Jadwiga, która stała się kaleką. Izabela, niestrudzenie walcząca o władzę. Zofia, wydana za starucha. Anna, której nikt nie chciał. I w końcu Katarzyna, więziona i upokorzona. Życie pięciu królewien udowadnia, że najważniejszą rolę w historii kreowanej przez mężczyzn odegrały kobiety.
Regina jest prostą chłopką, dla której Kraków to obietnica lepszego bytu i zarobku. Dziewczyna zostaje przyjęta na służbę do mistrza Bartłomieja, uznanego słodownika, który, jak szybko się okazuje, oczekuje od niej oddania i posłuszeństwa nie tylko w kuchni… Wkrótce na świat przychodzi „potworek” – Regina nie umie myśleć inaczej o swojej córce karlicy. A jednak to właśnie Dosia trafia na królewski dwór. To jej oczami – postaci prawdziwej, która rzeczywiście przechadzała się po królewskich krużgankach, opiekunki, świadka wydarzeń, uczt, ślubów, spisków i gwałtów – podglądamy codzienne życie jagiellońskich królewien: Jadwigi, Izabeli, Zofii, Anny i Katarzyny.
Anna Brzezińska, ceniona pisarka i mediewistka, powraca z nową zaskakującą książką. Na przeszło ośmiuset stronach opisuje życie kobiet za czasów ostatnich Jagiellonów. Jej bohaterkami są nie tyko uprzywilejowane – jak mogłoby się zdawać – córki króla Zygmunta I Starego z małżeństw z Barbarą Zápolyą i Boną Sforzą, ale także bękarcice, mieszczki, kobiety z plebsu przyjmowane do pracy jako sługi, a traktowane jak niewolnice.
Najnowsza książka Anny Brzezińskiej „Córki Wawelu” (Wydawnictwo Literackie 2017) to opowieść o Polsce Jagiellonów oczami kobiet. To one odegrały największą rolę w historii kreowanej przez mężczyzn.
Córki Wawelu… zadziwiają rozmachem i drobiazgowością, jednocześnie pociągają barwną fabułą i plastycznością opisów. Brzezińska, jako wytrawna historyczka i znawczyni epoki, dba o szczegóły, powołuje się na źródła, a jako pisarka, tak ciekawie snuje opowieść, że jej książkę czytać można na równi jako dzieło historyczne i wciągającą powieść. To właśnie tu toczyła się historia: pomiędzy komnatami, na uliczkach, w spiżarniach i w ciemnych zaułkach Krakowa. Często miały na nią wpływ z pozoru mało znaczące wydarzenia, co Brzezińska potwierdza w dokumentach. Tylko tam, gdzie brakuje źródeł, pisarka wspomaga się wyobraźnią.
Słowem, to książka totalna, jakiej w polskiej literaturze historycznej jeszcze nie było. Czegoś takiego jeszcze nie było. Opowieść o renesansowej Polsce, Wawelu i jagiellońskich królewnach – z kobiecego punktu widzenia. A kobiety widzą więcej, bo widzą i kuchnię, i sypialnię, i skarbiec, i stajnię. Słyszą szepty w kuluarach, wyczuwają pismo nosem. To wszystko jest w tej książce, przeczytałem z zapartym tchem. – Wojciech Orliński, „Gazeta Wyborcza”.
Niezwykła opowieść o jagiellońskich królewnach, wychowanych u stóp Wawelu:
KOMENTARZE (2)
Było, było…Hanna Muszyńska – Hoffmanowa ” Zamorska Jagiellonka”’- narratorka karlica Dosia .
Faktycznie, narratorką książki „Zamorska Jagiellonka” była także karlica Dosieczka. Jednak na tym właściwie podobieństwa się kończą. Książka Pani Brzezińskiej jest kilkakrotnie obszerniejsza i przedstawia kompleksowo życie ówczesnych polskich księżniczek. Polecam zresztą lekturę, by przekonać się o wyjątkowości tej książki.