Seneka Młodszy
Lucius Annaeus Seneca (Minor), znany jako Seneka Młodszy, był rzymskim filozofem i pisarzem. Jego ojcem był Lucjusz Anneusz Seneka Starszy, a matką Helwia. Był młodszym z ich synów. Seneka Młodszy urodził się prawdopodobnie w 4 roku p.n.e., choć istnieją pewne wątpliwości co do dokładnej daty. Nie urodził się w Rzymie, lecz w Kordobie (obecnie w Hiszpanii), a do Rzymu przeniósł się jako dziecko. Informacje o jego wczesnym życiu są skąpe.
W Rzymie studiował głównie retorykę, ale interesował się również filozofią. W tym okresie życia opiekowała się nim ciotka ze strony matki. Seneka cierpiał na problemy zdrowotne, co zapewne przyczyniło się do jego wyjazdu do Egiptu, gdzie pełnił funkcję obrońcy sądowego. W Egipcie spędził kilka lub kilkanaście lat, po czym powrócił do Rzymu. W 33 roku n.e. został kwestorem. Jego rosnąca popularność przyciągnęła uwagę cesarza Kaliguli, który wydał na niego wyrok śmierci. Życie Seneki ocaliły jednak opinie, że jego stan zdrowia jest tak słaby, iż nie warto go zabijać.
fot.Calidius / CC BY-SA 3.0Seneka (marmurowa herma z III w. n.e.)
Pod panowaniem cesarza Klaudiusza sytuacja Seneki również nie była najlepsza. Choć nie groziło mu bezpośrednie niebezpieczeństwo, został zesłany na Korsykę z powodu oskarżeń o romans z siostrą Kaliguli. Przyczyniła się do tego Messalina, żona Klaudiusza. Do Rzymu Seneka powrócił dopiero w 48 roku n.e., dzięki Agrypinie, nowej żonie cesarza. Jego pozycja w Rzymie wzrosła, gdy został nauczycielem Nerona, syna Agrypiny. Po śmierci Klaudiusza w 54 roku Seneka stał się jednym z głównych doradców młodego cesarza, dzieląc władzę z Sekstusem Afraniuszem Burusem.
Okres wpływów Seneki zakończył się w 62 roku n.e., gdy jego pozycja osłabła w wyniku sporu o zabójstwo Agrypiny, które zlecił sam Neron, a które Seneka zaakceptował. Seneka musiał przed Senatem usprawiedliwiać działania swojego byłego podopiecznego.
Przewidując dalsze problemy, Seneka wycofał się z życia publicznego i poświęcił się pisaniu. Jednak Neron nie zapomniał o swoim dawnym nauczycielu. W 65 roku n.e. Seneka został oskarżony o udział w spisku Pizona na życie cesarza. Choć jego udział w spisku nie został jednoznacznie udowodniony, Neron skazał go na śmierć. Oddział rzymskich żołnierzy oznajmił mu, że musi popełnić samobójstwo. Seneka próbował odebrać sobie życie, podcinając żyły, ale jego śmierć była powolna. Ostatecznie zakończył życie, korzystając z gorącej kąpieli, która przyspieszyła jego zgon. Po śmierci jego ciało zostało spalone.
Jako filozof Seneka Młodszy był zwolennikiem stoicyzmu, który wpajał Neronowi podczas jego wychowania, choć ostatecznie musiał uznać, że jego nauki nie przyniosły pożądanych efektów. Seneka pozostawił po sobie wiele dzieł, zarówno filozoficznych, jak i literackich. Napisał 12 dialogów, dotyczących głównie moralności i filozofii. Był również autorem 9 tragedii, m.in. Herkules szalejący, Edyp, Agamemnon, Tiestes, Herkules na Oicie oraz Medea. Jednym z jego bardziej nietypowych dzieł jest satyryczny utwór „Udynienie boskiego Klaudiusza”, który powstał w wyniku jego rozgoryczenia po wygnaniu z Rzymu.
Więcej o czasach Seneki
