fot.domena publicznaDavid Lloyd George przez sześć lat pełnił funkcję premiera Wielkiej Brytanii.
David Lloyd George (1863-1945) – brytyjski mąż stanu, polityk, premier Wielkiej Brytanii. Urodził się 17 stycznia 1863 roku w Manchesterze, w nauczycielskiej rodzinie. Wcześnie osierocony przez ojca, wychowywał się u brata matki, w walijskim Llanystumdwy. Tam też uczęszczał do szkoły. W 1884 zdał egzamin prawniczy i otworzył praktykę w Criccieth. W 1888 roku ożenił się z Margaret Owen, córką zamożnego farmera. Mieli piątkę dzieci.
Od młodych lat angażował się w politykę. W 1890 roku został wybrany do parlamentu w okręgu Caernarvon Borough – reprezentował go przez następne 55 lat. Dał się poznać jako liberalny radykał, sprzeciwiając się otwarcie prowadzonym przez Wielką Brytanię wojnom burskim. W 1905 roku wszedł do liberalnego rządu jako przewodniczący Rady Handlowej. Trzy lata później został kanclerzem skarbu w rządzie Herberta Asquitha. W 1909 roku przedstawił tak zwany „Ludowy budżet”, zwiększający między innymi podatki dochodowe.
U progu wybuchu I wojny światowej opowiedział się przeciwko Niemcom. W czerwcu 1916 roku został ministrem wojny, a już w grudniu tego roku, po rezygnacji Asquitha, objął funkcję premiera w gabinecie wojennym. Jego wkład w sukces wojenny Wielkiej Brytanii ocenia się bardzo wysoko. Dowodem jego popularności był świetny wynik wyborczy z 1918 roku. Na tym etapie utracił wsparcie liberałów, a jego zapleczem w parlamencie stała się partia konserwatywna.
W 1919 roku wziął udział w konferencji pokojowej w Paryżu. Stał się jednym z głównych twórców powojennego ładu: mediował między idealistycznymi planami Woodrowa Wilsona i ostrym kursem Georgesa Clemenceau. Jeszcze w 1921 roku doprowadził do utworzenia niepodległego państwa irlandzkiego. W tym czasie stopniowo tracił jednak poparcie. Nie był w stanie zyskać parlamentarnej większości dla planowanych przez siebie reform. Jego reputację nadszarpnęło też kilka skandali, związanych między innymi ze sprzedażą godności szlacheckich w zamian za wsparcie finansowe kampanii wyborczych. Ostatecznie zrezygnował z funkcji premiera w październiku 1922 roku.
Mimo podejmowanych prób Lloyd George już nigdy nie wrócił do wielkiej polityki. Nie udało mu się załagodzić sporów z liberałami. W latach 30. zajął się pisaniem wspomnień. W 1940 roku Winston Churchill zaproponował mu stanowisko w kolejnym gabinecie wojennym, spotkał się jednak z odmową. Polityk tuż przed śmiercią otrzymał jeszcze tytuł szlachecki, stając się hrabią z Dwyfor. Zmarł 26 marca 1945 roku w Ty-newydd koło Llanystumdwy.
