fot.Max Halberstadt/domena publicznaZygmunt Freud – twórca psychoanalizy.
Zygmunt Freud
Austriacki lekarz żydowskiego pochodzenia, twórca psychoanalizy. Urodził się 6 maja 1856 roku we Freibergu (ob. Příbor) na Morawach, będących wówczas częścią imperium Austro-Węgierskiego. Jego rodzina w 1859 roku przeniosła się do Lipska, a następnie do Wiednia, gdzie Freud mieszkał do 1938 roku.
W 1873 roku skończył gimnazjum i rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim. Od 1882 roku pracował w szpitalu u boku psychiatry Theodora Meynerta i Hermana Nothnagela, specjalisty od medycyny wewnętrznej. Trzy lata póxniej zaczął wykładać neuropatologię. Badał również lecznicze działanie kokainy; skutki tych badań okazały się tragiczne, doprowadzając do uzależnienia i śmierci jego bliskiego przyjaciela i na lata negatywnie wpływając na jego reputację.
W 1885 roku wyjechał do Paryża, gdzie spędził 19 tygodni, studiując neuropatologię w klinice Salpêtrière u boku Jeana-Martina Charcota. To właśnie tam doszedł do wniosku, że źródła zaburzeń psychicznych należy szukać raczej w umyśle, niż w mózgu. Po powrocie do Wiednia w lutym 1886 roku zaczął rozwijać te idee. Kształtowały się one między innymi w dialogu z jego wieloletnim przyjacielem, lekarzem Wilhelmem Fliessem. Współpracował też z lekarzem Józefem Breuerem, który eksperymentował w tym czasie z wykorzystaniem hipnozy w trakcie leczenia. W tym czasie ożenił się z Marthą Bernays, z którą miał szóstkę dzieci.
W 1891 roku otworzył własną praktykę lekarską przy ulicy Berggasse 19. W kolejnych latach pracował nad koncepcjami takimi, jak wolne skojarzenia, fantazje, ukryte pragnienia, które stały się głównymi elementami psychoanalizy. W 1899 roku wydał swoje najważniejsze dzieło: „Objaśnianie marzeń sennych”. W kolejnej książce, pod tytułem „Psychoanaliza życia codziennego” (1904), po raz pierwszy użył określenia „psychoanaliza”. Następna praca, „Trzy rozprawy z teorii seksualnej” (1905), postawiła go w szeregu pionierów seksuologii. W kolejnych latach podejmował dalsze badania, skupione na zagadnieniach tabu, popędów, rozwoju kultury itp.
Freud szybko zebrał grono zwolenników swoich teorii. Do jego uczniów należeli Alfred Adler, Karl Gustav Jung czy Wilhelm Reich. Już w 1902 roku założyli oni Środowe Koło Psychologiczne (od 1908 roku Wiedeńskie Towarzystwo Psychoanalityczne). Już pierwsze dekady przyniosły jednak szereg rozłamów w kształtującym się ruchu psychoanalitycznym.
Freud rozwijał swoje studia w Wiedniu do momentu Anschlussu Austrii. Po przejęciu władzy przez nazistów przeniósł się do Londynu, obawiając się represji. Zmarł 23 września 1939 roku, kilka tygodni po wybuchu II wojny światowej.
