Kiedy w lipcu 1885 roku „The Pall Mall Gazette” opublikowała pierwszy z serii kontrowersyjnych artykułów o prostytucji dziecięcej, w Londynie wybuchł skandal. Sześciostronicowy tekst o gwałtach na dziewicach i sprzedawaniu nieletnich do domów uciechy był zaledwie preludium do największej afery pedofilskiej wiktoriańskiej Anglii.
Cykl artykułów angielskiego dziennikarza Williama Thomasa Steada zatytułowany „Maiden Tribute of Modern Babylon” („Ofiara z dziewic w nowoczesnym Babilonie”) wywołał na Wyspach Brytyjskich prawdziwą burzę. Obok wstrząsających nagłówków, takich jak „The Violation of Virgins” („Gwałcenie dziewic”), „The London Slave Market” („Londyński targ niewolników”) czy „Why the Cries of the Victims are not Heard” („Dlaczego nikt nie słyszy płaczu ofiar”) nie sposób było przejść obojętnie.
„Jak dzieci są kupowane i rujnowane”
W ciągu zaledwie kilku dni teksty Steada stały się sensacją na międzynarodową skalę. Wydawcy z całego świata zgłaszali się do redakcji londyńskiej „The Pall Mall Gazette”, prosząc o udostępnienie materiałów do przedruku. I trudno się dziwić. Angielski pisarz i doświadczony już w tamtym czasie dziennikarz nie przebierał w słowach, dosadnie i szczegółowo opisując haniebny proceder, na który tak władze, jak i wiktoriańskie społeczeństwo przez lata przymykały oko.
William Thomas Stead – autor poruszających artykułów demaskujących aferę
Porównując dziewiętnastowieczną prostytucję dziecięcą do ofiary z siedmiu dziewcząt i tyluż chłopców składanej przez Ateńczyków mitologicznemu Minotaurowi, relacjonował:
Tej nocy w Londynie – i każdej innej, rok po roku – nie tylko siedem, lecz wielokrotnie więcej dziewic, wybranych niemal przypadkowo (…) zostanie złożonych w ofierze współczesnemu Babilonowi.
Nim nadejdzie kolejny świt, dokona się ich ruina, a z jutrzejszym porankiem trafią do labiryntu londyńskich domów publicznych. W tym labiryncie błądzą, niczym zgubione dusze, rzesze prostytutek, których liczby nie sposób określić, lecz prawdopodobnie jest bliska 50 tysięcy.
W kolejnych artykułach ujawniał odrażające kulisy seksbiznesu, którego ofiarami padały dzieci (najczęściej dziewczynki, ale nie tylko) wywodzące się z najuboższych rodzin. Zdołał dotrzeć do stręczycieli, którzy podzielili się z nim swoimi sposobami na pozyskiwanie świeżego narybku na potrzeby bogatych klientów. Jak następnie opisywał Stead:
Niektóre dzieci są łapane na ulicach, więzione i „przygotowywane” do pracy albo poprzez odurzenie ich narkotykami, albo długie przetrzymywanie w zamkniętym pokoju, gdzie co słabsze po długiej walce po prostu się poddają.
Inne ofiary są „dostarczane na zamówienie”: kupowane od rodziców lub wabione obietnicami lepszego jutra do mrocznych komnat, których nie wolno im opuścić, póki nie stracą tego, co dla kobiety jest cenniejsze niż własne życie.
Porywane, odurzane i gwałcone
Jedna z przepytywanych właścicielek „przybytków uciechy” opowiedziała reporterowi o dziewczynce, którą na czas gwałtu odurzono do nieprzytomności. Gdy już się ocknęła, otrzymała wybór – albo będzie pracować dalej jako prostytutka, albo wyląduje na ulicy.
Na ten proceder przez lata przymykano oko
Stead przed przystąpieniem do swojego dziennikarskiego śledztwa na ulicach Londynu przeprowadził też wywiad z „doświadczonym oficerem Scotland Yardu”, który zdradził, że bogaty mężczyzna może nabyć nieletnią dziewicę na wyłączność za kwotę 20 funtów. Na pytanie, czy uczestniczące w transakcji dziewczynki robią to z własnej woli, policjant odpowiedział, iż zazwyczaj nawet nie wiedzą, co je czeka, a cały akt seksualny nosi wszelkie znamiona gwałtu. Jak podsumował reporter:
Dzieci w wieku dwunastu– trzynastu lat nie stawiają większego oporu. Ledwie zdają sobie sprawę z tego, co to wszystko oznacza.
Czasem są uwodzone za zgodą matek, które sprzedają córki gwałcicielom. Takie dziecko idzie potem do domu napastnika niczym owieczka prowadzona na rzeź. Kiedy już tam się znajdzie, nie ma odwrotu. Niezależnie od tego, jak brutalny jest mężczyzna, dziewczynka nie może uciec.
A to jeszcze nie wszystko! Stead zwrócił również uwagę na kwitnący w najlepsze tuż pod nosem urzędników regularny handel dziećmi. Zgodnie z jego ustaleniami za cenę od 15 do 40 funtów burdelmamy i alfonsi z kontynentu europejskiego zaopatrywali się w Anglii w „świeży towar”.
Zapotrzebowanie na dwunastoletnie dziewczynki było tak duże, że niektórzy stręczyciele angażowali się w proceder… „hodowli” młodocianych prostytutek. W jaki sposób? Wyszukiwali wśród bezdomnych kobiet z maleńkimi córkami, a następnie otaczali je „opieką”. Gdy ofiara dorastała do stosownego wieku, była odbierana matce i sprzedawana za mniejszą lub większą sumę – w zależności od atrakcyjności i zamożności potencjalnego zagranicznego klienta.
Wiktoriańskie dziennikarstwo wcieleniowe
Międzynarodowa skala handlu nieletnimi niewolnikami seksualnymi sprawiła, że rewelacje ujawnione przez dziennikarza odbiły się szerokim echem nie tylko na Wyspach Brytyjskich, ale i w całej Europie, a nawet za oceanem.
Artykuły Steada stały się podstawą do zmian legislacyjnych. W 1885 roku uchwalono w Anglii ustawę (Criminal Law Amendment Act 1885), która miała ograniczyć prostytucję dziecięcą poprzez zmianę tzw. wieku zgody z 13 na 16 lat oraz penalizację stosunków homoseksualnych.
Ale nie tylko same teksty Steada okazały się kontrowersyjne. Sam dziennikarz również znalazł się pod ostrzałem, kiedy na jaw wyszły metody, jakimi pozyskiwał informacje do swoich artykułów.
Śledztwo Steada doprowadziło do zmian legislacyjnych
Otóż, by dotrzeć do stręczycieli i chętnych na dziewice klientów, zaangażował do pomocy szereg osób, w tym pracownicę „The Pall Mall Gazette”, młodą kobietę z Armii Zbawienia oraz… trzynastoletnią Elizę Armstrong, której użył w charakterze „wabika” (kupił dziewczynkę za zaledwie 5 funtów od jej matki alkoholiczki, a następnie kazał swoim współpracownikom odurzyć ją chloroformem i zaprowadzić do burdelu, gdzie następnie upozorował gwałt).
Za zaangażowanie w przestępczy proceder, który potępiał w swoich tekstach, Stead został ostatecznie skazany na trzy miesiące więzienia (pogrążyły go zeznania matki Elizy Armstrong, która twierdziła, że nie miała pojęcia, w jakim celu sprzedała córkę i była przekonana, że dziewczyna zostanie pomocą domową w posiadłości pewnego starszego dżentelmena).
Wyrok odsiedział w placówkach Coldbath Fields i Holloway. Smutny finał do jego biografii dopisało samo życie – zginął 15 kwietnia 1912 roku w katastrofie Titanica. Ostatni raz widziano go (najprawdopodobniej), kiedy usiłował uciec z tonącego statku na prowizorycznej tratwie. Później miał jeszcze przemawiać z zaświatów – a przynajmniej tak utrzymywała jego córka Estelle – ale to już zupełnie inna historia…
Bibliografia:
- S. J. Brown, W. T. Stead: Nonconformist and Newspaper Prophet, OUP Oxford 2019.
- G. Eckley, Maiden Tribute: A Life of W.T. Stead, Xlibris US 2007.
- W. T. Stead, The Maiden Tribute of Modern Babylon I: the Report of our Secret Commission, „The Pall Mall Gazette”, July 6, 1885.
KOMENTARZE (15)
Wszystkich gwałciciel dzieci, powinni narysować publicznie.i byłby święty spokój.
Moim zdaniem powinno się tych wszystkich zwyrodnialców opublikować.Od początku dziejów w którym czasie zaczęto tej procedury do chwil obecnej.Nie ważne ,czy to był biedak czy bogacz.
Jak zwykle jedyna osobą która została skazana na więzienie był dziennikarz który ujawnił cały proceder. Pedofile mają długie ręce ,a Nadzwyczajna Kasta jak dbała o swoich kolegów pedofilii tak dba do dzisiaj. W końcu sędziowie też lubią „przepilowac” 13-ke „dla zdrowotności”. Tylko dziś boją się to robić w kraju więc jadą do Tajlandii ,mekki pedofilów i różnej maści zboczeńców.
Pedofilia nigdy nie zostanie zlikwidowana skoro ludzkość pozwala na funkcjonowanie całego Panstwa choć małego, które praktycznie składa się z samych pedofili i innych zboczeńców, którzy jawnie chodzą w sukienkach a znaczna część prymitywniejszych społeczeństw wierzy w ich bajki i pada przed nimi na ryj.
Nie dajcie się prowokować wpisami rosyjskiego trolla używającego nicka „Prawda historyczna”.
to nie troll, tylko zwyrol
To smutne, że ciebie jakiś duchowny wymłócił jak snopek zboża i masz uraz, ale to nie powód żeby pluć na całe duchowieństwo i religię. Może zresztą sam go sprowokowałeś?
Widać że to raczej ty lubisz zabawy na zakrystii i przylmowanie świętych olejków
Obecnie prostytuowaniem dzieci zajmują się domy pomocy społecznej czy fundacje pomagające dzieciom jak amber alert.
Przypadki Jeffrey’a Epstein’a, Marc’a Deutroux, Jimmyego Saville czy gangów pewnego pochodzenia w Wielkiej Brytanii są bardzo dobrze udokumentowane ale zamiatane pod dywan.
Poczekaj 50-80 lat i z pedofilią stanie się to co z homoseksualizmem. Obym się mylił, ale wszystko na to wskazuje.
’Pizzagate’ czasów maszyny różnicowej. Jak piszą przedmówcy, szybciej przesuwają okno Overtona (narzędzia: media, kasa, fundacje i kolejne wersje Grety itp.) Za kilka dekad pedofilia i kanibalizm będą już dopuszczalne. Dziś przyczólki widać: partie pedofilów w beneluksie, promocja kanibalizmu (próbne baloniki?) w progresywnych tink-tankach. Ps. A Marca Dutroux to służby i szychy z rządu chroniły. Przy okazji kilkanaście osób odwiedził seryjny samobójca.
zajebiście nie rozumiem o co ci chodzi
Ciekawe jaki procent pedofilów to tzw Międzynarodówka? Oczywiście koszerna?
Czy zauwazyliscie ze wiele z tych artykulow jest po prostu kopiami z ksiazek? Dla przykladu, spojrzecie na podpis pod zdjeciem „Williama Thomasa Stead ujawnił największą aferę pedofilską wiktoriańskiej Anglii. Zdjęcie poglądowe”. Moge sie mylic ale raczej powinno byc „William Thomas Stead…”
Otwarta i bezpieczna Europa
dla dobra i ochrony obywateli” (4) w sposób wyraźny
nadaje priorytet walce z niegodziwym traktowaniem
dzieci w celach seksualnych i seksualnym wykorzystywaniem dzieci oraz z pornografią dziecięcą.
Pornografia dziecięca, czyli obrazy przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych oraz inne
szczególnie groźne formy niegodziwego traktowania
w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego
dzieci, jest przedmiotem coraz intensywniejszego obiegu
i upowszechnia się poprzez wykorzystanie nowych technologii i internetu. Oraz reklam na wiatach autobusowych i miastowych bilboardach.
Dlatego Anglia to ludzie ktoryz sa pedofilami i dlatego tez odlaczyli sie od uni europejskiej zeby tego rodzaju paragrafy ich nie dotyczyly.
Świadome uzyskiwanie dostępu do pornografii dziecięcej
za pomocą technologii informacyjno- komunikacyjnych
powinno być kryminalizowane. Daną osobę można
pociągnąć do odpowiedzialności, jeżeli zamierza ona
wejść na stronę zawierającą pornografię dziecięcą
wiedząc, że takie treści się tam znajdują. Nie należy
nakładać sankcji na osoby, które nieumyślnie wejdą na
strony zawierające pornografię dziecięcą. Umyślność
przestępstwa można ustalić, w szczególności, na
podstawie stwierdzenia, że ma ono charakter powtarzalny lub popełnione zostało za pośrednictwem płatnego serwisu.
Telewizja w których nakłanianie dziecka do spotkania przestępcy
w celach seksualnych ma miejsce w obecności lub
w pobliżu dziecka, na przykład w postaci szczególnego
przygotowania do popełnienia przestępstwa, usiłowania
popełnienia przestępstw, o których mowa w niniejszej
dyrektywie, lub szczególnej formy niegodziwego traktowania w celach seksualnych. Bez względu na wybór
rozwiązania prawnego służącego kryminalizacji nagabywania poza internetem państwa członkowskie powinny
zapewnić ściganie w taki czy inny sposób sprawców tych
przestępstw.
Skazani przestępcy, w przypadku gdy jest to uzasadnione
zagrożeniem, jakie powodują, oraz potencjalnym ryzykiem ponownego popełnienia przez nich przestępstwa,
powinni być czasowo lub na stałe pozbawiani możliwości wykonywania przynajmniej działalności zawodowej związanej z bezpośrednim i regularnym
kontaktem z dziećmi. Przy rekrutowaniu osób na stanowisko wiążące się z bezpośrednim i regularnym
kontaktem z dziećmi pracodawcy mają prawo do uzyskiwania informacji o wyrokach skazujących za przestępstwa seksualne przeciwko dzieciom odnotowanych
w rejestrze karnym lub o pozostającym w mocy pozbawieniu praw. Na potrzeby niniejszej dyrektywy pojęcie
„pracodawców” powinno obejmować również osoby
prowadzące organizacje działające w obszarze wolontariatu związanego z nadzorem lub opieką nad dziećmi
obejmującą bezpośredni i regularny kontakt z dziećmi.
Sposób dostarczenia tych informacji, np. dostęp przez
zainteresowaną osobę, ich dokładną treść, znaczenie
pojęcia zorganizowanej działalności wolontariackiej,
a także bezpośredniego i regularnego kontaktu
z dziećmi należy określić zgodnie z prawem krajowym
Użycie przymusu, przemocy lub groźby prowadzące do
czynności seksualnych dziecka z osobą trzecią podlega sankcji
karnej w maksymalnym wymiarze co najmniej dziesięciu lat
pozbawienia wolności, jeżeli dziecko nie osiągnęło wieku przyzwolenia, i co najmniej pięciu lat pozbawienia wolności, jeżeli
dziecko osiągnęło ten wiek.
335/7
a) „dziecko” oznacza każdą osobę w wieku poniżej 18 lat;
a jesli wiek dziecka jest w wieku 17,5 lat z osoba w wieku lat 18, i 2 miesiace, niepelnoletnie z pelnoletnim. Jaki jest przedzial wiekowy?.
Artykuł 18
Ogólne przepisy dotyczące pomocy i wsparcia dla
pokrzywdzonych dzieci oraz ich ochrony
1. Dzieciom pokrzywdzonym w wyniku przestępstw,
o których mowa w art. 3–7, zapewnia się pomoc, wsparcie
i ochronę zgodnie z art. 19 i 20, z uwzględnieniem konieczności najlepszego zabezpieczenia interesów dziecka.
Co najmniej od roku do 10 lat więzienia będzie wynosić minimalna kara za wykorzystywanie seksualne dzieci i dziecięcą pornografię.
Te ostrzejsze przepisy poparli wczoraj europosłowie Komisji Wolności Obywatelskich.
Kraje UE będą też musiały usuwać strony internetowe z dziecięcą pornografią, które znajdują się na serwerach umieszczonych na ich terytorium oraz blokować dostęp do stron z krajów pozaunijnych.
[ DOMOWA ANGIELKSA TELEWIZJE ] ZNAJDUJA SIE W TELETYGODNIU NA KANALACH W PRZELANCZANEJ TELEWIZJI KABLOWEJ
#
Nowe przepisy wyszczególniają minimalne kary w prawie 20 rodzajach przestępstw seksualnych wobec dzieci.
Kraje – jeśli będą chciały – będą mogły stosować wyższe, ale już nie niższe wyroki.
Deputowanym zależało na cięższych karach zwłaszcza w przypadkach, gdy sprawca jest kimś, komu dzieci ufają (np. członek rodziny, nauczyciel) ALBO Ktos taki jak Tom Cruise lub Angelina Joly.
Po raz pierwszy w prawie Unii uwzględniono też nowe rodzaje przestępstw – jak turystyka seksualna czy tzw. „grooming” (uwodzenie dzieci w internecie). LUB W TELEWIZJI.
Nie zapomniano też o pedofilach kończących odsiadywanie wyroków sądowych. Będzie można im ograniczać możliwość pracy z dziećmi. Pracodawcy będą mogli pytać o ich przeszłość, a państwa będą mogły prowadzić rejestry skazanych za przestępstwa seksualne wobec dzieci.
Projekt ma być głosowany na wrześniowej sesji plenarnej. Później tekst musi jeszcze być formalnie zaakceptowany przez Radę. Państwa UE będą miały dwa lata na wprowadzenie jej w życie.
5. Podejmowanie czynności seksualnych z udziałem dziecka,
w przypadku gdy:
(i) dochodzi do nadużycia uznanego stosunku zaufania,
władzy lub wpływu na dziecko, podlega sankcji karnej
w maksymalnym wymiarze co najmniej ośmiu lat pozbawienia wolności, jeżeli dziecko nie osiągnęło wieku przyzwolenia, i co najmniej trzech lat pozbawienia wolności,
jeżeli dziecko osiągnęło ten wiek;
(ii) dochodzi do wykorzystania szczególnej bezbronności
dziecka, w szczególności wynikającej z jego niepełnosprawności umysłowej lub fizycznej lub stosunku zależności,
podlega sankcji karnej w maksymalnym wymiarze co
najmniej ośmiu lat pozbawienia wolności, jeżeli dziecko
nie osiągnęło wieku przyzwolenia, i co najmniej trzech
lat pozbawienia wolności, jeżeli dziecko osiągnęło ten wiek;
Artykuł 19
Pomoc i wsparcie dla pokrzywdzonych
1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do
udzielenia pokrzywdzonym pomocy i wsparcia przed rozpoczęciem postępowania karnego, w trakcie tego postępowania
i przez odpowiedni czas po jego zakończeniu, by umożliwić
im skorzystanie z praw określonych zarówno w decyzji
ramowej 2001/220/WSiSW, jak i w niniejszej dyrektywie.
W szczególności państwa członkowskie podejmują działania
niezbędne do zapewnienia ochrony dzieciom zgłaszającym
przypadki niegodziwego traktowania w ich rodzinie.
2. Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do
zapewnienia, by udzielenie wsparcia i pomocy pokrzywdzonemu dziecku nie było zależne od jego gotowości do współpracy podczas postępowania przygotowawczego lub sądowego.
3. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do
tego, by konkretne działania w celu zapewnienia pokrzywdzonym dzieciom pomocy i wsparcia, które umożliwią im
korzystanie z praw wynikających z niniejszej dyrektywy, były
podejmowane po przeprowadzeniu indywidualnej oceny szczególnej sytuacji każdego pokrzywdzonego dziecka, z należnym
uwzględnieniem opinii, potrzeb i obaw dziecka.
4. Dzieci pokrzywdzone w wyniku przestępstw, o których
mowa w art. 3–7, są uważane za szczególnie wrażliwe ofiary
w rozumieniu art. 2 ust. 2, art. 8 ust. 4 i art. 14 ust. 1 decyzji
ramowej 2001/220/WSiSW.