Pudzian by się nie powstydził, czyli historyczne siłaczki
artykuł | Autor: Aleksandra Zaprutko-Janicka
Srebrne talerze zwijane w trąbkę? Połamane podkowy? Gwoździe wbijane ręką? Orzechy laskowe miażdżone drobną dłonią? To Herakles? To Superman? Nie! To robota przedstawicielek polskich dynastii i rodzin arystokratycznych.
Na temat szacownych niewiast epoki nowożytnej pisano już wiele. Jedne wsławiały się romansami i skandalami, brylowały na europejskich salonach i wydawały fortuny na drogie stroje oraz klejnoty. Inne zajmowały się działalnością charytatywną, wspierały idee narodowe i propagowały rozwój społeczny swoich dóbr. Aleksandra z Czartoryskich Ogińska łączyła te cechy, ale poza tym odznaczała się… niezwykłą siłą fizyczną.
Ta znana arystokratka urodziła się w roku 1730, a zmarła w 1798. Mając osiemnaście lat wyszła za mąż za Michała Antoniego Sapiehę, a następnie owdowiawszy zawarła drugi mariaż z hetmanem wielkim litewskim – Michałem Ogińskim.
Aleksandra z Czartoryskich Ogińska – kobieta nie tylko piękna, ale też niezwykle silna (źródło: domena publiczna).
Gdy zmarł ojciec księżnej – Michał Fryderyk Czartoryski – ta objęła w posiadanie Siedlce wraz z przyległymi wsiami i folwarkami. Zasłynęła dzięki uczynieniu z odziedziczonego miasta jednego z ważniejszych ośrodków kulturalnych ziem polskich. Księżna Izabela z Flemmingów Czartoryska opisała ją wszakże od całkowicie innej strony:
Tak była silna, że wziąwszy garść orzechów laskowych bez pracy i tak je łatwo zmiotła, że olej spomiędzy palców cieknący widać było. Podkowy łamała, a u stołu z sąsiadem gadając dla zabawki talerze srebrne w trąbkę zwijała. Apetyt miała na miarę takowej siły. Na śniadanie sześćdziesiąt jaj twardo zgotowanych zjadła, dwa kapłony i ze trzy butelki wina wypiła. Obiad był daleko obfitszy i podwieczorka nie darowała, a spać nie mogła, kiedy na kolację rondla krupniku i półmiska pierogów nie zjadła.
Jedno trzeba przyznać księżnej – zaiste był z niej głodomór!
zaiste silne baby ,,i taką mieć w dzisiejszych czasach to prawdziwy skarb hahahaha
Te opowieści są mocno przesadzone. Najlepszym przykładem jest pamiętnikarstwo wieku XVII i XVIII. Jak jeden szlachcic mógł w ciągu 1 tygodnia w karczmie zabić 25 ludzi. To po roku kraj nasz byłyby bezludny.
Nawet jeżeli to jest naciągane to należy pamiętać ze dawniej ludzie byli silniejsi bo przeżycie możliwe było tylko jak się było silnym.Traktorów dla rolników nie było.
Katie Sandwin są dowody na to, że była bardzo silna.http://i.wp.pl/a/f/jpeg/30444/sandwina425.jpeg
Na tym zdjęciu trzyma trzech męszczyzn.
Komentarze z naszego profilu na Fb https://www.facebook.com/ciekawostkihistoryczne:
Grzegorz S.: Pudzian Pudzianem, ale do tego artykułu to Wam bardziej Anetka pasuje http://www.anetaflorczyk.com/
Marta B.: z tego co wiem kiedyś te talerze podkowy były dość miękkie nie takie jak teraz, gdzieś to czytałam więc i Mocny nie był aż tak mocny
Ola Zaprutko-Janicka: Pani Marto, może i nie były tak twarde, jednak nadal wykonane z metalu. Czy wyobraża sobie Pani łamanie podkowy w rękach, nawet takiej aluminiowej? Ja niekoniecznie.
Marta B.: pewnie ma pani rację. Pozdrawiam
Marysia M.: Orzechy też delikatniejsze były?
Sylwia U.: ja myślę, że we wszystkich tych doniesieniach jest dużo przesady. Nawet Pudzian zapewne 60 jaj na śniadanie nie zjada. Podobnie ze zwijaniem srebrnych talerzy w trąbkę. Panie zdaje się były słusznej postury, ale przede wszystkim miały znaczną pozycję, co wyróżniało je byc może wśród innych wątłych niewiast, więc i kronikarze nadawali im cechy ‚mężów mocarnych’
Niedźwiedzie też były bardziej słabowite niż dzisiaj? Przykład co prawda mężczyzny Ciołek siłował się gołymi rękoma z niedźwiedziami i zatrzymywał karety.
Jasne, a mury rozwalał z tzw. dyńki.
@100p: Cięta riposta. Pozdrawiamy ;)
Być może ty to robisz (rozwalasz mury z „dyńki”). Ja tylko powtarzam co o nim napisano.