Kleopatra Wielka, Kleopatra VII Filopator (69-30 p.n.e.)
Ostatnia niezależna królowa Egiptu, pochodziła z dynastii Ptolemeuszów. Władzę objęła w roku 51 po śmierci Ptolemeusza XII Auletesa wspólnie z bratem Ptolemeuszem XIII Filopatorem. Na skutek spisku dworskich dostojników w 49 roku musiała uciec z Egiptu do Palestyny. W momencie spotkania zorganizowanej przez nią armii z wojskami brata na statku przypłynął uciekający przed Cezarem Pompejusz, który został zamordowany przez stronników Ptolemeusza XIII. Ściągnęło to na tego ostatniego gniew Cezara, który zażądał, by pogodził się z siostrą.
Po przybyciu Cezara i Kleopatry do Aleksandrii wzniecono przeciwko nim bunt, który udało się opanować dzięki posiłkom przybyłym z Syrii i Palestyny. Ptolemeusz XIII zginął w 47 roku. Juliusz Cezar postanowił, że Kleopatra będzie rządzić Egiptem wspólnie z kolejnym młodszym bratem Ptolemeuszem XIV. W tym okresie zaczął się słynny romans Kleopatry z Cezarem. W połowie roku 47 urodziła jego syna, Ptolemeusza Cezara, nazywanego Cezarionem. W 46 roku wybrała się do Rzymu, gdzie spędziła 2 lata.
Kiedy po śmierci Cezara powróciła do Egiptu, nakazała zamordowanie Ptolemeusza XIV, zaś sama zaczęła rządzić w imieniu syna. Po zwycięskiej dla Marka Antoniusza bitwie pod Filippi (rok 42) spotkała się z nim w Tarsie. Dało to początek ich romansowi, zaś Kleopatra urodziła dwójkę jego dzieci. Do Egiptu przyłączono nowe terytoria, m.in. Cypr i część Krety, a samo państwo się w tym czasie wzmocniło. 2 września 31 roku Antoniusz poniósł klęskę w bitwie pod Akcjum, a w roku 30 do Egiptu wkroczyły wojska Oktawiana. Nie widząc szansy na utrzymanie się u władzy Kleopatra 12 sierpnia 30 roku popełniła samobójstwo, prawdopodobnie wypijając truciznę.