Co musisz wiedzieć o rzymskich legionach
historia obrazkowa | | Autorzy: Roman Sidorski i Adam Pietrzyk
Jak uzbrojeni byli legioniści? Ile czasu trwała ich służba? Jak dużo zarabiali? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w naszej infografice poświęconej najdoskonalszej machinie wojennej starożytnego świata.
Dole i niedole legionistów w książce:
Ben Kane
Zapomniany Legion
Ponad 800 000 sprzedanych egzemplarzy książek Bena Kane’a. Ta liczba mówi sama za siebie!
Porywająca akcja, nieprzewidywalna fabuła i niezwykła panorama starożytnego świata.
TRZECH MĘŻCZYZN
Tarkwiniusz, etruski wojownik i wróżbita. Brennus Gall, jeden z najbardziej przerażających rzymskich gladiatorów. I Romulus, chłopiec-niewolnik, sprzedany do szkoły gladiatorów, ale marzący o zemście za los swój i siostry bliźniaczki, Fabioli.
JEDNA KOBIETA
Fabiola, sprzedana do domu publicznego jako trzynastolatka. Kochana przez jednego z najpotężniejszych ludzi Rzymskiej Republiki. Pełna …
| Sklep | Format | Zwykła cena | Cena dla naszych czytelników |
| paskarz.pl | 46.90 zł | 25.80 zł idź do sklepu » |
Warto pamiętać że rozmiar legionu zmieniał się w czasie, to co było na końcu nijak nie ma się do złotego okresu imperium
Żołd (stipiendium) to tylko część dochodów legionisty. Żołnierze dostawali często gęsto różnego rodzaju zasiłki np. na rytualne posiłki (epulum), na sól (salgacum) czy gwoździe do sandałów (nie przypomnę sobie teraz za cholerę jak się to zwało). Do tego różnego rodzaju donacje (donativa)czczące wstąpienie tron nowego cesarza, jego urodziny, narodziny następcy tronu, premie za udane manewry; o nagrodach za zwycięstwa w boju nie ma co wspominać, bo to oczywista oczywistość. Do tego legiony miały z reguły stałe miejsca stacjonowania, więc legioniści często gęsto byli drobnymi pożyczkodawcami dla miejscowych, nie mówiąc o tym, ze wielu dorabiało na boku całkiem niewąskim handlem różnościami. Nie było to więc aż tak źle. Końca służby dożywało około 50% legionistów, co na tle ówczesnej średniej wcale nie jest złym wynikiem zważywszy duże ryzyko zawodowe. Biorąc pod uwagę wypłatę odprawy z kasy legionowej plus nadział ziemski legionista z reguły wychodził do cywila nieźle zaopatrzony, bez lęku o starość. Oczywiście rzadko sam brał się do uprawy, z reguły dzierżawił ziemię jakiemuś rolnikowi. No i zarówno Rzym jak i inne wielkie miasta zawsze potrzebowały ludzi obeznanych z bronią do takich czy innych więcej lub mniej legalnych uczynków.
Wybrane komentarze do artykułu z naszego facebookowego profilu…
https://www.facebook.com/ciekawostkihistoryczne/posts/1131344156894242
Stanislaw G.:
Gdzie im tam do garstki zuchów Dżyngis Chana…
Leszek P.:
W czasach legionów to raczej zuchów Attyli.
Stanislaw G.:
To wiem. Ale chodzi mi o rekordowa sprawność machiny wojennej świata. To jest rekord historyczny: ilość podbitego terytorium i ludzi na jednego żołnierza.
…oraz z profilu „Ciekawostki historyczne, o których prawdopodobnie nie słyszałeś”
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=407341906122993&id=157583547765498
Kasper W.:
Były 2 pila nie jedno.
Wydaję mi się że manica nie była przez cały czas na wyposażeniu legionów, a przynajmniej nie dla każdego legionisty. Przy gladiusie pokusiłbym się o wzmiankę że była to broń służąca raczej do pchnięć niż cięć.
Bardzo fajny artykuł, żałuję tylko że dosyć krótki i skoro mowa o legionach jako maszynie, to warto by było wspomnieć o oddziałach jazdy czy miotaczy, jak również o auxiliari których za pryncypatu było tyle samo co legionistów.
dupa z was
Drodzy Panowie. Centuria składała się z dziesięciu contuberium. Czyli ośmiu ludków. Pozdrawiam.