Witold Pilecki
Polski żołnierz, rotmistrz kawalerii, dobrowolny więzień KL Auschwitz. Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 roku. Dorastał w Wilnie, był jednym z harcerzy. Pod koniec I wojny światowej, w 1918 roku przystąpił do oddziałów samoobrony. W latach 1918-1921 w szeregach Wojska Polskiego brał udział w wojnie bolszewickiej. Po wojnie był członkiem Związku Bezpieczeństwa Kraju. Krótko studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.
Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 roku. W okupowanej Warszawie był jednym z twórców Tajnej Armii Polskiej. W 1940 roku rotmistrz Witold Pilecki sprowokował swoje aresztowanie przez Gestapo i jako Tomasz Serafiński trafił do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, celem było zbadanie sytuacji w obozie. Założył w obozie Związek Organizacji Wojskowej. Otrzymał w nim numer 4859. Zagrożony dekonspiracją 27 kwietnia 1943 podjął wraz z dwoma współwięźniami udaną próbę ucieczki. Następnie działał w Kedywie, czyli Kierownictwie Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim, dowodził jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II. Po upadku powstania trafił do niemieckiej niewoli, przebywał m.in. w Murnau. Po zakończeniu II wojny światowej otrzymał przydział do II Korpusu Polskiego. W grudniu 1945 roku na rozkaz gen. Władysława Andersa wysłano go do Polski, by prowadził działalność wywiadowczą.
Został aresztowany 8 maja 1947 roku. Rtm Pileckiego poddano torturom i postawiono przed wojskowym sądem rejonowym między innymi za przygotowywanie zamachu na życie wysokich funkcjonariuszy bezpieki. Proces rozpoczął się 3 marca 1948 roku. Oskarżał mjr Czesław Łapiński, przewodniczącym składu sędziowskiego był ppłk Jan Hryckowian. Witold Pilecki został 15 marca 1948 roku skazany na karę śmierci i stracony 25 maja 1948 roku. Egzekucja przez strzał w tył głowy miała miejsce w więzieniu na ul. Rakowieckiej. Miejsce pochówku rotmistrza Witolda Pileckiego nie zostało ujawnione. Unieważnienie wyroku w sprawie Witolda Pileckiego oraz pozostałych zasądzonych wraz z nim w 1948 roku oskarżonych nastąpiło dnia 1 października 1990 roku. Wojskowy Sąd Najwyższy uwolnił skazanych od stawianych im ongiś zarzutów, podkreślając niesprawiedliwy charakter wydanych wyroków, które zapadły z naruszeniem prawa. W 2002 roku przeciwko prokuratorowi Czesławowi Łapińskiemu, oskarżającemu w procesie rotmistrza, Instytut Pamięci Narodowej wniósł akt oskarżenia. Do wydania wyroku nie doszło wobec śmierci oskarżonego w 2004 roku. W roku 2006 rotmistrz Pilecki został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.
Sprawdź, gdzie kupić „Ochotnik. O rotmistrzu Witoldzie Pileckim”: