Ciekawostki Historyczne
Dwudziestolecie międzywojenne

Murzyńskie gwałty i pedofile w leśnych ostępach. Prawda o seksie w II RP?

b>Oficjalnie przedwojenni Polacy byli skrajnie pruderyjnym narodem. Nikogo nie szokowały artykuły o krwawych mordach, doprawione drastycznymi opisami i zilustrowane zdjęciami poćwiartowanych ofiar, ale zbrodnie na tle seksualnym? Ludzie byli zgodni, że o tym pisać nie przyst

W efekcie tylko nieliczne gwałty (nawet te zakończone morderstwem) budziły zainteresowanie prasy. Także statystyki policyjne były niesamowicie zaniżone. Zgodnie z nimi rocznie dochodziło do 700-900 przestępstw na tle erotycznem. Współcześnie samych gwałtów policja notuje ponad dwa razy więcej, a przecież przestępczość od czasów II Rzeczpospolitej spadła kilkukrotnie.

O czym w takim razie gazety były skłonne pisać? Na przykład o Murzynach-gwałcicielach (to przecież czasy, kiedy o poprawności politycznej nikt jeszcze nie słyszał!). W maju 1936 roku „Dziennik Poranny” opisał historię śmierci Felicji Neugerówny – trzynastoletniej Żydówki chodzącej do szóstej klasy szkoły powszechnej w Rabce. Zaginęła ona któregoś wieczora, a poszukiwania zorganizowane przez rodzinę nie przyniosły żadnego rezultatu.

Murzyn - czarny charakter przedwojennej prasy... (fot. z "Ilustrowanego Kuryera Codziennego" z 1911 roku).

Murzyn – czarny charakter przedwojennej prasy… (fot. z „Ilustrowanego Kuryera Codziennego” z 1911 roku).

W tym samym czasie w Rabce doszło do nie tak znowu rzadkiego incydentu – wybicia wszystkich szyb w synagodze. Jak się okazało, obie sprawy były ze sobą ściśle powiązane.

Nazajutrz niejaki Rudolf Freudlich zauważył, że z jego stodoły wybiegł jakiś mężczyzna, zachowujący się wyjątkowo niespokojnie. Na krzyk Freulicha: „Stój!” uciekający obejrzał się i wówczas Freulich rozpoznał w nim Murzyna – dozorcę zatrudnionego w miejscowej rzeźni rytualnej.

Kiedy zawołał go po nazwisku, uciekający zatrzymał się, a wówczas Freulich poczęstował go papierosem i zapytał się: „gdzie jest Neugerówna?”. Wówczas Murzyn opowiedział, że zwabił dziewczynkę do rzeźni, gdzie Ją zgwałcił, a następnie uderzył ją kamieniem w głowę.

Kiedy dziewczyna straciła przytomność wziął ją na ręce i wrzucił do studni. Ponieważ studnia miała niskie ocembrowanie, sam też wpadł do wody, lecz po chwili wydostał się na wierzch. Neugerówna poszła na dno.

Zwyrodniały dozorca rzeźni na łamach „Dziennika Porannego”.

Zwyrodniały dozorca rzeźni na łamach „Dziennika Porannego”.

Podobno po dokonaniu zbrodni dozorca położył się spać i dopiero wieczorem doznał nagłego ataku szału, podczas którego zdemolował bożnicę wykrzykując: Ja wszystkich wymorduję! O dziwo ta sensacyjna historia trafiła dopiero na czwartą stronę gazety, do rubryki „Polska w przekroju”. Na dodatek nic nie wiedział o niej wychodzący znacznie bliżej Rabki „Ilustrowany Kuryer Codzienny”. Może więc niesamowita opowieść została podkolorowana przez dziennikarzy? No przecież dziki Murzyn gwałcący niewinne dziewczynki to motyw żywcem zaczerpnięty z ówczesnych powieści!

Wyskoczył znienacka i dokonał gwałtu

Miesiąc później ta sama rubryka doniosła o innej pedofilskiej zbrodni. Dokonano jej w lesie koło wsi Jęzor pod Sosnowcem. Dwie dziewczynki, w tym 11-letnia Wacława Ruszczyńska z Mysłowic, udały się tam po drewno.

W chwili, kiedy koleżanka pozostawiła Ruszczyńską samą i odeszła wgłąb lasu, z krzaków wyskoczył znienacka jakiś osobnik, napadł na Ruszczyńską i dokonał na niej gwałtu. Nieszczęśliwą dziewczynkę znalazła koleżanka bez przytomności i natychmiast powiadomiła rodziców Ruszczyńskiej, ponieważ ofiara zwyrodnialca nie miała siły udania się do domu.

Zgwałcona dziewczynka została zupełnie sama w środku lasu na kilka godzin. Kiedy na miejsce dotarli wreszcie jej rodzice, znaleźli już tylko martwe ciało zwisające z gałęzi drzewa. Gwałciciel wykorzystał fakt, że ofiara pozostała bez opieki i zabił ją, aby tym sposobem zatrzeć wszelkie ślady. Może zresztą liczył, że rodzina uwierzy w samobójczą śmierć sponiewieranej Wacławy. W każdym razie sprawcy nie udało się schwytać.

Co charakterystyczne, prawie wszystkie historie relacjonowane przez prasę dotyczyły dzieci – niemal nigdy dorosłych kobiet. Można by odnieść wrażenie, że przed wojną gwałt groził tylko do osiemnastego roku życia. W rzeczywistości było oczywiście inaczej, ale ciasny gorset obyczajowy powstrzymywał kobiety przed zgłaszaniem tego rodzaju przestępstw, a dziennikarzy przed pisaniem o nich.

Rozalia Pałkówna. Ofiara "mordu na tle seksualnym", której zdjęcie w 1921 roku opublikowały "Nowości Illustrowane".

Rozalia Pałkówna. Ofiara „mordu na tle seksualnym”, której zdjęcie w 1921 roku opublikowały „Nowości Illustrowane”.

Dalsza część artykułu pod ramką
Zobacz również:

Poderżnął gardło, bo się wyrywała

W 1928 roku „Ilustrowany Kuryer Codzienny” doniósł o próbie gwałtu dokonanej na 14-letniej Elizie Filipsównie. Do zdarzenia doszło w Warszawie na ulicy Grochowskiej w godzinach wieczornych. Nieznany mężczyzna zaczepił dziewczynę i nawiązał z nią rozmowę. Najwidoczniej Eliza zapomniała, że z nieznajomymi nie należy rozmawiać i pozwoliła się zaprowadzić na klatkę jednego z domów przy wspomnianej ulicy.

Tam mężczyzna: usiłował ją zniewolić. Dziewczyna resztkami sił broniła się i wreszcie udało się jej wyrwać. Wówczas rozwścieczony opryszek wyciągnął nóż i poderżnął dziewczynie gardło. (…) Okrwawiona dziewczyna, chwiejąc się na nogach, pobiegła w stronę kanału Gocławskiego, usiłując popełnić samobójstwo. Miała szczęście w nieszczęściu, bo ulicą właśnie przejeżdżał nadkomisarz policji. Natychmiast wezwał pogotowie, które przewiozło Elizę do szpitala Przemienienia Pańskiego. Dziewczyna przeżyła, sprawcy nie udało się złapać.

Z życiem uszła także nastolatka, którą w lipcu 1936 roku znaleziono w potwornym stanie na jednej z ulic Żnina. Leżała w kałuży krwi, nie dając znaków życia – pisał „Dziennik Poranny”. Niezwłocznie przewieziono ją do szpitala, gdzie po paru godzinach odzyskała przytomność. Policjantom zeznała, że napadło na nią kilku osobników, którzy najpierw wielokrotnie ją zgwałcili, a następnie dotkliwie pobili. Dziewczyna została okaleczona na całe życie. Gazeta nie poinformowała czy udało się schwytać sprawców.

Bezwzględne, zdecydowane i śmiertelnie niebezpieczne. Najsłynniejsze zbrodniarki przedwojennej Polski w książce Kamila Janickiego "Upadłe damy". Kup z rabatem na empik.com.

Bezwzględne, zdecydowane i śmiertelnie niebezpieczne. Najsłynniejsze zbrodniarki przedwojennej Polski w książce Kamila Janickiego „Upadłe damy II Rzeczpospolitej”. Kup z rabatem na empik.com.

Zgwałcone dziewczynki, włamania i cyjanek

Pewnym echem odbiła się również sprawa Stefana Piecha, który był nie tylko pedofilem i gwałcicielem, ale też sprawnym włamywaczem. Ohydne czyny, których dopuszczał się z nieletnimi dziewczętami odkryto tylko dlatego, że podczas jednego z rabunków powinęła mu się noga. W październiku 1924 roku policja otoczyła go w budynku przy Rynku Głównym w Krakowie, a Piech – nie widząc żadnej drogi ucieczki – przegryzł kapsułkę z cyjankiem. Funkcjonariusze początkowo nie wiedzieli zresztą z kim mają do czynienia. Mężczyzna miał przy sobie dokumenty nauczyciela o nazwisku Zalewski, więc właśnie takie dane podano prasie. Dopiero w lutym kolejnego roku wyszła na jaw prawdziwa tożsamość włamywacza-samobójcy:

W istocie nazywał się Stefan Piech i był jednym z niebezpieczniejszych włamywaczy, operujących na bruku krakowskim. Piech sfałszował papiery urzędowe, które skradł nauczycielowi Zalewskiemu i na podstawie tych uzyskał posadę nauczycielską w Postugowie w Wielkopolsce. (…) Jako „nauczyciel” od 1920-22 roku dokonał całego szeregu gwałtów na nieletnich dziewczątkach.

Dopiero gdy dyrekcja szkoły zażądała od fałszywego magistra okazania wyników egzaminu kwalifikacyjnego, ten zbiegł do Krakowa. Tam – koniec końców – zwyrodniały osobnik sam się osądził.

"Potworne morderstwo". Sprawa Wacławy Ruszczyńskiej na łamach "Dziennika Porannego".

„Potworne morderstwo”. Sprawa Wacławy Ruszczyńskiej na łamach „Dziennika Porannego”.

Taka, z pozoru sensacyjna, historia zasłużyła na zaledwie szóstą stronę w poczytnym „Ikacu” („Ilustrowanym Kuryerze Codziennym”). Dużo głośniejsza zbrodnia rozegrała się we Lwowie dziesięć lat później. Była to sprawa o tyle niezwykła, że ofiarą padła dorosła kobieta, a o tych z reguły przecież nie pisano. Niemniej jednak zabójca tak bardzo się wysilił, że gazety po prostu nie mogły zbagatelizować jego czynów. Swego czasu opublikowaliśmy poświęcony mu artykuł. Największy echem odbiła się jednak historia małej Zosi z Łodzi i jej wyrodnej matki – o niej możecie przeczytać w książce „Upadłe damy II Rzeczpospolitej”.

Źródła:

Artykuł powstał w oparciu o materiały źródłowe oraz literaturę zebraną w trakcie prac nad książką „Upadłe damy II Rzeczpospolitej”.

Kup książkę (dużo) taniej niż inni:

Zobacz również

Dwudziestolecie międzywojenne

Domestos zamiast prezerwatywy? Jeszcze niedawno na tym polegała antykoncepcja

Przedwojenne reklamy nie owijały sprawy w bawełnę. Chcesz się zabezpieczyć przed niechcianą ciążą? Użyj tego samego środka, którym czyścisz sedes. I tylko o fakcie, że...

7 maja 2015 | Autorzy: Kamil Janicki

XIX wiek

Kobiecy orgazm sto lat temu. Czy Twoja prababka mogła lubić seks? [18+]

XIX-wieczni mężczyźni powszechnie przyjmowali, że seks to sprawa, która nie dotyczy ich partnerek. Kobietom odmawiano prawa do jakiejkolwiek erotycznej satysfakcji. Święcie wierzono, że bez penisa...

4 maja 2015 | Autorzy: Kamil Janicki

XIX wiek

Galicyjskie fabrykantki aniołków. Nigdy nie osądzone seryjne morderczynie

Nędza panująca w cesarsko-królewskiej Galicji jest wręcz przysłowiowa. Każdy robi co może, by przeżyć. Pośród tej piszczącej biedy i głodu pojawiają się kobiety gotowe „załatwić” problem...

17 grudnia 2014 | Autorzy: Aleksandra Zaprutko-Janicka

Dwudziestolecie międzywojenne

Czy można niechcący zostać bigamistą?

Z pozoru łatwo zadbać, żeby mieć tylko jednego męża albo jedną żonę. Mimo to przed wojną setki osób zostało bigamistami. Zupełnie niechcący!

28 grudnia 2013 | Autorzy: Kamil Janicki

Dwudziestolecie międzywojenne

Narzeczony ugotowany we wrzącym smalcu!

Co zrobić z narzeczonym, jeśli nie spełnia oczekiwań? Według przedwojennych przykładów można go na przykład ugotować. Albo poćwiartować. Albo - ostatecznie - oblać kwasem solnym.

6 grudnia 2013 | Autorzy: Kamil Janicki

Dwudziestolecie międzywojenne

Harlequiny, które wydarzyły się naprawdę!

O względy pięknej Broni z Krzeszowic starało się dwóch wojskowych: wachmistrz żandarmerii Jaśko i sierżant kawalerii Steiner. Nie byłoby w tej rywalizacji o serce zacnej...

4 grudnia 2013 | Autorzy: Kamil Janicki

KOMENTARZE (23)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Funio

Ot, parafrazując Kaźmirza Pawlaka, nasz Kamilek przedwojennych gazetów naczytał sje! :) Pisali oto, że Murzyn zgwałcił dziewcznkę? Zapewne czynili to za przykładem rasistowskiej prasy amrykańskiej. Ale jak to jest z tym problemem dzisiaj? Bowiem niektórzy rasiści twierdzą, ża czarni są odpowiedzialni za ponad 70% gwałtów zarówno w USA, jak i w multikulturowej Europie. Ala to są jedynie źli rasiści, bowiem politpoprawni obywatele wiedzą, że czarni obywatele są najuczciwsi z możliwych… :)

    Anonim

    Murzyn w żydowskiej rzeźni rytualnej i to jeszcze przed wojną? Coś się chyba komuś pomerdało… To pewnie chodzi o nazwisko Murzyn!

      Ania

      Chodzi o mężczyznę o nazwisku Andrzej Murzyn. Gazeta Robotnicza z grudnia 1936 poświęciła krótki artykuł tej zbrodni, z którego jednoznacznie wynika, że „Murzyn” to po prostu nazwisko.

    LL

    Politpoprawni obywatele wiedzą, że kolor skóry nie ma statystycznie znaczenia.

Bolesław Chrobry

No nieźle nieźle. Coś mi się wydaje, że prasa już wtedy była średnio obiektywna. Najlepiej było zrzucić wszystko na murzynów, bo wtedy nie byli jakoś specjalnie wielbieni ;)

Jarek

Murzyn zabił Żydówkę? Tak czy owak Żydówka nie przeżyłaby niemieckiej okupacji.

ANTY szechter

Uff, co za ulga, że to murzyn. Dziś, na pewno byłoby to dzieło Polaka, o czym z dumą doniosło by g….wybórcze, a znak wydałby jakąś ciekawą (jak zwykle ;-)) książęczkę ;-)

    Xxx

    To był Andrzej Murzyn. Polak. Katolik. Patriota. A ty masz kompleks małego członka. Zazdrościsz ciemnoskórym ich możliwości. W białych krajach nie muszą gwałcić. Chętnych na dużego, czarnego nie brakuje.

Woziwoda

Czy Jęzor na pewno kiedykolwiek był na Górnym Śląsku?

Nasz publicysta | Autor publikacji | Kamil Janicki

Woziwodo: Oczywiście, słusznie. Nadmierne poszerzanie Górnego Śląska to paskudna przypadłość nas, goroli… Poprawiam. Dzięki.

mm

kurczę, ludzie, to już nawet w przedwojennej prasie widzieli, że Murzyn pisze się wielką literą, a wy małą…

Nasz publicysta | Autor publikacji | Kamil Janicki

@Jarek: No to nie jest takie pewne. Polecam historię Hindy Fleischerowej, którą opisałem w swojej książce „Upadłe damy II Rzeczpospolitej”. Żydówka-więźniarka, osadzona na Fordonie od Bydgoszczą. Opuszcza celę 5 września 39, w mieście trwa prawdziwy pogrom w wykonaniu Niemców. A ona przeżyła, przewędrowała całą Polskę bez pieniędzy i dokumentów, przekroczyła granicę, zwiedziła pół Rosji Radzieckiej i wyszła z Sowietów z Armią Andersa…. Tak więc Twoja uwaga – zresztą dość niesmaczna – jednak niekoniecznie jest słuszna!

@mm: Dzięki za wychwycenie literówki. Poprawione.

Anonim

Do 1936 roku obowiązywała pisownia „murzyn” z małej litery. Zamieszczony wycinek z maja 1936 był zapewne jednym z pierwszych, w którym zastosowano pisownię zmienioną.

Do dziś mówimy o murzynie w sensie kogoś wyzyskiwanego, istnieje też zwrot „opalony na murzyna” (nie Murzyna).

mypoliticalworld

Jak ja lubie te komentarze „na temat”……

Anonim

Wydaje mi się, że w tym przypadku Murzyn to nazwisko tego człowieka…

    zdzisek

    oczywiście, że tak! Przecież nie chodzi tutaj o człowieka rasy czarnej, tylko raczej o pseudo albo właśnie nazwisko,w skanie artykułu z 1936 r wyraźnie napisano,, niejakiego Murzyna”,autor artykułu nierzetelnie, świadomie podkręca sensacje dodatkowo dodając ilustrację z 1911 z Murzynem jakby żywcem wyjętym z afrykańskiego buszu,a nie majacym się nijak do artykułu

      Ania

      Nie chodzi o „Murzyna” w sensie Afrykańczyka. Sprawca zbrodni po prostu nazywał się Andrzej Murzyn. Mi też wydawał się podejrzanym fakt, że w przedwojennej Rabce, malutkiej mieścinie, był czarnoskóry dozorca bóżnicy. Dlatego trochę poszperałam w Internecie i okazało się, że w „Gazecie Robotniczej” wydanej 12 grudnia 1936 roku w Katowicach znajduje się artykuł dotyczący procesu sądowego mordercy, z którego wyraźnie wynika, że Murzyn to po prostu nazwisko. Jeżeli interesuje Was, jaką karę wymierzył sąd mordercy i gwałcicielowi 13-latki, to muszę stwierdzić, że zbrodniarza potraktowano wyjątkowo łagodnie – dostał tylko 7 lat do odsiadki.

Anonim

Tak jak Schwarzenegger co po niemiecku znaczy nomen omen czarny murzyn :-)))

Mała Mi

Podwinęła mu się noga? I co, przewrócił się? ;) Jak to wyjaśnia prof. Bańko w Poradni językowej PWN „Noga może się komuś podwinąć przypadkiem, możemy usiąść z podwiniętymi nogami, ale gdy chcemy powiedzieć, że komuś się nie powiodło, używamy dawnego czasownika powinąć w zwrocie noga się komuś powinęła.” Więc szybciutko poprawcie, bo prawie rok z takim błędem to stanowczo za dużo ;)

mariner

A czy ta forma „Murzyn ” to nie spolszczeniem od ruskiego „Мурзин”.W Polsce rozbiorowej poslugiwano sie dosc miedzynarowowym slangiem niemocko-rosyjskim i po odzyskaniu niepodleglosci dlugo jeszcze niemiecki i rosyjski bylynieoficjalnymi jezykami rownoleglymi w spoleczenstwie.

    Nasz publicysta | Roman Sidorski

    O ile mnie pamięć nie myli, słowo Murzyn jest w polszczyźnie używane od XIV wieku i pochodzi z języka czeskiego (múřín), a to z kolei od łacińskiego Maurus.

      Wojwit

      Słowo murzyn pochodzi z dawnej polszczyzny. Murzyn to po prostu „murzyn” – człowiek dostojnika tureckiego murzy (osobno czyta się r i z jak w imieniu Tarzan), bo z czarnoskórymi mieliśmy kontakt za sprawą Imperium Osmańskiego, na terenie którego żyli. Nic w tym określeniu złego nie ma!

Anonim

murzyn i wszystko jasne

Jeśli chcesz zgłosić literówkę lub błąd ortograficzny kliknij TUTAJ.

Najciekawsze historie wprost na Twoim mailu!

Zapisując się na newsletter zgadzasz się na otrzymywanie informacji z serwisu Lubimyczytac.pl w tym informacji handlowych, oraz informacji dopasowanych do twoich zainteresowań i preferencji. Twój adres email będziemy przetwarzać w celu kierowania do Ciebie treści marketingowych w formie newslettera. Więcej informacji w Polityce Prywatności.