Była w samym sercu najważniejszych wydarzeń XX wieku, próbując mimo to odnaleźć własną drogę do szczęście. Jej losy, bardziej dramatyczne i zaskakujące niż fabuła najlepszych powieści, mogłyby posłużyć za scenariusz co najmniej kilku hollywoodzkich przebojów kinowych. A jej pochodzenie stało się przekleństwem.
Małej Swietłanie niczego nie brakowało. Była nazywana kremlowską księżniczką. W dzieciństwie i młodości opływała w luksusy, o jakich nie mogli nawet marzyć inni obywatele komunistycznego imperium. Wychowana w zbytku Kremla, wśród kochających ją ludzi, nie wiedziała, że już niedługo jej życie stanie się koszmarem, a najdroższego ojca uzna się za największego zbrodniarza w dziejach.
Była ukochanym dzieckiem wielkiego wodza. Miłość ta jednak doprowadziła do tragedii. Toksyczne relacje rodzinne pchnęły jej zrozpaczoną matkę do popełnienia samobójstwa. Ludzie z najbliższego otoczenia znikali bez śladu w niewyjaśnionych okolicznościach. Kiedy Stalin dowiedział się o potajemnych spotkaniach Swietłany ze słynnym scenarzystą filmowym Aleksiejem Kaplerem – jej pierwszą wielką miłością – skazał ukochanego córki na 10 lat łagru.
Swietłana Alliłujewa – córka Józefa Stalina. Z tym piętnem przyjdzie się jej zmagać przez całe życie. W wieku niemal 40 lat, w 1967 roku, po brawurowej ucieczce z kraju poprosiła o azyl polityczny w USA i potępiła zbrodnicze rządy własnego ojca i system sowieckiej władzy.
„Nie łudzę się już ani trochę, że kiedykolwiek uda mi się uwolnić od tej łatki – że przestanę być córką Stalina. […] Rodziców się nie wybiera, ale żałuję, że moja matka nie wyszła za cieślę” – zwykła mawiać.
W książce Rosemary Sullivan pod tytułem „Córka Stalina” odkrywamy kulisy życia nie tylko córki dyktatora, ale przede wszystkim kobiety z krwi i kości, zmagającej się z trudami codziennej egzystencji – skomplikowanymi uczuciami, łączącymi ją z rodziną i dziećmi, a przede wszystkim z ojcem.
Historia Alliłujewej opowiedziana jest przystępnym, barwnym językiem, nie tracąc wiarygodności historycznej. Autorka korzystała z archiwów sowieckich władz, KGB i CIA, do których otrzymała dostęp.
Książka kanadyjskiej autorki to powieść biograficzna najwyższej próby. Nie chodzi tu wyłącznie o historyczną wiarygodność. Daleko jej do nudnego akademickiego opracowania. Źródła, listy czy relacje wplecione są w dynamiczną opowieść. Sposób poprowadzenia narracji cały czas utrzymuje nas w napięciu ze względu na niesamowite wydarzenia z życia bohaterki. Sullivan tworzy skomplikowany psychologiczny portret Swietłany, wiernie relacjonując jej losy.
„Córka Stalina” pozwala nam poznać jedną z najbardziej niezwykłych biografii XX wieku. Zilustrowana licznymi fotografiami, pokazuje życie Swietłany bez retuszu. Rosemary Sullivan napisała porywającą książkę, która przypadnie do gustu nie tylko miłośnikom biografii. Powinien sięgnąć po nią każdy, kto kocha niebanalne i świetnie opowiedziane historie.
„Córka Stalina”, biografia Swietłany Alliłujewej, oparta na wnikliwych badaniach i wywiadach z żyjącymi jeszcze świadkami historii, wciąga jak dramatyczna powieść pełna zaskakujących zwrotów akcji. Wychowana na Kremlu, w twierdzy carów, Swietłana powtarzała często, że wolałaby być córką cieśli, ale „rodziców się nie wybiera.” Świadoma zbrodni ojca, których ofiarami padały także osoby jej najbliższe, córka Stalina całe życie desperacko starała się wyzwolić z ojcowskiego uścisku.
Rosemary Sullivan pisze z głęboką empatią, wrażliwością i subtelnością. Jest biografem najwyższej klasy.
Ewa Stachniak, autorka „Cesarzowej Nocy” i „Katarzyny Wielkiej”
Polityczne intrygi, przeszłość, która kształtuje teraźniejszość, paraliżujący, wszechobecny strach i ogromna wola walki. To wszystko sprawia, że opowieść o życiu Swietłany, córki Stalina, czyta się z zapartym tchem.
Magdalena Kordel, autorka bestsellerów takich jak: „Anioł do wynajęcia” i „Uroczysko”
KOMENTARZE (2)
A co z dziećmi Niemieckich zbrodniarzy wojennych ???
Niby jakiej odpowiedzi oczekujesz pod notką dotyczącą książki „Córka Stalina”?