ZAPOWIEDŹ

W październiku 1519 roku na grobli wiodącej do stolicy Azteków Cortés stanął oko w oko z Moctezumą. O tym oraz tym, co działo się później, opowiadano wiele razy, lecz zawsze słowami Hiszpanów. Ale w ich cieniu zaintrygowani alfabetem łacińskim Aztecy również zaczęli go używać do utrwalania swojej historii. Do niedawna źródła te, spisane w języku nahuatl i tylko częściowo przełożone na języki europejskie, były niemalże nieznane i rzadko wykorzystywane.

Camilla Townsend, obficie czerpiąc z tych tekstów, przekonująco kreśli obraz ludzi, a nie egzotycznych, żądnych krwi postaci z europejskich stereotypów. Hiszpańskiego podboju zaś bynajmniej nie przedstawia jako apokalipsy, lecz traumę, z którą meksykańscy autochtoni potrafili się uporać, by znaleźć sobie miejsce w nowej rzeczywistości.

To najlepsza z dotychczas napisanych historii Azteków i kropka. Wartość „Piątego Słońca” polega na tym, że burzy ono utrwalony przez kolonizatorów karykaturalny wizerunek Azteków oraz Nahua i ukazuje ich jako ludzi w pełnym znaczeniu tego słowa, z wadami, zdolnych do okrucieństwa i przemocy, ale także do głębokiej miłości.– „History Today”

„Piąte Słońce” jest niezbędną lekturą o kulturowej tkance Meksyku, pomagającą ocalić skomplikowaną, wielowarstwową historię, która w przeciwnym razie mogłaby zostać zapomniana.– „Wall Street Journal”

Camilla Townsend jest profesorem zwyczajnym na wydziale historii Uniwersytetu Rutgersa, autorką wielu książek, w tym: Malintzin’s Choices: An Indian Woman in the Conquest of Mexico, Pocahontas and the Powhatan Dilemma oraz The Annals of Native America: How the Nahuas of Colonial Mexico Kept Their History Alive, które zdobyły wiele nagród, między innymi Albert J. Beverage Award przyznawaną przez American Historical Association. Renomowany Uniwersytet McGilla przyznał jej w 2020 roku za Piąte Słońce Cundill History Prize – nagrodę za najlepszą książkę historyczną roku.