fot.domena publicznaKatarzyna Habsburżanka (fot. domena publiczna)
Katarzyna Habsburżanka (1533-1572)
Córka cesarza Ferdynanda I i Anny Jagiellonki, żona Zygmunta Augusta. Katarzyna urodziła się w 1533 roku w Wiedniu. Jako szesnastolatka wyszła za mąż za księcia Mantui Franciszka III. Już kilka miesięcy po ślubie, w 1550 roku, owdowiała po tym, jak jej mąż utonął w jeziorze. Katarzyna wróciła na dwór swojego ojca.
Trzy lata później do Wiednia przybyli polscy posłowie poszukujący żony dla również owdowiałego Zygmunta Augusta. Wśród nich był jeden z krewniaków niedawno zmarłej Barbary Radziwiłłówny. Ewentualny związek wymagał dyspensy papieża (nie dość, że narzeczeni byli spokrewnieni, to jeszcze wcześniej żoną polskiego króla była rodzona siostra Katarzyny, Elżbieta). Zgodę udało się uzyskać.
Do ślubu doszło 29 lipca 1553 roku w Krakowie. Podobno w noc poślubną młoda żona dostała ataku epilepsji. Rok później Katarzyna oświadczyła, że jest w ciąży, co zostało potwierdzone przez lekarza. Niestety wiadomość okazała się nieprawdziwa. Wywołało to dużą niechęć Polaków do królowej. Sytuację pogarszała również otwarta wrogość Bony Sforzy względem synowej. Ponadto Katarzyna zaczęła chorować. Stopniowo nastąpił praktycznie całkowity rozkład pożycia pomiędzy małżonkami. Zygmunt August chciał się nawet rozwieść z żoną. Ostatecznie Katarzyna wyjechała z Polski i osiadła w klasztorze w Linzu. Królowa zmarła 28 lutego 1572 roku. W testamencie zapisała swoje kosztowności siostrom króla, Annie i Katarzynie.
