie (obecnie Tajlandia), w prowincji Samut Songkhram, w centrum kraju. Ich ojciec był rybakiem z południowych Chin, a matka była pół Chinką, pół Syjamką. Bliźniacy mieli tylko jeden pępek, wspólną wątrobę, oraz byli zrośnięci mostkami, tkankami chrząstnymi i miękkimi na odcinku 15 cm. W wieku siedemnastu lat zostali zabrani przez brytyjskiego biznesmena Roberta Huntera i amerykańskiego kapitana żeglugi morskiej Alba Coffina na Zachód, by w czasie tournée występować jako dziwy natury. Dzięki talentom przedsiębiorczym bliźnięta później zdołały się wyzwolić od swoich właścicieli i wyruszyć we własną trasę. W ciągu dekady zarobili wystarczająco dużo pieniędzy, by osiąść na wsi w Karolinie Północnej, gdzie kupili ziemię i czarnych niewolników.

W 1843 r. poślubili siostry Adelajdę (żona Changa) i Sarę (żona Enga) Yates, z którymi mieli w sumie dwadzieścioro jeden dzieci. Po kilku latach życia we czwórkę bracia wybudowali dla siebie i swoich rodzin osobne domy i ustalili, że co trzy dni będą zmieniać miejsce pobytu.

Po secesji Południa w 1861 bliźnięta twardo stały po stronie Konfederacji i wysłały swych dwóch dorosłych synów, Christophera i Stephena, do walki z Jankesami. Obaj synowie zostali ranni i wzięci do niewoli przez wojska Unii. Wojna zmiotła ich inwestycje w obligacje Konfederacji, które za sprawą porażki Południa stały się bezwartościowe. Stracili też swoich 32 niewolników. W zaistniałych okolicznościach bracia stali się bankrutami, co skłoniło ich by wyruszyli raz jeszcze w trasę. Podpisali nowy kontrakt z P.T Barnumem na organizację tournée po Wielkiej Brytanii i Europie. W 1870 spędzili tydzień w Warszawie.

W 1874 r. Chang zachorował na zapalenie oskrzeli i zmarł we śnie. Eng bez brata przeżył jedynie kilka godzin. Szacuje się, iż obecnie na terenie całych Stanów Zjednoczonych żyje ok. 1500 potomków Changa i Enga. Ich spreparowana wątroba jest częścią wystawy w Muzeum Mütter w Filadelfii.