fot.domena publicznaCoco Chanel zrewolucjonizowała damską modę.
Coco Chanel (1883-1971)
Właśc. Gabrielle Bonheur Chanel, francuska projektantka mody. Urodziła się 19 sierpnia 1883 roku w Saumur we Francji. Jej matka wcześnie zmarła, a ojciec ją porzucił, wychowywała się więc w sierocińcu. Pracowała w sklepie i jako śpiewaczka w kawiarni. Od 1910 roku pracowała w Paryżu, tworząc kapelusze. W młodości związała się kolejno z kilkoma bogatymi mężczyznami. Jeden z nich, Arthur Capel, wsparł ją finansowo i pomógł otworzyć w 1913 roku niewielki sklep odzieżowy w Deauville.
Jej proste, wygodne stroje, często uszyte z dżerseju, w ciągu kilku lat zyskały dużą popularność, zwłaszcza wśród bogatszych kobiet, pragnących zrezygnować z wielowarstwowych, krępujących ubrań. Sukces był spektakularny – już pod koniec następnej dekady Chanel zatrudniała ponad 2 tysiące osób, a jej firma wyceniana była na miliony franków. Jej legendarną „małą czarną” – prostą, wygodną sukienkę, odpowiednią na wiele okazji – nosiły modne kobiety na całym świecie.
Już w 1921 roku Chanel zaprezentowała perfumy Chanel No. 5, które opracowała z Ernstem Beauxem. Była pierwszą projektantką, która do linii odzieżowej dodała również zapachy. W kolejnych latach rozpoczęła współpracę z Théophilem Baderem (Galeries Lafayette) i Pierrem Wertheimerem (Bourjois), by móc zwiększyć produkcję perfum. Ponieważ umowa okazała się dla niej wyjątkowo niekorzystna – otrzymywała tylko 10 procent zysków – przez wiele lat prowadziła z nimi spór sądowy o odzyskanie kontroli nad produktem.
W 1939 roku, po wybuchu II wojny światowej, Chanel zamknęła swój butik. Do świata mody wróciła dopiero w 1954 roku, kiedy zaprezentowała swoją pierwszą garsonkę, której fason do dzisiaj jest powszechnie kopiowany. Powodem jej powrotu był podobno fakt, że po wojnie świat mody zdominowali mężczyźni, którzy – jak twierdziła – nie wiedzą, jak szyć dla kobiet. „Jak kobieta może nosić sukienkę tak skrojoną, że nie jest w stanie unieść ręki, by odebrać telefon?” – pytała. Do jej znanych projektów z tego okresu należą także spodnie-dzwony oraz krótkie, dwurzędowe kurtki. Rozwijała poza tym własną linię biżuterii. Zmarła 10 stycznia 1971 roku w Paryżu, pracując nad swoją najnowszą kolekcją.
