fot.domena publicznaMarysieńka Sobieska (fot. domena publiczna)
Maria Kazimiera de La Grange d’Arquien
Królowa polska. Maria Kazimiera, zwana na polskim dworze pieszczotliwie Marysieńką, urodziła się w Burgundii, w mieście Nevers znajdującym się pod panowaniem rodu Gonzagów. Z tej rodziny wywodziła się jej wielka protektorka, Ludwika Maria, żona dwóch polskich królów z dynastii Wazów (Władysława IV i Jana Kazimierza). Nad Wisłę przybyła w roku 1645 wraz z dworem swej opiekunki, mając 4 lata. O jej pochodzeniu można znaleźć sprzeczne informacje. Większość źródeł podaje, że była córką Henriego Alberta de La Grange d’Arquien i Franciszki de la Châtre, ochmistrzyni dworu Ludwiki Marii. Część współczesnych spekulowała jednak, że jest ona w rzeczywistości nieślubną córką królowej.
Jako ulubienica władczyni została w 1658 roku wydana za jednego z najpotężniejszych ludzi w kraju – Jana Sobiepana Zamoyskiego, który pozostał wierny królowi w czasie potopu szwedzkiego. Z tego związku miała czwórkę dzieci, które zmarły nie dożywszy dorosłości. Po kilku latach nieudanego małżeństwa, Marysieńka owdowiała. W 1665 roku wyszła za Jana Sobieskiego. Było to nieczęsto spotykane w epoce małżeństwo z miłości, która wyziera między innymi z ich słynnej korespondencji.
Maria Kazimiera Sobieska: królowa Polski
Po elekcji męża Marysieńka została koronowana na królową 2 lutego 1676 na Wawelu. Była orędowniczką interesów francuskich nad Wisłą, a przy tym zabiegała o przywileje dla swojej rodziny we Francji. Po śmierci Sobieskiego w 1696 roku wyjechała z Polski i osiadła wraz z licznym dworem w Rzymie. Później udała się do Francji, jednak Ludwik XIV zabronił jej przebywać w Paryżu i Wersalu. Zmarła w 1716 we francuskim mieście Blois. Ostatecznie jej szczątki spoczęły wraz z ciałem Jana III w katedrze wawelskiej.
