Konkurs: Te decyzje Stalina zmieniły bieg historii

Moim zdaniem sytuację mogło zmienić niedopuszczanie do klęsk Armii Czerwonej, ponieważ gdyby Stalin nie przeszedł do defensywy, a do ofensywy to mógłby zająć całą Europę i ruszyć do ofensywy na Japonię bądź Afrykę i wtedy sytuacja mogłaby potoczyć się inaczej także po przejęciu dokumentów naukowców pracujących dla Rzeszy.Nie byłoby tak wielkich strat i może byśmy dziś żyli w komunistycznej rzeczywistości.Gdyby nie przerwał badań poprzez czystki może już w latach 30 w. posiadałby broń atomową co też by zmieniło sytuacje jaka była później

Według mnie złe rozplanowanie ataków Armii Czerwonej oraz mordowanie setek tysięcy ludzi ( w tym także wojskowych oraz dobrze wykształconych) sprawiło iż ZSSR miało same problemy. Stalin mógł wybrać inną drogę , taką która co prawda wbiłaby nóż w polskie plecy ale mógł wykorzystać cały potencjał zbrojny ( w tym także Polski oraz krajów podbitych ) do ataku na nazistowskie Niemcy. Historia potoczyłaby się zupełnie inaczej. Hitler zajął się atakiem na Europę zachodnią i powolutku parł do przodu ale w roku 1940 miał zastój , gdyż próbował zgładzić Anglię. Gdyby Rosjanie zerwali pakt z Niemcami i zaatakowali ich od Zachodu , bez większych problemów powiekszyliby swoje terytorium , prawdopodobnie kończąc II wojnę światową dla Niemiec. Wtedy mogli by również podbić Europę zachodnią osłabioną ciągłymi walkami z nazistami. Historia potoczyła by się totalnie w inny sposób , w taki w którym na całym kontynencie mówilibysmy po rosyjsku. Prawdopodobnie Stalin , nie spoczął by wtedy na laurach ( w postaci praktycznie calej Europy) ale parł by do przodu podbijąc kolejne kontynenty. Naukowcy z innych krajów , pozowliliby na szybsze posiadanie broni jądrowej. Prawdpodobnie skutkowałoby to ”zimną wojną” lecz w troszkę innym wydaniu.

Stalin nie popisal sie-na cale szczescie-podczas ofensywy na Polske w 1920,dzieki czemu Bitwa warszawska zakonczyla sie naszym sukcesem.Gdyby nie jego opiszalosc i nieudolnosc Warszawa moglaby pasc i droga na zachod Europy stalaby przed Sowietami otworem,a wtedy nie bylo nikogo zdolnego stawic im czolo.Nie bez powodu bitwa o Warszawe zaliczana jest do najwazniejszych momentow w dziejach swiata.

Najistotniejszą decyzją Stalina była rezygnacja z eksportu rewolucji kosztem budowy sowieckiego imperium. Sowiecki dyktator intuicyjnie wyczuł, że tylko zamknięcie granic i izolacja Związku Radzieckiego pozwolą na stworzenie warunków do rozpoczęcia makabrycznego eksperymentu z zakresu inżynierii społecznej, którego konsekwencją było unicestwienie milionów obywateli i realizacja polityki imperialnej wobec krajów ościennych.
Być może Stalin rozumiał, że eksport rewolucji do krajów o ugruntowanym ustroju demokratycznym skończy się jej kompromitacją, że pluralistyczne społeczeństwa na zachodzie naszego kontynentu nie zaakceptują ustroju kształtowanego za pomocą notorycznego terroru. Stalin wolał zamknąć komunistyczny „raj’ w obrębie dobrze strzeżonych granic. Jak napisał Jorg Baberowski w swej książce „Stalin. Terror absolutny”: „…Stalin i jego towarzysze nie mówili o nowym, pięknym świecie… Mówili natomiast o technice i przemocy”. Dopiero w takich warunkach mógł powstać Związek Radziecki – globalne mocarstwo polityczne XX wieku.
Nie było by tego państwa w znanym nam z historii XX wieku kształcie bez decyzji Stalina o wyborze takiej, a nie innej drogi porewolucyjnego rozwoju. Nie było by takiej skali terroru, prześladowań, przesiedleń narodów, być może też nie byłoby „zimnej wojny”. Co w zamian? Tego nie wiemy. Można jedynie przypuszczać, że wielki eksperyment z zakresu inżynierii społecznej nie trwał by aż tak długo. Zwolennicy idei eksportu rewolucji z Trockim na czele, zapłacili głową za swe przekonania. Ustrój jaki Stalin stworzył w ZSRR stał się karykaturą idei, która przetrwała długie dziesięciolecia w umysłach wielu ludzi na zachodzie. O tym jednak świat dowiedział się już po jego śmierci.

Decyzja Stalina o sojuszu z III Rzeszą miała istotny wpływ na dalsze losy nie tylko samej Europy ale również całego świata. Ten krok powodowany nie był jedynie chęcią rozszerzenia wpływów lecz przede wszystkim do zyskania czasu potrzebnego dla rozbudowy potencjału militarnego oraz uzupełnień kadr. Według faktów przedstawionych przez Montefiore, Stalin już wtedy wiedział że konfrontacja z Hitlerem jest nieunikniona. Taktyczne przymierze dwóch mocarstw to niejako zalążek rozpoczęcia II wojny światowej.
Konferencja Jałtańska oraz wielka rola jaką w niej odegrał. Polityczny kunszt dyktatora pozwolił stronie radzieckiej realnie wpłynąć na jakże korzystny podział strefy wpływów. Dokonał tego dzięki umiejętnie prowadzonej grze, której celem było rozbicie sojuszu liderów państw będących przecież naturalnymi sprzymierzeńcami. Również zyskanie sympatii prezydenta Stanów Zjednoczonych, zaowocowało tym że osiągnął tak dobre rezultaty podczas negocjacji.
Józef Stalin słusznie podejrzewał ile korzyści może uzyskać będąc w posiadaniu bomby atomowej. Osiągnął cel poprzez olbrzymie nakłady finansowe pozostawiając spóźcizne jaką dla świata będzie zimna wojna.

Dwie kluczowe decyzja Stalina związane z II Wojną Światową były chyba najważniejsze dla losów świata. Pierwsza związana z podpisaniem paktu Ribbentrop – Mołotow, co uchroniło Rosjan od groźby powstania sojuszu skierowanego przeciwko nim, z Niemcami jako siłą wiodącą. Przypomnę, że Hitler był przekonany, że Polska zgodzi się wspomóc Niemców w wojnie przeciwko Sowietom.
Rosjanie z potencjalnej ofiary stali się agresorem, zagarniając tereny, które z reguły zachowali po wojnie. Przyczyniła się do tego kolejna decyzja Stalina – o sojuszu z aliantami.
Dzięki tym decyzjom Stalin uczynił izolowany dotąd Związek Radziecki światowym mocarstwem. Można powiedzieć, że ogromnym kosztem, bo straty Armii Czerwonej w czasie wojny były gigantyczne. Ludzkie życie dla Stalina jednak nie znaczyło wiele. Osiągnął swe cele stając się największym zwycięzcą wojny.

Moim zdaniem decyzją która zmieniła losy świata była wielka czystka w Armii Radzieckiej w latach 30 XX wieku , ponieważ gdyby jej nie było Armia Związku Radzieckiego miałaby większą zdolność bojową , lepsze zaplecze dowodzenia i stałaby się Armią jeszcze bardziej nowocześniejszą niż w ’39 roku czy później w w ’41 . Nie da się zapomnieć o wkładzie np Tuchaczewskiego w rozwój nowoczesnej Armii a tak oficerów dobrych zaprawionych w bojach zastąpiono oficerami partyjnymi którzy ślepo bali się swoich zwierzchników a o ich wartości dowodzenia nawet nie wspominam bo często nie mieli pojęcia o dowodzeniu najmniejszymi zgrupowaniami Armii .Z zamordowanymi oficerami nie były Stalinowi nie potrzebne by były żadne sojusze . Wtedy historia jakby nie dokonano tej czystki mogła wyglądać na parę wersji :
a ) Wojska Radzieckie mogły wyprzedzić Niemcy i sami wywołać wojnę Światową i tym samym Niemcy sami stali by się ofiarami napaści i jak dżuma zalali by Europę i Azję
b) mogło być zgodnie z faktami jakie znamy tylko że Niemcy w ’41 roku nim by zaczęli wojnę z Rosją Radziecką już na starcie by ją przegrali
Dla Świata lepiej że Stalin był podejrzliwy że ci oficerowie spiskują , lepiej by Rosjanie doszli gdzie doszli , komuna trwała do lat ’90 ale jednak na ograniczonym terenie a na całe Szczęście nie w całej Europie i przynajmniej większej części Azji , dzięki tej decyzji nie ponieśli haseł komunizmu dalej w Europie a siła zaczepna ich została stępiona

Moim zdaniem decyzją która zmieniła losy świata była ekspansja komunizmu na zachód.Gdyby Stalin nie zajął państw zachodnich mógł by zyskać na czasie.Nie był gotowy,owszem miał silną armię lecz co mu z tego,ludzie się buntowali przeciwko ustrojowi.Komuniści w krajach zachodu też byli dużą grupą lecz nie tak dużą liczbą aby wszyscy kochali ZSRR.Stalin mógł zaczekać aż partie bolszewickie,wzniecą rewolucje i przyglądać się czy lud jest za komunistami czy przeciwko nim,wtedy by wiedział że państwo po rewolucji komunistycznej nie będzie próbowało się odłączyć od ZSRR.Pamiętajmy że Związek Radziecki był młodym państwem osłabionym po wojnie i głodzie,bez większości intelektualistów.Józef mógł odbudować państwo i zwiększyć aparat komunistycznego terroru.Konferencja w Jałcie przypieczętowała koniec Związku Sowieckiego,państwa zachodnich mocarstw wiedziały że Rosja Sowiecka prędzej czy później upadnie przez strajki i bunty krajów które zajęło w 1945.

W mojej opinii najważniejszą decyzją Józefa Stalina było odejście od Nowej Polityki Ekonomicznej w roku 1929. Zapoczątkowany przez Lenina w 1921roku nowy program ekonomiczno – gospodarczy miał postawić na nogi radziecką gospodarkę wyniszczoną przez wojnę domową i politykę komunizmu wojennego. NEP był czasowym odejściem od ekonomicznych zasad socjalizmu na rzecz częściowej gospodarki wolnorynkowej, której narzędzia miały stymulować rozwój gospodarczy Rosji Radzieckiej (od 1922 ZSRR). Lenin zmarł jednak w 1924 roku, a Stalin objął władzę w drodze eliminacji konkurentów politycznych. Nie zamierzał on wprawdzie przywracać komunizmu wojennego, jednak tym bardziej nie zamierzał tolerować kapitalistycznej gospodarki w ojczyźnie realnego socjalizmu. I to właśnie ponowne wprowadzenie socjalizmu w miejsce częściowo wolnorynkowej gospodarki uważam za najważniejszą w dziejach decyzję Józefa Dżugaszwilego. Wskaźniki gospodarcze Związku Radzieckiego w momencie przerwania NEPu były najlepsze w jego historii, a sam NEP był jednym z kamieni milowych na drodze do budowy prawdziwego imperium z państwa bolszewickiego. Została ona jednak przerwana, a gospodarka z powrotem stała się gospodarką nakazowo – rozdzielczą. I mimo tak niekorzystnego ustroju gospodarczego ZSRR wyszło zwycięsko z największego konfliktu militarnego w dziejach ludzkości. Pomyślmy teraz jaką potęgą stałby się Związek gdyby obok silnej armii i nieskończonych pokładów ludzkich dysponował również silną i prężnie rozwijającą się gospodarką, która prawdopodobnie istniała by, gdyby nie zniesienie NEPu. Już samo wyobrażenie takiej sytuacji budzi przerażenie. Jeśli ktoś jednak wątpi w możliwość zbudowania w ZSRR silnej gospodarki nawet przy ustroju częściowo kapitalistycznym, niech spojrzy na Chińską Republikę Ludową, która przy obowiązywaniu ustroju komunistycznego i kapitalistycznej gospodarce jest dzisiaj potęgą zarówno na podłożu gospodarczym, jak i militarnym. Tym samym, uważam, że ZSRR miało szansę stać się potęgą na miarę dzisiejszej ChRL już w latach 30 XXw, a co za tym idzie stać się państwem o wiele bardziej trwałym i groźnym zarówno dla Hitlera, jak i poźniej dla Stanów Zjednoczonych, co w efekcie mogło się skończyć istnieniem bloku komunistycznego, aż po dziś dzień, bo jak wiemy, protesty robotnicze w Polsce, które w efekcie doprowadziły do obalenia systemu komunistycznego były warunkowane (przynajmniej w początkowych stadiach) złą sytuacją materialną i ekonomiczną klasy pracującej, której przyczyną była nieudolna gospodarka nakazowo-rozdzielcza obowiązująca w państwach socjalistycznych. Gdyby więc ZSRR utrzymał NEP, oraz wprowadził ją w 1945 w krajach bloku wschodniego do dziś moglibyśmy żyć w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, mając za wschodniego sąsiada Wielkiego Brata.

Najbardziej chyba zmieniło bieg historii zatrzymanie z wiadomych względów ofensywy na Wiśle. Ale w ten sposób Stalin miał i rozwiązany problem z Polakami i trochę dawał się jankesi wykazać bo Niemcy skorzystali z tej przerwy właśnie na froncie zachodnim

Uważam, że decyzja Józefa o tym że nie chce być księdzem dała taką historie jaką jest.
Gdyby został księdzem i z takim zaangażowaniem czynił dobro co zło świat byłby lepszy.

Moim zdaniem największe znaczenie miała wielka czystka w Armii Czerwonej, która doprowadziła do wymordowania większości wyszkolonych i obeznanych w działaniach wojennych wyższego i średniego stopnia, co zaowocowało olbrzymimi stratami podczas agresji Niemiec na ZSRR.

bitwa pod stalingradem,A dokładniej operacja uran czyli okrążenie wojsk niemieckich i zamknięcie ich w kotle.ta decyzja wpłyneła na przebieg 2 wojny światowej gdyż Hiter doznał tam bardzo dużych strat.feldmarszałki po tej porażce zaczeli dość poważnie wątpić w wygraną hitlera

Okres tyranii Stalina odbił się echem i skutkami nie tylko w ówczesnym ZSRR, lecz także na całym świecie. Wiele decyzji generalissimusa miało wpływ na losy świata. Konsekwencje wielu z nich odczuwane do dziś są niemal w każdym zakątku środkowej i wschodniej Europy, ale także poza jej granicami. Owszem barbarzyństwa na Ukrainie, pakt z Niemcami, ludobójstwo chorego na umyśle człowieka miały swoje konsekwencje, jednak decyzja podjęcia konfliktu ze Stanami Zjednoczonymi, wówczas nazwanego III wojną światową lub jak kto woli zimną wojną zdecydował o obecnym kształcie stosunków międzynarodowych, a co za tym idzie obopólnych animozji, których konsekwencje przez wiele lat wywierały wpływ na kształt społeczny, polityczny wielu państw, które pośrednio były wciągnięte w machinę wojenną. Przedstawione w lutym 1946 roku twarde stanowisko rządu USA wobec rządu ZSRR, sygnowane przez ówczesnego dyplomatę George`a Kennana spotkało się z kategorycznym sprzeciwem i wyrażeniem opinii przez Stalina, że „komunizm i kapitalizm nie mogą koegzystować”. Ogłosił tym samym plan przygotowania ZSRR w ciągu najbliższych pięciu lat na każdą ewentualności. Ta deklaracja została odebrana na zachodzie jako deklaracja III wojny światowej. To był początek okresu w historii świata znanego jako zimna wojna. Konflikty pogłębiały się i swoim zasięgiem obejmowały niemal cały świat.Trwała blisko 44 lata (1947-1991) i echa jej przebiegu i decyzji wówczas podejmowanych odczuwamy do dzisiejszego dnia.

Szanowna Redakcja zadając takowe pytanie, postawiła mnie pod ścianą i skazała na rozstrzelanie niczym swego czasu sławetną kobietę szpieg, Matę Hari. Albowiem nie wiem czy któraś z decyzji Stalina w ogóle była racjonalna. Choć sam Czerwony Car, jak na niego mawiano, „głupi” nie był. W latach młodzieńczych potrafił sklecić ambitny wiersz, Kuropaty, historia wielkiej zbrodni i wielkich manipulacji, wzajemnych oskarżeń i tchórzostwa; „głodówka” na Ukrainie, Gułag, czy w końcu zbrodnia katyńska. Zbrodnia katyńska jest wg mnie „niechlubnym” kandydatem do 1 miejsca !Stalin był zatwardziałym, okrutnym i bezwzględnym dyktatorem i aby uzyskać dla siebie korzyść kierował się mottem „po trupach”. I co najgorsze robił m to dosłownie. … „Śmierć jednej osoby to tragedia, śmierć miliona to statystyka. „ Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili (Józef Stalin).

Nie odwołam się do Stalina jako wodza, a do Stalina jako młodego mężczyzny. Najistotniejszą decyzją Dżugaszwilego która odcisnęła się na dziejach świata było… podjęcie nauki w seminarium w Tyflisie. To seminarium dało mu wszechstronne humanistyczne wykształcenie, co w późniejszym czasie wykorzystywał jako autor wielu artykułów, pism czy też jeszcze dalej – przemówień. Seminarium dało mu – jako Gruzinowi – szeroki kontakt z rosyjską kulturą, mógł też nauczyć się władać doskonale językiem rosyjskim. Wreszcie to podczas pobytu w seminarium, Dżugaszwili zainteresował się marksizmem. Oczywiście nie można powiedzieć że to ta uczelnia sama w sobie wykształciła „Stalina-tyrana”, ale pewnie gdyby Wissarionowicz nigdy nie wyjechał z rodzinnego Gori, zostałby jakimś prostym prowincjonalnym człowiekiem, i nie zginęłoby kilkadziesiąt milionów ludzi…

Czystki z końca lat trzydzestych. Te, w ktorych życie stracili generałowie, tacy, jak na przykład Tuchaczewski. Błąd podstawowy, jeśli w wojnę wchodzi się z jednym generałem ze średnim wykształceniem, a reszta – to po prostu tragedia. To jest ta sytuacja, gdzie nawet hurtowe ilości mięsa armatnego, w postaci żołnierzy chcących ratować Mateczkę-Rossiję nie cieszą…
Ja tak sobie myślę, że z naszej perspektywy to nawet dobrze, bo Stalin musiał sprzymierzyć się z aliantami. Bo jakby miał tych swoich kształconych generałów – to strach się bać, bo wojna szłaby na trzy fronty – niemiecko-radziecki, niemiecko-aliancki i radziecko-niemiecki i radziecko-aliancki…

Ups. Fronty byłyby cztery.
Aż strach się bać – nie ma co ukrywać. Bo obstawiam, że przy tym ,co w takich warunkach zafundowaliby nam Rosjanie, PRL byłby dziecinną igraszką…

Stalin, postać ze wszech miar nietuzinkowa, odcisnął swoją krwawą pieczęć na losach świata po wielokroć. Wiele decyzji „Czerwonego Cara” decydowało o losach narodów i granicach państw. Patrząc poprzez pryzmat polskich dziejów, uważam, że najistotniejszą decyzją Stalina była organizacja konferencji w Jałcie.To tam został ustalony powojenny kształt Europy, który w konsekwencji poprowadził prosto do zimnej wojny. Na konferencji jałtańskiej, która w powszechnej opinii Polaków była zdradą aliantów wobec naszego kraju, Stalin, mający najsilniejszą pozycję z Wielkiej Trójki, „zgarnął całą pulę”. Jak to wyśpiewał Jacek Kaczmarski:

Gdy się triumwirat wspólnie brał
Za świata historyczne kształty,
– Wiadomo kto Cezara grał –
I tak rozumieć trzeba Jałtę.

To właśnie w Jałcie Stalin uzyskał carte blanche do swoich poczynań w całej Europie Środkowo-Wschodniej, do legitymizacji działań NKWD, do rozprawienia się z Armią Krajową i NSZ, do osadzenia marionetkowych rządów i do stworzenia hegemonii na kontynencie. Granice wpływów uzyskane w Jałcie na rzecz ZSRR przesądziły o całej powojennej historii Europy, a przez to i całego świata.