Władysław Herman

Książę Polski z dynastii Piastów. Był synem Kazimierza Odnowiciela i Marii Dobroniegi. Na tronie zasiadł około 1080 roku, po tym, jak jego starszy brat, koronowany na króla Bolesław Śmiały, został zmuszony do opuszczenia kraju i zginął na Węgrzech w bliżej nieznanych okolicznościach.

Władysław Herman władzę przejął zapewne z rąk opozycyjnego stronnictwa, które doprowadziło do przepędzenia króla. Niewykluczone zresztą, że sam też był zaangażowany w spisek przeciwko poprzednikowi. Miał dwóch synów – Zbigniewa z nieznanego związku i Bolesława Krzywoustego urodzonego przez ruską księżniczkę Zbysławę. Szczególną rolę u jego boku zajmowała kolejna małżonka – była królowa Węgier, ambitna Judyta Maria Salicka. Zdaniem historyków książę pozwalał jej znacząco wpływać na sprawy kraju. Przede wszystkim jednak ogromną część swojej władzy oddał w ręce czołowego urzędnika dworu – palatyna Sieciecha, który dowodził w imieniu Władysława Hermana wyprawami zbrojnymi i podejmował kluczowe decyzje polityczne.

Kiedy przeciwko Władysławowi Hermanowi zbuntowali się synowie, książę zgodził się podzielić państwo między nich, dla siebie zostawiając tylko Mazowsze i przynajmniej nominalną zwierzchność nad pozostałymi dzielnicami. Uważany jest za władcę chwiejnego i nieudolnego, choć w opinii historyków jego krytyka jest przesadzona i nie w pełni uzasadniona. Faktem jest natomiast, że nie zgłaszał pretensji do królewskiego tytułu swojego brata. Był tylko księciem, podobnie jak wszyscy kolejni polscy władcy, aż do Przemysła II.

Dowiedz się więcej o Władysławie Hermanie:

Średniowiecze