Elżbieta I Wielka (1533-1603) – królowa Anglii i Irlandii z dynastii Tudorów, nazywana Królową Dziewicą. Córka Henryka VIII i Anny Boleyn. Marginalizowana przez ojca, który uznał ją za nieprawe dziecko i przez starszą, przyrodnią siostrę Marię, która na krótko uwięziła ją w londyńskiej Tower. Objęła władzę po śmierci Krwawej Marii, w 1558 roku. Ugruntowała pozycję kościoła anglikańskiego, popierała rozbudowę floty i rozwój handlu. Za jej czasów Anglia urosła do rangi jednego z europejskich mocarstw.