Kommodus
Cesarz starożytnego Rzymu od 180 roku. Urodził się 31 sierpnia 161 roku, był synem Marka Aureliusza i Faustyny. Już w latach 176-177 ojciec uczynił go trybunem ludowym, współwładcą, konsulem i najwyższym kapłanem. Marek Aureliusz zmarł w trakcie wyprawy wojennej 17 marca 180 roku, w obozie wojskowym w Windobonie, w okolicach obecnego Wiednia na skutek epidemii. Kommodus wbrew testamentowi zrezygnował ze zdobytych przez swojego ojca ziem Markomanów i Kwadów. Nowy cesarz z początku nie rządził osobiście, oddając się rozrywkom i rozpuście, państwem kierował wtedy prefekt pretorianów Perennis.
W roku 182 wykryty został spisek na życie Kommodusa, stracone zostały m.in. jego siostra Lucylla, która miała być zazdrosna o pozycję żony cesarza. Również jego żona Kryspina została później zabita, lecz nie są znane dokładne przyczyny, ponieważ nie brała udziału w spisku Lucylli. Zamachowiec zamierzając się sztyletem krzyknął do Kommodusa „oto, co posyła ci senat”, co stało się przyczyną obsesji cesarza i przyczyną licznych procesów i wymuszonych samobójstw senatorów. W państwie zaś za następcy Perennisa imieniem Kleander powszechna stała się korupcja.
Tak jak niegdyś Kaligula, tak i Kommodus wydawało się, że postradał zmysły. Traktował siebie jak wcielenie Herkulesa, nakazywał, by tak go przedstawiano na licznych posągach, brał również udział w igrzyskach. Kommodus zmienił nawet nazwę Rzymu na Colonia Commodiana. Zdecydowano się ukrócić jego szaleństwo. W nocy z 31 grudnia na 1 stycznia 193 roku Kommodus został zamordowany. W spisku brali udział jego konkubina Marcja oraz ówczesny prefekt pretorianów Emiliusz Letus. Kiedy próba otrucia okazała się nieskuteczna, dzieła dopełnił siłacz Narcyz, który udusił cesarza. Jego następcą został Petrynaks.
