7 lipca 1930 roku rozpoczęto budowę Zapora Hoovera. Przez kolejne pięć lat 21 000 ludzi pracowało nad stworzeniem największej tamy w swoim czasie, a także jednej z największych konstrukcji stworzonych przez człowieka w ogóle.
Mimo że sama budowa trwała 5 lat, to ogólnie prace nad nią trwały prawie 30 lat. Arthur Powell Davis, inżynier z Biura Rekultywacji, miał swoją wizję podobnej zapory już w 1902 roku, a jego raport na ten temat stał się dokumentem przewodnim, gdy w 1922 roku zaczęto planować rozpoczęcie budowy tamy.
fot. Kay Röllig/CC BY 3.0
Wykonawcy zakończyli pracę dwa lata przed terminem i miliony dolarów poniżej zakładanego budżetu. Dziś Zapora Hoovera generuje rocznie ilość energii wystarczającą do zaspokojenia potrzeb ponad miliona ludzi i stanowi, jak powiedział artysta Oskar Hansen, „pomnik zbiorowego geniuszu, który ujawnia się w wysiłkach społeczności wokół wspólnej potrzeby lub ideału”. Zapora została nazwana imieniem Herberta Hoovera, który odegrał kluczową rolę w jej powstaniu, początkowo jako sekretarz handlu, następnie jako prezydent USA. Betonowa zapora wodna typu grawitacyjno-łukowego, zbudowana została w Czarnym Kanionie na rzece Kolorado w Stanach Zjednoczonych, na granicy stanów Arizona i Nevada. Tama ma wysokość 224,1 m i długość 379,2 m. Szerokość u podstawy wynosi 200 m, a na górze 15 m. Maksymalna moc elektrowni wodnej wynosi 2074 MW.
KOMENTARZE (1)
Nie ma tu ani słowa o historii tej zapory. To bardziej kilka zdań wykolejonych z Wikipedii, niż jakikolwiek solidny artykuł.