18 lutego 1930 roku, używając 13-calowego (33-cm) teleskopu w Obserwatorium Lowella we Flagstaff w Arizonie, Clyde W. Tombaugh, 24-letni Amerykanin bez formalnego wykształcenia astronomicznego, odkrył roku planetę karłowatą Pluton.
Tombaugh urodził się w rodzinie rolników. Jego nadzieje na uczęszczanie do college’u zostały rozwiane, gdy gradobicie zniszczyło dom jego rodziców. Rodzina przeniosła się do Kansas w 1922 roku i rozpoczęła nowe życie w pobliżu miasta Burdett. Młody Clyde był samoukiem, poznawał tajniki geometrii i trygonometrii. W wieku 20 lat zbudował swój pierwszy teleskop. Obserwował Marsa i Jowisza, a rysunki swoich obserwacji wysyłał do Obserwatorium Lowella w Flagstaff, w Arizonie. Prosił tylko o pomoc i sugestie, ale Vesto M. Slipher, dyrektor Lowell, zaproponował mu stanowisko asystenta badawczego. Był rok 1929. Tombaugh przyjął ofertę i pozostał tam przez 14 lat.
Do 24 sierpnia 2006 roku, Pluton był uważany za dziewiątą i najbardziej zewnętrzną planetę Układu Słonecznego. Po znalezieniu coraz większej liczby plutoidów – czyli podobnych rozmiarów ciał z Pasa Kuipera – opracowano dokładniejszą definicję tego terminu. Od tego czasu został sklasyfikowany jako planeta karłowata.
Powierzchnia Plutona wynosi 17,6 miliona kilometrów kwadratowych, obrazując to mniej więcej wielkości Ameryki Południowej. Pluton obraca się raz wokół własnej osi co 6,387 dni i potrzebuje 247,94 lat na okrążenie Słońca.
Czytaj także: Dzięki tym nazistowskim zbrodniarzom Amerykanie polecieli w kosmos
KOMENTARZE
W tym momencie nie ma komentrzy.