Morderczy zbieg okoliczności

Mary Ashford – zbrodnia zrodzona z pożądania

Mary Ashford była 20-letnią panną pracującą jako służąca na farmie wuja, mieszkającego nieopodal Erdington, w hrabstwie Warwickshire. Młoda, atrakcyjna oraz towarzyska – takim słowami można było opisać dziewczynę. Poza pomaganiem w gospodarstwie zajmowała się również drobnym handlem, sprzedając na okolicznych targach mleczne produkty. W okolicy była powszechnie znana i lubiana.

W Zielone Świątki, 27 maja 1817 roku, Mary wraz przyjaciółką, Hannah Cox, wybrały się na zabawę zorganizowaną w The Three Tuns w Erdington. Spędziły udany wieczór w towarzystwie dwóch młodzieńców, z którymi później wspólnie opuściły przyjęcie i udały na przechadzkę. Po pewnym czasie pary rozdzieliły się. Adorator Hannah odprowadził ją do domu, a Mary wraz z Abrahamem Thorntonem udała się na dalszy spacer w ustronniejsze miejsce. Koło godziny czwartej nad ranem dziewczyna wróciła do domu przyjaciółki, by zmienić ubrania i wyruszyć do pracy na farmę. Niestety, nigdy na nią nie dotarła. Gdy nastał poranek jej ciało odkrył wędrujący robotnik.

fot.domena publiczna

Mary Ashford

Wykorzystana seksualnie, a następnie utopiona – taka opinia została wydana przez osoby, które przeprowadziły sekcję zwłok. Tej tragicznej nocy dziewczyna miała utracić zarówno życie, jak i dziewictwo, o czym świadczyły m.in. plamy krwi na jej ciele oraz ubraniu. Na miejscu zbrodni znaleziono również odcisk stopy. Oba te dowody przyczyniły się do postawienia zarzutów Abrahamowi, z którym Mary opuściła zabawę.

Mężczyzna przez lokalnych mieszkańców uważany był za osobę o dobrych manierach, ale nie był powszechnie lubiany. Wiele osób twierdziło, że było w nim coś odpychającego. Świadkowie mieli zeznać, iż Thornton podczas zabawy, po której zginęła Mary, wygłaszał dziwne komentarze dotyczące “jej zdobycia za wszelką cenę”. Te słowa wraz z plamami krwi na jego bieliźnie oraz odciskiem podeszwy powiązały go bezpośrednio ze zbrodnią. Mężczyzna został niezwłocznie aresztowany. W sądzie Thornton bronił się, twierdząc, iż owszem doszło pomiędzy nim i Mary do zbliżenia, jednak było ono za obopólną zgodą. Później odprowadził dziewczynę do domu przyjaciółki i więcej nie zobaczył. Decyzją sądu Abraham został uniewinniony, w oparciu o brak silnych dowodów.

Czytaj też: „Niech ludzie zobaczą co zrobili mojemu chłopcu” – sprawa morderstwa Emmetta Tilla

Sąd boży

Lokalna społeczność, jak również brat zamordowanej, nie potrafili pogodzić się z tym wyrokiem. William Ashford złożył apelację, tym razem jednak Thornton wyszedł przed szereg i wystosował prośbę o pojedynek sądowy. Była to jedna z form ordaliów, czyli sądów bożych, sięgających średniowiecza praktyk mających decydować o winie lub jej braku, i przez niedopatrzenie, wciąż obecnej w brytyjskim prawie.

Williamowi nie spodobał się taki obrót sytuacji. Jego zdaniem dowody wyraźnie wskazywały na winę Abrahama, przez co sprawa nie kwalifikowała się do walki. Sąd jednak był innego zdania. W jego opinii dowody nie były oczywiste i wyraził zgodę na przeprowadzenie pojedynku. Jeśli Ashford wygra, to jego przeciwnik zostanie od razu skazany i stracony, jednak jeśli przegra to Thornton raz na zawsze zostanie oczyszczony z zarzutów.

fot.Thomas Rowlandson/domena publiczna

Obraz przedstawiający Sąd Królewski

Brat Mary odrzucił ofertę, czym przysłużył się do ostatecznego oczyszczenia imienia Abrahama. Co ciekawe, sprawa ta doprowadziła do zniesienia prawa do pojedynku sądowego w wyniku niezadowolenia opinii społeczeństwa przekonanego o winie Thorntona. I choć mężczyzna został uniewinniony, to jednak rozgłos, jaki przyniósł mu proces, zmusił go do wyemigrowania do USA. Na tym cała historia mogłaby się zakończyć i pokryć kurzem, gdyby nie wydarzenia, które nastąpiły 157 lat później.

Czytaj też: Zabójstwo sióstr Lyon. Śledztwo w sprawie jednej z największych zagadek kryminalnych Ameryki

Barbara Forest – historia lubi się powtarzać?

Barbara Forest była 20-letnią panną pracującą w domu opieki dla dzieci, nieopodal Erdington, w hrabstwie Warwickshire. Młoda, atrakcyjna oraz towarzyska – takim słowami można było opisać dziewczynę. W okolicy była powszechnie znana i lubiana. W Zielone Świątki, 27 maja 1974 roku, Barbara wraz ze swoim chłopakiem Simonem wyszła na miasto. Wspólnie spędzili miły wieczór, bawiąc się w okolicznych pubach, po czym rozstali się na przystanku autobusom, skąd dziewczyna miała wrócić do domu. Niestety, nigdy do niego nie dotarła.

fot.domena publiczna

Lokalne gazety informowały o zbrodni

Jej na wpół nagie ciało zostało odkryte kilka dni później. Została zgwałcona, a następnie uduszona. Poszlaki i zeznania świadków doprowadziły śledczych do Michaela Thorntona, którego Barbara znała z pracy w ośrodku opieki dla dzieci. Mężczyzna została aresztowany na podstawie śladów krwi znalezionych na jego spodniach oraz fałszywego alibi złożonego przez jego matkę. Brak mocnych dowodów i tym razem przyczynił się do nie rozwikłania zagadki śmierci dziewczyny.

Gdy badania DNA  stały się popularniejsze, siostra Barbary zażądała ponownego otwarcia sprawy i zbadania dowodów. Niestety i tym razem odpowiedź nie była jednoznaczna. Do dziś nie jest znany prawdziwy zabójca Forest.

Czytaj też: Zabójstwo Marii Wisnowskiej

Mrożące krew zbiegi okoliczności

Sprawa morderstwa Barbary Forest przywołała z odmętów historii nierozwiązane zabójstwo Mary Ashford. Okazało się bowiem, że obie zbrodnie łączy przerażająco dużo szczegółów. Ciała kobiet zostały znalezione w miejscach oddalonych od siebie nie więcej niż 300 metrów. Obie miały 20 lat i zostały zabite po wieczorze spędzonym na zabawie w Zielone Świątki. Co ciekawe, choć jest to ruchome święto, to w latach, gdy zostały zamordowane, wypadło ono dokładnie tego samego dnia – 27 maja. Podejrzani w obu sprawach zostali uniewinnieni i, co więcej, oboje nosili to samo nazwisko – Thornton.

fot.Erebus555/CC BY-SA 3.0

Pype Hayes Park, to tutaj odkryto zwłoki obu kobiet

Mary na 7 dni przed swoją śmiercią zwierzyła się przyjaciółce, iż “ma złe przeczucia związane z nadchodzącym tygodniem”. Zaś 10 dni przed morderstwem, Barbara miała powiedzieć koleżance: “To będzie mój nieszczęśliwy miesiąc. Nie pytaj czemu.” I choć większość teorii na temat tych wydarzeń można spokojnie odłożyć na półkę z opowieściami przy obozowym ognisku, to jednak powiedzenie “historia lubi się powtarzać” w tej kwestii może wywołać ciarki na plecach.

Bibliografia:

1. Clifford, The Murder of Mary Ashford: The Crime that Changed English Legal History, Pen and Sword History, 2018.
2. Halifax, The chilling links between two brutal murders 160 years apart, birminghammail.co.uk, 26.11.2015 / dostęp: 08.12.2021.
3. https://www.youtube.com/watch?v=itbkhw5AZYk  / dostęp: 08.12.2021.
4. Dyer, Ivanhoe, chivalry, and the death of Mary Ashford, Criticism. 1997.