fot.CC BY-SA 3.0 NLEdward Gierek, 1980 rok.
Edward Gierek
Polski działacz komunistyczny, pierwszy sekretarz Komitetu Centralnego PZPR, faktyczny przywódca państwa. W młodości górnik, pracował na emigracji, m.in. we Francji. Członek związków zawodowych i Francuskiej Partii Komunistycznej. Od 1946 roku w Polskiej Partii Robotniczej Belgii. Do kraju wrócił na stałe w 1948 roku.
Od 1954 roku był członkiem Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1955-1970 był również I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego tej partii w Katowicach, a od 1956 roku był członkiem Biura Politycznego KC PZPR. Krwawa pacyfikacja strajków z grudnia 1970 roku doprowadziła do tego, że Władysław Gomułka został przez niego zastąpiony na stanowisku I sekretarza KC PZPR. Już 5 stycznia 1971 roku spotkał się w Moskwie z Leonidem Breżniewem, któremu obiecał odwrót od orientowania się Polski na Zachód.
W tym samym roku postanowiono o odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie. Z kolei w roku 1972 rozpoczęta została budowa Huty Katowice. W historii Polski Gierek Edward zapisał się zawołaniem wiecowym „No to jak, towarzysze, pomożecie?”. Jest kojarzony z wielkimi programami inwestycyjnymi prowadzonymi za uzyskiwane na Zachodzie kredyty. Jego polityka nie podobała się jednak kierownictwu KPZR, a w Polsce w dłuższej perspektywie doprowadziła do wzrostu cen.
W konsekwencji fali protestów, które miały miejsce latem 1980 roku został usunięty ze stanowiska I sekretarza, a rok później z samej partii. Jego stanowisko w KC PZPR przejął Stanisław Kania. W czasie trwania stanu wojennego były już I sekretarz KC został nawet internowany. Nie powrócił już do polityki. W roku 1989 udzielił obszernego wywiadu Januszowi Rolickiemu, na podstawie którego powstała książka Edward Gierek. Przerwana dekada. Zmarł w Cieszynie w roku 2001.
Kim był Edward Gierek :
