fot.H. Funk/domena publicznaPortret Hermanna Göringa.
Hermann Goring
Niemiecki polityk, urodzony w Bawarii. W wieku 21 lat zaciągnął się do armii, by wziąć udział w I wojnie światowej. Służbę wojskową rozpoczął jako żołnierz piechoty, by później przejść do lotnictwa. W bezpośrednich starciach strącił 22 maszyny przeciwnika. Za swoje zasługi otrzymał order Pour la Mérite. W roku 1922 wstąpił do NSDAP. Podczas puczu piwiarnianego, czyli monachijskiego, został ranny. Uciekając przed aresztowaniem, wyemigrował do Austrii, a potem do Szwecji. Po czterech latach wrócił do kraju, gdzie został przedstawicielem BMW. Dzięki reputacji bohatera wojennego szybko uzyskał wysokie miejsce w ówczesnej socjecie i rozpoczął karierę polityczną. W 1928 roku, po wyborach, został jednym z dwunastu nazistowskich posłów Reichstagu.
Hermann Goring był człowiekiem głodnym władzy, szybko piął się po kolejnych szczeblach kariery i zbliżał się do Hitlera. W 1933 roku został premierem Prus. W tym też roku na jego polecenie powstały pierwsze obozy koncentracyjne. Z jego inicjatywy zostało utworzone Gestapo, nad którym kontrolę w roku 1934 przekazał Himmlerowi. Od 1935 roku dowodził Luftwaffe, był też szefem konglomeratu przemysłowego Hermann Göring Works. W 1939 roku Hitler mianował go swoim następcą, a w 1940 nadał mu tytuł marszałka. Piastował wiele stanowisk: był dowódcą szturmowców, inspektorem lasów i łowczym Rzeszy, przewodniczącym rady państwa, jak również prezesem Rady Ochrony Rzeszy i Rady Badań Naukowych.
Pod koniec II wojny światowej, 8 maja 1945 roku, Hermann Goring oddał się w ręce żołnierzy amerykańskich. Zasiadł na ławie oskarżonych w procesie w Norymberdze. Był najwyższym rangą nazistą sądzonym przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy. Uznano go winnym zbrodni przeciwko ludzkości, zbrodni przeciwko pokojowi i zbrodni wojennych. Został skazany na śmierć, jednak wyroku nie wykonano. 15 października 1946 roku Hermann Goring popełnił samobójstwo, przegryzając kapsułkę z cyjankiem.
