Alfred Rosenberg (1893-1946) – zbrodniarz nazistowski, minister Rzeszy do spraw okupowanych terytoriów wschodnich, twórca rasistowskich teorii. Urodził się w 1893 roku w Rydze. Jego matka zmarła niedługo później, a ojciec, gdy Alfred miał 11 lat. Wychowaniem chłopca zajęły się ciotki. W 1915 roku ożenił się z Hildą Lessema. Studiował architekturę w Rydze, a później w Rosji kończył studia inżynierskie, gdzie w ramach pracy dyplomowej zaprojektował krematorium.
W 1918 roku wyjechał do Niemiec. Rok później został jednym z założycieli Niemieckiej Partii Robotników, przekształconej później w NSDAP. Stał się głównym ideologiem ugrupowania i współtworzył całą ideologię nazistowską (to on opracował rasistowską drabinę ras z nadludźmi i podludźmi). Po wybuchu wojny zajmował się przede wszystkim grabieżą dzieł sztuki, mebli i innych dóbr.
Po agresji III Rzeszy na ZSRR w 1941 roku Hitler mianował go na stanowisko Ministra Rzeszy do spraw okupowanych Terytoriów Wschodnich. Piastując to stanowisko nadzorował między innymi deportacje robotników przymusowych. Po wojnie został schwytany i w procesie norymberskim skazany na karę śmierci za grabieże na przemysłową skalę oraz zbrodnie na ludności ZSRR.