fot.Bundesarchiv/CC BY-SA 3.0 deHans Frank zyskał przydomek „rzeźnika Polski”.
Hans Frank
Urodzony w Karlsruhe, działacz Deutsche Arbeitspartei, przekształconej później w partię nazistowską. Od 1927 roku pracował jako prawnik, broniąc nazistów, głównie w sprawach o pobicie osób o komunistycznych poglądach. Zwrócił na siebie uwagę Hitlera, kiedy pewnego razu wezwał go na rozprawę jako świadka. Od tego momentu Frank reprezentował przywódcę nazistów w sądzie, łącznie w ponad 150 procesach.
W 1939 roku Frank objął funkcję naczelnika partii nazistowskiej. 26 września tego samego roku Hitler mianował go generalnym gubernatorem okupowanej Polski. Urząd ten sprawował przez niemal sześć lat, w tym czasie niszcząc gospodarkę i wykorzystując ludność. Pod jego jurysdykcją znajdowała się większość położonych na terenie Rzeczpospolitej obozów koncentracyjnych. Wśród innych nazistów Frank zasłynął z niezwykłej bezwzględności wobec Polaków i Żydów.
W 1945 roku uciekł z Krakowa, zabierając ze sobą wiele dzieł sztuki, w tym Damę z łasiczką Leonarda da Vinci, Portret młodzieńca Rafaela oraz Krajobraz z miłosiernym samarytaninem Rembrandta. Część obrazów zwrócono później Polsce, ale niektóre przepadły na zawsze. 4 maja został aresztowany przez amerykańskie wojsko. Czterdzieści dwa tomy dzienników, które prowadził, dostarczyły wielu kluczowych dowodów w procesie norymberskim.
Po długiej i zażartej obronie przed Trybunałem, przyznał się do winy i został skazany na śmierć. Przed wykonaniem wyroku nawrócił się i ogłosił, że bierze na siebie odpowiedzialność za zbrodnie wyrządzone przez nazistowskie Niemcy. Powieszono go w nocy 16 października 1946 roku.
O życiu osobistym i działalności nazistowskich zbrodniarzy z punktu widzenia ich córek i synów opowiada wydana niedawno przez Znak Horyzont książka Geralda Posnera „Dzieci Hitlera”.
Dowiedz się więcej o Hansie Franku:
