Anna Cylejska
Anna Cylejska Królowa Polski, druga żona Władysława Jagiełły. Była wnuczką Kazimierza Wielkiego i Jadwigi z Żagania. Jej rodzicami byli Anna, córka Kazimierza Wielkiego oraz hrabia Cylii Wilhelm, stąd jej przydomek. Po tym, jak po śmierci Wilhelma jej matka w 1394 roku wyszła ponownie za mąż za hrabiego Teck, do którego wyjechała, Anna Cylejska wychowywała się na dworze swojego stryja, hrabiego Hermanna II Cylejskiego.
W roku 1400 dwór ten odwiedziło polskie poselstwo z propozycją małżeństwa Anny z Władysławem Jagiełłą. Związek ten, ponoć doradzany tak przez Jadwigę, jak i polskich panów, miał dodatkowo umocnić pozycję Jagiełły jako króla Polski. Ze względu na pokrewieństwo Anny i Jadwigi (były prawnuczkami Władysława Łokietka) konieczne było uzyskanie dyspensy, której udzielił papież Bonifacy IX. Orszak Anny przybył do Krakowa 16 lipca 1401 roku, jednakże Władysław Jagiełło na tyle nie był zachwycony urodą przyszłej żony, że miał nawet sugerować jej odesłanie.
Pod pretekstem potrzeby nauczenia Anny języka polskiego ślub odłożono o kilka miesięcy. Ostatecznie miał on miejsce 29 stycznia 1402 roku w katedrze krakowskiej. Rok później, 23 lutego 1403 roku, Anna Cylejska została koronowana na królową Polski. W trakcie swojego małżeństwa z Władysławem była kilkakrotnie oskarżana o niewierność, zarzuty te jednak nigdy nie zostały potwierdzone.
W roku 1408 królowa urodziła córkę, Jadwigę, która w roku 1413 z powodu braku męskiego potomka została uznana za następczynię tronu. Cała trójka w tym samym roku odbyła podróż na Litwę i Żmudź. Również w 1413 roku Anna była obecna przy zawarciu unii horodelskiej. Wspierała także działalność Uniwersytetu Krakowskiego. Zmarła 21 marca 1416 roku. Została pochowana w katedrze wawelskiej.
