Odkrycie grupy krwi – A, B i 0.

Karl wykładał wówczas na Uniwersytecie Wiedeńskim. Jednym z obszarów jego badań była genetyka krwi ludzkiej, którą porównywał z krwią małp. Zauważył, że podczas mieszania krwi dwóch osób czerwone krwinki czasami zlepiają się, tworząc widoczne grudki. Przeanalizował krew 22 osób, w tym własną i pięciu współpracowników w swoim laboratorium. W tym celu najpierw oddzielił surowicę od krwi pełnej, następnie przemył krwinki czerwone i zanurzył je w roztworze soli fizjologicznej.

Na koniec przetestował każdą surowicę z różnymi uzyskanymi krwinkami czerwonymi i zestawił wyniki w tabeli. W ten sposób odkrył trzy różne typy krwinek czerwonych, zwane A, B i O.

Dwa lata później dwóch jego uczniów, Alfredo de Castello i Adriano Sturli , przeanalizowało 155 próbek i odkryło czwartą grupę, którą nazwali AB.

Za to odkrycie Landsteiner otrzymał w 1930 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.