Zabójstwa na zlecenie w Rosji

Po rozpadzie Związku Radzieckiego w kraju zapanował chaos. Wprawdzie rozwój biznesu nabrał rozpędu, ale brakowało jakichkolwiek zasad lub ustaw regulujących prowadzenie interesów. Powszechnie uważano, że w tej nieczystej grze mogą przetrwać tylko najsilniejsi. A najlepszym sposobem rozwiązywania problemów jest… usunięcie konkurencji.

Michaił Prochorow – ślad w historii

W lutym 1991 roku w Moskwie znaleziono ciało młodego mężczyzny. Zwłoki znajdowały się w rzece. Wersję o utonięciu odrzucono jednak natychmiast, ponieważ do nóg mężczyzny przywiązane były hantle. Szybko udało się ustalić tożsamość zmarłego. Okazało się, że był to 35-letni Michaił Prochorow, który pełnił funkcję dyrektora handlowego Centrum Naukowo-Technicznej Twórczości Młodzieży „Strieła”. Nie wyróżniał się niczym szczególnym na tle innych domorosłych biznesmenów. Zapisał się w historii Rosji tylko dlatego, że był jedną z pierwszych ofiar zabójstw na zlecenie.

fot.fdecomite – Back in the USSR /CC BY 2.0

Milicja nie kwapiła się do walki z przestępczością. Po pierwsze, sami funkcjonariusze nierzadko byli skorumpowani

Śledztwo podjęła prokuratura rejonowa, ale nie zdołała poczynić żadnych konkretnych ustaleń. Dlatego w maju sprawę przejęła Prokuratura Generalna. Ustalono, że Prochorow był świadkiem, a jednocześnie uczestnikiem kilku nielegalnych transakcji. W 1990 roku na prośbę swoich kolegów Dmitrija Barczenkowa i Jurija Badulina (także przedsiębiorców) zaciągnął pożyczkę w wysokości 220 000 dolarów i przekazał im pieniądze.

Po pewnym czasie bank zaczął domagać się zwrotu pożyczki. Przestraszony Prochorow chciał przyznać się do oszustwa. Barczenkow i Badulin ubiegli go – zlecili jego zabójstwo. Morderca zwabił ofiarę do akademika Moskiewskiego Instytutu Lotniczego, uśpił mężczyznę zastrzykiem, a następnie wrzucił do rzeki, przywiązując mu do nóg hantle. Prokuratura Generalna ustaliła, że​​ wykonawcą był niejaki Andriej Łoginowski. Za to zlecenie otrzymał 20 tys. rubli. Podczas przesłuchania oświadczył, że proponował Prochorowowi, iż za tę kwotę odstąpi od wykonania zadania. Biznesmen na to nie przystał, stając się pierwszą z wielu ofiar.

Lista ofiar się wydłuża

Liczba zabójstw na zlecenie szybko wzrastała. Wiadomości o morderstwach regularnie pojawiały się w prasie i telewizji. Na przykład 22 stycznia 1993 roku czasopismo „Kommiersant” napisało o śmierci Igora Wasiljewa, prezesa i właściciela spółki „Garant”. Pewnego wieczoru przedsiębiorca wraz ze swoją dziewczyną wyszedł z mieszania na trzecim piętrze bloku na Prospekcie Mira, w samym sercu rosyjskiej stolicy. Para szła w odwiedziny do przyjaciół. Na nieoświetlonej klatce schodowej zaczaił się mężczyzna, który dwukrotnie strzelił Wasiljewowi w klatkę piersiową. Biznesmen i jego towarzyszka zdołali wrócić do mieszkania. Obrażenia mężczyzny były jednak na tyle poważne, że ten zmarł.

Śledczy ustalili, że w okresie poprzedzającym zabójstwo Wasiljewowi niejednokrotnie grożono. Jako że był on właścicielem kilku dobrze prosperujących restauracji, konkurenci „proponowali” mu sprzedaż lokali za symboliczną kwotę. Wasiljew nie przystał na tę wątpliwą propozycję i przypłacił to życiem.

7 czerwca 1994 roku dokonano zamachu na życie jednego z największych rosyjskich oligarchów Borysa Bieriezowskiego. Pod jego mercedesa podłożono ładunek wybuchowy. Mężczyzna ocalał, choć odniósł pewne obrażenia: kilka drobnych ran odłamkowych twarzy, szyi i oczu, a także oparzenia pierwszego i drugiego stopnia na obu dłoniach. Czy jego zabójstwo zlecili konkurenci?

Tego samego dnia w Moskwie odnotowano kolejną eksplozję. Swiatosław Griecki, właściciel firmy „Elita”, stracił lewą nogę, rana prawej kończyny była bardzo poważna. Ranna została też żona biznesmena. W toku śledztwa ustalono, że Griecki wszedł w konflikt ze zorganizowaną grupą przestępczą, która domagała się od niego haraczu. Najpierw płacił gangsterom, ale gdy kwoty stały się wyższe, Griecki odmówił „współpracy”. Bandyci niejednokrotnie grozili biznesmenowi. W końcu go zabili.

Czytaj też: Handel ludźmi w carskiej Rosji

Rosja – „przestępcze mocarstwo”

Należy powiedzieć kilka słów o zorganizowanych grupach przestępczych. Kontrolowały one praktycznie wszystkie dziedziny życia w Moskwie i innych dużych rosyjskich miastach: burdele, restauracje, mały i średni biznes, salony urody, rynki, kluby fitness. Właściciele tych firm płacili haracz za „opiekę”. Ci, którzy niechętnie uiszczali opłaty, byli zastraszani i szantażowani. Jeśli nadal się opierali, byli zabijani.

fot.New Look Team/CC BY-SA 3.0

Najgłośniejszym zabójstwem lat 90. było morderstwo 39-letniego Władisława Listjewa, największej gwiazdy telewizji rosyjskiej i ulubieńca widzów.

Najgłośniejszym zabójstwem lat 90. było morderstwo 39-letniego Władisława Listjewa, największej gwiazdy telewizji rosyjskiej i ulubieńca widzów. Dziennikarz zginął 1 marca 1995 roku na klatce bloku, w którym mieszkał. Kilka tygodni wcześniej Listjew został szefem I Programu rosyjskiej telewizji. Zaczął zaprowadzać nowe porządki, m.in. chciał uczynić rynek reklam bardziej cywilizowanym i zlikwidować szarą strefę. Podobno wywołało to niezadowolenie największy graczy na rosyjskim rynku. Postanowili „zlikwidować” dziennikarza. Morderców Listjewa nigdy nie znaleziono.

Skala zabójstw na zlecenie była tak duża, że ówczesny prezydent Rosji Borys Jelcyn często mawiał, że jego kraj przemienił się w „przestępcze mocarstwo”.

Czytaj też: Zamach na Georgiego Markowa

Bohaterowie naszych czasów

Według Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji w 1992 roku w kraju odnotowano co najmniej 100 zabójstw na zlecenie, w 1993 roku – 237, w 1994 roku – ponad 400, w 1996 roku – ok. 600, w 1999 roku – 900.

Ale milicja nie kwapiła się do walki z przestępczością. Po pierwsze, sami funkcjonariusze nierzadko byli skorumpowani. Po drugie, w milicji były ogromne braki kadrowe. Paradoksalnie dla młodego pokolenia Rosjan „kilerzy”, jak nazywano płatnych zabójców w Rosji, stali się bohaterami. Przyczyniły się do tego m.in. filmy i seriale, ukazujące ten „zawód” w bardzo romantycznym świetle. Nie bez znaczenia były też wysokie honoraria. Ot, łatwe pieniądze za kilka strzałów.

fot.Kremlin.ru/CC BY 4.0

Borys Jelcyn często mawiał, że jego kraj przemienił się w „przestępcze mocarstwo”.

Jednym z najlepiej opłacanych „speców” był Aleksander Sołonik, znany pod pseudonimem „Sasza Macedoński”. Zabójca używał różnorodnej broni: od pistoletów TT i karabinów snajperskich po granatniki. Jego honoraria sięgały pół miliona dolarów. Inny kiler, Oleg Pronin, ps. „Al Capone”, popełnił 22 morderstwa. Najsłynniejszym zleceniem było zabójstwo starszego śledczego Jurija Kereza prowadzącego sprawę przeciwko jednej ze zorganizowanych grup przestępczych. Pronin starannie przygotowywał się do morderstwa: przebrał się za bezdomnego i przez kilka dni obserwował dom Kereza. Z kolei Aleksander Pustowałow zabijał, gdy „obiekt” spożywał posiłek. Następnie rozczłonkowywał swoją ofiarę.

Bibliografia:

1. Матвеев O., Совсем отмороженные бандюки». По каким законам жил криминальный мир Москвы 90-х, moslenta.ru.
2. Монстры из 90-х: 7 самых известных киллеров России, bigpicture.ru.
3. Хохлов O., Портрет предпринимателя 1990-х в газетных некрологах . Эпоха, когда редкий день обходился без физического уничтожения бизнесменов, secretmag.ru.