fot.Bundesarchiv/CC BY-SA 3.0 de Hess był jednym z najbliższych współpracowników Hitlera.

Rudolf Hess (1894–1987) – żołnierz i polityk niemiecki, urodzony w Aleksandrii. W szczytowym punkcie kariery jeden z najbliższych współpracowników Hitlera. Podczas I wojny światowej odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy za waleczność. W 1919 roku dołączył do bojówki Towarzystwa Thule, a następnie do Freikorps. Od 1920 członek NSDAP. Wziął udział w puczu piwiarnianym. By uniknąć aresztowania, uciekł do Austrii, lecz w 1924 roku sam oddał się w ręce władz, dowiedziawszy się o niskich karach dla puczystów. Bardzo zbliżył się do Hitlera, miał znaczny wkład w tworzenie „Mein Kampf”.

W 1930 roku został przewodniczącym Centralnej Komisji Politycznej NSDAP, dwa lata później delegatem Reichstagu, a w kolejnym roku objął stanowisko zastępcy Führera. 10 maja 1941 roku poleciał samotnie do Wielkiej Brytanii, gdzie został aresztowany przez Gwardię Krajową. Po badaniach lekarskich umieszczono go w szpitalu psychiatrycznym, gdzie pozostał do końca wojny.

Niezapowiedziana akcja Hessa wywołała polityczny zamęt. Sam Hitler uznał ją za akt zdrady. Po zakończeniu wojny, Hessa przewieziono do Norymbergi i sądzono razem z innymi nazistami. Od 1947 roku odsiadywał wyrok w więzieniu w Spandau. W wieku 93 lat popełnił samobójstwo przez powieszenie na kablu przedłużacza.

O życiu osobistym i działalności nazistowskich zbrodniarzy z punktu widzenia ich córek i synów opowiada wydana niedawno przez Znak Horyzont książka Geralda Posnera „Dzieci Hitlera”.

Dowiedz się więcej o Rudolfie Hessie: